Τα graffiti στο «φυτώριο» του Α.Π.Θ.

Κείμενο & Φωτογραφίες: Αρίστη Ζαφειράκογλου

Αν σε κάποια στιγμή της ζωής σου υπήρξες φοιτητής, ακόμη κι αν έχεις πάρει το πολυπόθητο Πτυχίο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η περίοδος «Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου» έχει χαραχτεί στην καρδιά σου, ως «περίοδος εξεταστικής». Θέλεις το κρύο, θέλεις οι δαπάνες των Χριστουγεννιάτικων εορτών, θέλεις η αναμονή για τη γιορτή των ερωτευμένων… Πάντως, η κινητικότητα στο κέντρο της πόλης από τους νέους 18 – 30, είναι σίγουρα υποτονική. Τις καθημερινές, λίγοι μόνο κινούνται διστακτικά στο δρόμο για αγορές, ενώ κάποιοι καταλαμβάνουν αναπαυτικές θέσεις σε ζεστά καφέ με wifi κι επιδίδονται σε πολύωρη μελέτη. Ακόμη και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις από πανεπιστημιακές ομάδες, όπως κινηματογραφικούς και φωτογραφικούς συλλόγους, είναι ελάχιστες κατά την περίοδο που διανύουμε. Τα πάρτι, επίσης, σταματούν.

Τι γίνεται, όμως, αν παλεύεις με τη μοναξιά σου, είσαι στην ηλικιακή κατηγορία που περιέγραψα, μένεις στη Θεσσαλονίκη, και κατά μία έννοια, σπουδάζεις (προπτυχιακά, μεταπτυχιακά, διδακτορικά) στα πανεπιστημιακά ιδρύματα της πόλης μας; Η λύση είναι απλή: Παίρνεις τη βαλιτσούλα σου και κατευθύνεσαι στο Αναγνωστήριο της Πανεπιστημιακής Βιβλιοθήκης.

Το Αναγνωστήριο των προπτυχιακών φοιτητών είναι σαν τον Παράδεισο. Αν επιθυμείς να διαβάσεις, υπάρχει το γνωστό στους φοιτητές «φυτώριο» και εκεί, αν προλάβεις, θα βρεις μια άνετη θέση, με δωρεάν σύνδεση στο διαδίκτυο και ικανοποιητική ησυχία. Αν πάλι θέλεις, απλά, λίγο διάβασμα και παρέα, όλο και κάποιον γνωστό σου θα συναντήσεις εκεί. Αν χρειάζεσαι τα θέματα sos, κάνεις μια βόλτα στο χώρο και αν έχεις την τύχη με το μέρος σου, κάποιος συνάδελφός σου από τη σχολή σου, θα μεριμνήσει για εσένα. Αν στην προσωπική σου ζωή, σε βρίσκουμε να κοιμάσαι μόνος το βράδυ, πάλι ο κόσμος του Αναγνωστηρίου θα σε βοηθήσει να ζευγαρώσεις. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, που πολλοί κακοπροαίρετοι χαρακτηρίζουν το χώρο αυτό ως νυφοπάζαρο;! Τέλος, αν έχεις πάρει πτυχίο, το κυλικείο της Βιβλιοθήκης βρίσκεται στο ισόγειο και σε περιμένει.

Σε κάθε περίπτωση, τη Βιβλιοθήκη του Α.Π.Θ. την έχεις επισκεφτεί. Είναι δυνατόν, με τόσους καφέδες, τόσα τσιγάρα, τόσες εργασίες, τόσο διάβασμα και τόσα … χνούδια, να μην έχεις προσέξει τα εντυπωσιακά graffiti, που φιλοξενεί σε όλους τους γειτονικούς τοίχους;