«Ύδρα 1960», το ποίημα της Παρασκευής.

Κάθε τι που κινείται είναι λευκό,
ένας γλάρος, ένα κύμα, ένα πανί,
κίνηση καθαρή αδύνατον να τη μιμηθείς.
Κάνει θρύψαλα τον πόνο.

Ποτέ να μην προσποιηθείς πως βρήκες τη γαλήνη.
Η καταβύθιση στο άγιο πνεύμα δεν την βρήκε,
δεν σου μέλλει ποτέ κανένα φιλί. Ο πόνος
δεν μπορεί αυτό το φως εδώ να το χαλάσει.

Να είσαι βίαιος με τον πόνο,
να καταστρέφεις το όραμα το εύκολο,
η εύκολη φοβέρα, νερό για
όσους πρέπει να καταλήγουν στη φωτιά.

Ανηλεή είναι αυτά: η στριγκλιά του κόκορα,
το ξασπρισμένο κρανίο μιας γίδας.
Μαζί με τις παπαρούνες φυτρώνουν νυστέρια,
αν τις βλέπεις νά είναι κατακόκκινες.

του Leonard Cohen, «Η μουσική του ξένου -Επιλογή από ποιήματα και τραγούδια», (μεταγραφή: Λίνα Νικολακοπούλου), εκδ. Ιανός ο μελωδός, 2008