Skip to content

«Δε μας αφήνουν να τραγουδάμε», το ποίημα της Παρασκευής.

AUTHOR

DATE

SHARE THIS ARTICLE

Δε μας αφήνουν Ρόμπσον να τραγουδάμε
δε μας αφήνουν καναρίνι
που ‘χεις φτερά αητού
μαύρε αδερφέ μου
δόντια που έχεις
μαργαριτάρια
δε μας αφήνουν να ψηλώσουμε φωνή.

Φοβούνται Ρόμπσον
φοβούνται την αυγή,
ν’ ακούσουνε φοβούνται
και ν’ αγγίσουν
φοβούνται ν’ αγαπήσουν
φοβούνται ν’ αγαπήσουνε σαν τον Φερχάτ
(Αλήθεια θα ‘χετε κι εσείς έναν Φερχάτ
οι νέγροι πώς να τόνε λένε Ρόμπσον;)

Φοβούνται τα γεννήματα
τη γης
το γάργαρο νερό φοβούνται της πηγής
φοβούνται
να θυμούνται
και τις χαρές τους
το χέρι ενός φίλου δεν έσφιξε ποτέ τους
το χέρι τους
ζεστό
σαν το πουλί
χωρίς να θέλει σκόντα
προμήθειες
ή κάποια αναβολή
στη πλερωμή.

Φοβούνται την ελπίδα
φοβούνται Ρόμπσον να ελπίσουν
φοβούνται καναρίνι
που ‘χεις φτερά αητού
φοβούνται τα τραγούδια μας
μη τους τσακίσουν.

του Nazim Hikmet, Οκτώβριος 1949, για τον μεγάλο Αφροαμερικανό αγωνιστή, βαθύφωνο τραγουδιστή Paul Robeson.

AUTHOR

Beater.gr

Loading...
Neos Kosmos: Ο νεός δίσκος του Evripidis and his Tragedies.
Οι Μπεν Βίμπε και Χένρικ Φρίις μας μιλούν για τo FILMPIXS!