Γιάννης Αλεξίου: Η ψυχή του Vinyl is Back!
Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με το βινύλιο;
Σε πολύ νεαρή ηλικία, από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τι γίνεται γύρω μου. Οι γονείς μου είχαν δίσκους σπίτι, όπου έπαιζε συνέχεια μουσική. Η μητέρα μου άκουγε ελληνική μουσική, κυρίως Γιώργο Νταλάρα και Μίκη Θεοδωράκη και ο πατέρας μου κλασική. Στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, από περιέργεια ανέβηκα στο πατάρι του σπιτιού και βρήκα μια τσάντα με δίσκους 45 στροφών: Elvis Presley, Enrico Macias, Eydie Gorme “Blame It On The Bossa Nova” κ.α. και λίγους δίσκους 33 στροφών, όπως το “Harper Valey P.T.A.” της σπουδαίας country τραγουδίστριας Jeannie C. Riley, μια γιαπωνέζικη συλλογή σε κόκκινο βινύλιο με Roy Orbison, Temptations, Dino Desi and Billy, Four Tops και ένα δίσκο των Trio Los Paraguayos. Αμέσως, αιχμαλωτίστηκα στη θέα τους, τους έπιασα στα χέρια μου και καθόμουν και τους κοιτούσα σαν να ήταν διαμάντια. Πήγα και τους έβαλα στο πικάπ ένα προς ένα, με πρώτο το “Marguerita” του Elvis. Έτσι άρχισαν όλα!
Στην Ελλάδα συναντά κανείς πολλά “vinyl junkies”; Το μικρόβιο για την συνεχή αναζήτηση και την απόκτηση βινυλίων, είναι ένα μικρόβιο που σε αφήνει ή σε ακολουθεί σε όλη σου τη ζωή;
Ναι, υπάρχουν αρκετοί και πολύς κόσμος με μεγάλες δισκοθήκες. Εκτιμώ ότι ο αριθμός αυτός αγγίζει τους 10.000 πανελλαδικά. Μιλάμε για άτομα που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην συλλογή δίσκων, με όποιο τίμημα. Αυτοί κράτησαν το βινύλιο ζωντανό στα “πέτρινα χρόνια” του cd. Είναι εθισμός το βινύλιο. Μεγαλύτερος και από τα σκληρά ναρκωτικά. Υπάρχουν πολλοί που προσπάθησαν και τα κατάφεραν να απεξαρτηθούν από τα ναρκωτικά, αλλά δεν έχω συναντήσει κανέναν που να ήταν vinyl junkie και να σταμάτησε να παίρνει δίσκους ή να πούλησε τη δισκοθήκη του. Υπάρχουν άτομα που έχουν διαθέσει όλα τα χρήματα που έτυχε να έχουν, έχουν πουλήσει τα σπίτια τους και τώρα είναι άστεγοι στην περιοχή Μοναστηρακίου για να είναι κοντά στα δισκάδικα! Μιλάμε βέβαια για ακραίες περιπτώσεις που με ρώτησες. Κατά τ’ άλλα είναι ένα όμορφο χόμπι αν αγαπάς την μουσική. Αλλά κι αυτό, όπως όλα χρειάζεται ένα μέτρο για να χαρείς και άλλα πράγματα που σου προσφέρει η ζωή.
Δείτε ακόμη: Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το θεσσαλονικιώτικο Vinyl is back!
Πολλοί κάνουν λόγο για την ανάκαμψη-επιστροφή του βινυλίου, άλλοι πάλι υποστηρίζουν πως ο βινύλιο δεν έφυγε ποτέ. Τελικά, η αλήθεια που βρίσκεται;
Υπάρχει ένα σημαντικός πυρήνας μουσικόφιλων που είχαν δισκοθήκη και δεν έπαψαν να ακούνε μουσική από βινύλια. Αυτός ήταν που κράτησε ζωντανά τα δισκοπωλεία με δίσκους, την εποχή που το cd πουλούσε σαν τρελό. Έτσι κρατήθηκαν τα δισκάδικα ανοιχτά, σε αντίθεσή με τις αλυσίδες και τα μεγάλα δισκοπωλεία που γύρισαν στο cd ακολουθώντας το νέο προϊόν, από τα οποία δεν έμεινε και κανένα.
Η επανάκαμψη του βινυλίου άρχισε σταδιακά, στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, στην αρχή της οικονομικής κρίσης, τόσο στην Ελλάδα, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο κόσμος που είχε συνηθίσει να ξοδεύει αρκετά χρήματα σταδιακά άρχισε να πιέζετε και να αναζητά πράγματα πιο οικεία που τα είχε συνδέσει με μια καλύτερη εποχή. Ένα από αυτά ήταν και το βινύλιο. Υπήρξε, πιστεύω, μια συναισθηματική προσέγγιση, μια αντίδραση σε όλο αυτό το απρόσωπο τεχνολογικό βομβαρδισμό, που έφερε μια εσωτερική απογοήτευση, καθώς ότι είχε χτίσει πολύς κόσμος, το έβλεπε να καταστρέφεται. Σε συνδυασμό με τις δισκογραφικές εταιρίες, που δεν είχαν να παρουσιάσουν ένα νέο format και σταδιακά έκλεισαν όλες, άρχισε να μεγαλώνει το ενδιαφέρον του κόσμου για το βινύλιο. Τότε βρήκε σύμμαχο του τις ανεξάρτητες δισκογραφικές, πίσω από τις οποίες ήταν άνθρωποι που λάτρευαν το βινύλιο και το στήριξαν με τις παραγωγές. Σήμερα υπάρχουν περισσότερες από 80 εταιρίες που δραστηριοποιούνται πανελλαδικά και επιβιώνουν.
Ποια θα ήταν η απάντησή σου στην ερώτηση «Γιατί να επιλέξω βινύλιο, όταν βρίσκω τα πάντα στο διαδίκτυο;»
Σίγουρα δεν είναι το ίδιο. Αν αγαπάς την μουσική πρέπει να την ακούς με τον τρόπο που της αξίζει. Καταλαβαίνω ότι η νέα γενιά είναι εξοικειωμένη με τις νέες τεχνολογίες και είναι πολύ φυσικό να ζει την εποχή της, όπως η παλιότεροι είχαν μάθει ν’ ακούν μουσική με το πικάπ τους, αλλά θα πρέπει να δώσουν μια ευκαιρία στο βινύλιο. Δεν υπάρχει ποιότητα στον ήχο όταν ακούς μουσική από το i-pad σου ή το i-phone σου ή από τα δύο ηχεία του υπολογιστή ή του laptop σου. Μπαίνω σε σπίτια και έχουν μόνο ένα laptop και τρομάζω. Μου λένε όλα είναι εδώ μέσα και φρικάρω. Στο διαδίκτυο υπάρχουν σχεδόν τα πάντα, εντάξει, αλλά αυτό είναι παγίδα γιατί έχεις τα πάντα και δεν ακούς πραγματικά τίποτα. Είναι σαν να κάνεις zapping στην τηλεόραση, βλέπεις πολλά και τίποτα. Για παράδειγμα, πρέπει να ακούσεις όλο το δίσκο “Strange Days” των Doors, να νοιώσεις τι μουσική έπαιζε το κάθε όργανο και τη φωνή του Jim Morrison, για να καταλάβεις γιατί ήταν τόσο σπουδαίοι. Αν ακούσεις ένα τραγούδι του δίσκου στο youtube και πριν τελειώσει, βάλεις ένα άλλο και πριν τελειώσει κι αυτό βάλεις κάτι τελείως διαφορετικό, τότε υποτιμάς το έργο τους. Στο βινύλιο θα γίνει ακρόαση από την αρχή ως το τέλος και θα κάνεις δικό σου αυτό που άκουσες. Θα συνδεθείς μαζί του. Στατιστικά, ο χρόνος ακρόασης που δίνεται σ’ ένα κομμάτι στο youtube δεν υπερβαίνει τα 30 δευτερόλεπτα γιατί το βαριέσαι και τα έχεις όλα μπροστά σου. Όπως και όσοι έχουν χιλιάδες τραγούδια σε memory sticks που δεν παίζουν ποτέ, εκτός κι αν τα χρησιμοποιούν επαγγελματικά ως djs.
Πώς ξεκίνησε το Vinyl is Back; Τι σας οδήγησε στη διοργάνωση μιας τέτοιας εκδήλωσης;
Η ιδέα και η υλοποίησή του Vinyl Is Back ανήκει στον Δημήτρη Αντωνάκο, πετυχημένο διοργανωτή εκδηλώσεων, όπως το ετήσιο 100% Hotel Show που επισκέφτηκαν τον Νοέμβριο περίπου 30.000 κόσμος στο MEC Παιανίας. Αυτός αφουγκράστηκε την επιστροφή του βινυλίου και ως λάτρης, που είχε την οικονομική και οργανωτική δύναμη κάλεσε εμένα να αναλάβω την προβολή, επικοινωνία και προώθηση του Vinyl Is Back. Μουσικός δημοσιογράφος και βινυλιομανής που γνωρίζει πολύ καλά την μουσική πιάτσα κι έχει οργανωτικές ικανότητες, όπως και τον Κώστα Δαμίγο που έχει πολλές γνώσεις στο συγκεκριμένο θέμα και διατηρούσε δικό του δισκάδικο και είχε αναλάβει το κλείσιμο των πάγκων του φεστιβάλ, που είναι κομβικό σημείο για την επιτυχία του.
Το Vinyl Is Back είναι μια τεράστια παραγωγή που έχει δεκάδες οργανωτικά θέματα και διαδικασίες. Παράλληλα, από πίσω δουλεύει μια ομάδα που ο αριθμός της αυξάνεται συνεχώς. Εξ’ αρχής, είναι μαζί μας ο απίθανος γραφίστας Βασίλης Παπαδάτος που σχεδιάζει τις αφίσες και εσχάτως ανέλαβε και τα εξώφυλλα των δίσκων του Vinyl Is Back. Ο Δημήτρης οδηγήθηκε στη δημιουργία του Vinyl Is Back όταν δοκίμασε για ένα διάστημα το νέο format, που ήταν το cd, που τελικά δεν τον ικανοποίησε η ποιότητα του ήχου. Το πρώτο Vinyl Is Back διεξήχθη το Μάρτιο του 2013. Όλα τα υπόλοιπα είναι λίγο-πολύ γνωστά…
Το Vinyl Is Back έρχεται για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη; Τι να αναμένουμε από τη μεγάλη αυτή γιορτή βινυλίου;
Ένα μεγάλο event με ελεύθερη είσοδο που θα διαρκέσει τρεις ημέρες, γεμάτο χιλιάδες βινύλια που θα διαθέτουν δισκάδικα, ιδιώτες και ανεξάρτητες δισκογραφικές, με συμμετοχές από την Θεσσαλονίκη, τη Βόρειο Ελλάδα και την Αθήνα.
Τέσσερα εξαιρετικά συγκροτήματα από τη Θεσσαλονίκη: The Skelters, Free Soul, Breathless, The Banksters και ένα από τα καλύτερα της Αθήνας, οι Echo Train.
Εμβληματικούς d.j’s και προσωπικότητες της μουσικής από τη Θεσσαλονίκη και τη Β. Ελλάδα επιλέγουν μουσικές στα πικάπ του We: Έλενα Αγγελίδου, Πηνελόπη Συλλιγνάκη, Στάθης Παναγιωτόπουλος, Γιώργος Μπάγκαλας, Νίκος Θεοδωράκης, Μάνος Τζανακάκης, Κώστας Καπετανάκης, Θωμάς Παπαχρήστου, Λάμπρος Παπαλάμπρος, Απόστολος Κανακάρης, Δημήτρης Παραλικίδης και Γιώργος Θεοδωρίδης.
Σε πρώτη προβολή η μουσική ταινία για τον Gus G., τον διάσημο Θεσσαλονικιό κιθαρίστα του Ozzy Osbourn,e την Παρασκευή στις 8 μ.μ. και σε επανάληψη το Σάββατο, καθώς και εκτενή αποσπάσματα σε όλο το 3ήμερο. Σε πρώτη διάθεση στη Θεσσαλονίκη το βινύλιο των Υπογείων Ρευμάτων «Live Sessions Vol. 1», παραγωγής του Vinyl Is Back, που κυκλοφορεί σε μαύρο και διαφανές βινύλιο και διατίθεται μόνο στο φεστιβάλ μας, κληρώσεις και δώρα, όμορφη ατμόσφαιρα, όμορφες παρουσίες, ξαφνικές συναντήσεις κι όλα αυτά σ’ ένα οικείο περιβάλλον στον πιο σύγχρονο χώρο της πόλης, το WE. Επίσης, θα γίνει ένα opening party στο κλασικό μπαρ της πόλης, το The Residents Bar του Γιώργου Χριστιανάκη (Στρ. Καλλάρη 4Α) την Παρασκευή το βράδυ. Ακόμη, το Vinyl Is Back είναι ανοιχτό και στους ζωόφιλους και ο καθένας μπορεί να το φέρει μαζί με τις απαραίτητες προϋποθέσεις.
Τι σχόλια ακούτε από τον κόσμο, που έχει επισκεφθεί προηγούμενες εκδηλώσεις “Vinyl is Back”;
Ενθαρρυντικά και επαινετικά, που μας δίνουν δύναμη να γίνεται όλο και καλύτερο κάθε φορά. Ελπίζουμε οι Θεσσαλονικείς και οι εκδρομείς από διάφορα σημεία της Ελλάδας να περάσουν εξίσου ευχάριστα, να ξεφύγουν από την καθημερινότητα, να βρουν δίσκους που θα τους κάνουν καλή παρέα στο σπίτι τους και όλα να πάνε κατ’ ευχήν, ώστε να γίνει θεσμός και στη Θεσσαλονίκη. Έχω αρκετά χρόνια να επισκεφτώ την πόλη, από την οποία έχω τις καλύτερες εντυπώσεις και πολλούς που ανυπομονώ να ανταμώσουμε.
______________________
Χώρος : Πολυχώρος Πολιτισμού και Αθλητισμού «WE» (Γ Σεπτεμβρίου 3 και Γρ. Λαμπράκη, παλιό Παγοδρόμιο, στο ύψος του Παλέ Ντε Σπορ, Θεσσαλονίκη 546 36, τηλ. 231 028 4700).
Προσδιορισμός τοποθεσίας : O πολυχώρος «WE» βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, εντός του χώρου της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης και δίπλα στα Πανεπιστήμια
Είσοδος: Ελεύθερη
Ώρες λειτουργίας:
Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου : 5 μ.μ. – 10 μ.μ.
Σάββατο 9 Δεκεμβρίου : 11 π.μ. – 10 μ.μ.
Κυριακή 10 Δεκεμβρίου: 11 π.μ. – 10 μ.μ.
www.vinylisback.gr
Ο χρόνος μετρά πλέον αντίστροφα για το 1ο «VINYL IS BACK» στη Θεσσαλονίκη! Bethere!
