Στο «Mango pool bar» λανσάρουν αβοκάντο και κερνάνε passion fruit!
Φωτογραφίες: Λάζαρος Αλληλόμης
Στα τέλη του περασμένου μήνα, και θέλοντας να αποφύγω τη ζοχάδα (κακή διάθεση που εκδηλώνεται με εκνευρισμό) της πόλης, πήρα το γνωστό δρόμο για τη Χαλκιδική. Έφτασα στο πανέμορφο δεύτερο πόδι και πιο συγκεκριμένα, στη Βουρβουρού. Ένα μέρος, που όλοι λίγο πολύ έχουμε ακούσει, αλλά δεν έχουμε επισκεφθεί.
Αφού απόλαυσα τις παραλίες της, με τα μικρά κολπάκια, την καταγάλανη θάλασσα και το τόσο πράσινο που απλώνεται όπου και αν κοιτάξεις, το βράδυ με βρήκε να κάθομαι σε ένα μεγάλο ξύλινο μπαρ. Η διακόσμηση έμοιαζε να προέρχεται από την προσωπική συλλογή κάποιου. Ξύλινες μάσκες, περίτεχνα ποτήρια και κάποια καπάκια από διάφορες μπύρες, κολλημένα στις κολώνες με ένα περίεργο τρόπο. Λίγο πιο δίπλα μου, ένας κύριος με τη γκρίζα του κοτσίδα, η οποία δηλώνει ξεκάθαρα, εμπειρία ετών. Δεν πέρασε πολύ ώρα για να καταλάβω ότι είναι ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού και λίγα λεπτά αργότερα, άρχισε μια ιστορία που πηγαίνει σχεδόν τριάντα χρόνια πίσω.
Το καλοκαίρι του 87′, το μαγαζί αυτό άνοιξε τις πόρτες του, για πρώτη φορά, ως disco. Αποκομμένο από σπίτια και κρυμμένο ανάμεσα στα δέντρα. Το μοναδικό στην περιοχή, αλλά και σε μια αρκετά μεγάλη ακτίνα, ήταν ακριβώς αυτό που έλειπε από τη ζωή της Χαλκιδικής. Disco μπάλες, βινύλια που γεμίζουν ολόκληρα δωμάτια και σαμπάνιες στον αέρα. Οι ιστορίες είναι πολλές και κάθε καινούργια διήγηση του Δημήτρη, είναι μια καινούργια μπύρα για εμένα. Budwaiser, για τις ανάλαφρες και ζεστές καλοκαιρινές νύχτες. Primator-η κόκκινη, για τα πάρτι με κρυμμένα μυστικά. Duvel, για τις ιστορίες που χάνονται στο φως του ξημερώματος. Το πρώην όνομα του μαγαζιού, ‘’Disco Papas’’. Και όσο παράξενο και αν σου ακούγεται, άλλο τόσο, και ίσως λίγο παραπάνω, παράξενο θα σου φανεί το αβοκάντο που βρίσκεται σήμερα στο λογότυπου του «Mango Pool Bar». Μη ρωτήσεις το γιατί, μερικές φορές τα ‘’λάθη’’ που γίνονται τυχαία, είναι για καλό.
Η ιστορία, λοιπόν, αυτών των είκοσι οκτώ ετών, συνεχίζεται στις μέρες μας στον ίδιο χώρο. Μπορεί να μην είναι disco, αλλά στην ατμόσφαιρα, σίγουρα, αιωρείται η αύρα της. Οι δύο κισσοί που σε υποδέχονταν τότε στη μεγάλη πόρτα του μαγαζιού, πλέον κρατάνε συντροφιά στην πισίνα. Φοινικόδεντρα, δέντρα και λουλούδια, κάθε λογής, δίνουν ένα πιο τροπικό κλίμα στο χώρο. Δίπλα στην πισίνα του «Mango», στις χρωματιστές μαξιλάρες ή στους αναπαυτικούς καναπέδες, μπορείς να απολαύσεις κάποιες από τις εξήντα τρεις ετικέτες μπύρας. Mια Tripel Karmeliet, ξανθιά και φρουτώδης ή μια εντυπωσιακή Kwak, η μπύρα των ψαράδων του Βελγίου, με έντονη καπνιστή γεύση. Όλες, σερβιρισμένες στο κατάλληλο ποτήρι, για να αναδεικνύεται το άρωμα και η γεύση της καθεμιάς. Αν πάλι είσαι λάτρης των cocktails, να θυμάσαι πως μετά το πρώτο secret, δε θα υπάρξουν άλλα μυστικά. Τζίντζερ παρέα με το τζιν, ακτινίδιο αγκαλιά με την τεκίλα και φρέσκος ανανάς, ερωτευμένος με το ρούμι. Κι επειδή η νύχτα είναι μεγάλη, και ως γνωστόν, το μπάνιο στη θάλασσα ανοίγει την όρεξη, η κ. Στέλλα δε θα σε αφήσει με άδειο το στομάχι. Ποικιλία με λουκάνικα, “μπράτκαρτόφελν”, burgers, σαλάτες και πολλά ακόμα, μαγειρεύονται στην κουζίνα του «Mango».
«Τρώγοντας, έρχεται η όρεξη» και «ρωτώντας, πας στην πόλη», λέει ο λαός. Έτσι κι εγώ, ρώτησα κι έμαθα για τα καθιερωμένα πάρτι της Τετάρτης – από τον καιρό της disco ακόμα – αλλά και της Κυριακής, που μπορείς να βρεις κάθε εβδομάδα στο «Mango» . Φρέσκες μουσικές, καλοκαιρινή διάθεση και μεγάλα χαμόγελα. Μη φορέσεις τα καλά σου και ρίξε μια πρόχειρη πετσέτα στην τσάντα σου, σε περίπτωση που ζεσταθείς από τον πολύ χορό. Μια βουτιά στην πισίνα, επιβάλλεται.
Φεύγοντας, με μια γεύση passion fruit να έχει παραμείνει στα χείλη μου, το προσωπικό του μαγαζιού με διαβεβαίωσε πως πλέον, είμαι η καινούργια τους φίλη. Μπορεί στο δρόμο της επιστροφής να χάθηκα, αλλά για να ξαναπάω, οι οδηγίες είναι απλές: στη Βουρβουρού, όλα είναι μια ευθεία και το «Mango» είναι μια τοποθεσία, που αξίζει να ανακαλύψεις!
