Το φετινό Syros International Film Festival γέμισε τη Σύρο και τις καρδιές μας με σινεμά!
Η Σύρος είναι το νησί που δεν θα σε αφήσει να φύγεις και αν το κάνεις, θα ψάχνεις πάντα λόγους να επιστρέψεις. Ένας από αυτούς τους λόγους ήταν και το φετινό 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου που έφτασε στο τέλος του. Από τις 16 έως και τις 21 Ιουλίου, το φεστιβάλ κατέκλυσε το νησί με προβολές κλασικού και σύγχρονου κινηματογράφου, εργαστήρια, μουσική, performances δίνοντας μία άλλη πνοή στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων.
Η Σύρος
Η ζωή και το πρώτο βήμα στο νησί ξεκινούν από την Ερμούπολη, ένα μέρος που μέσα σε μια μέρα θα το περπατήσεις. Έχει τα ήσυχα σοκάκια της, τη μεγάλη και πολυσύχναστη πλατεία του Μιαούλη, με το επιβλητικό Δημαρχείο να υψώνεται μπροστά σου, έχει τους εμπορικούς της δρόμους, και φυσικά, τον παραλιακό της δρόμο, πάνω στον οποίο μπορεί κανείς να βρει να πιει, να φάει και να αγοράσει ό, τι θελήσει!
Αρκετές μικρές και μεγάλες παραλίες, όπου -σίγουρα- ξεχωρίσαμε αυτή του «Γαλησσά» με την τεράστια αμμώδη έκταση της, την παραλία «Αχλάδι» με το ομώνυμο ταβερνάκι και τα τραπεζάκια στην εξέδρα που βρίσκεται μέσα στο θαλασσσινό νερό, ώστε να χαίρεσαι τη δροσιά που σου δίνει και -φυσικά- «τα βαπόρια» που βρίσκεται μέσα στο κέντρο της Ερμούπολης και από το πλακόστρωτο της πόλης, βουτάς απευθείας στο νερό.
Ακόμη, θα βρεις πολλά μικρά και μεγάλα χωριά που περιμένουν να τα εξερευνήσεις, ενώ τα σοκάκια της Άνω Σύρου είναι μια από τις πιο όμορφες βόλτες του νησιού. Προτίμησε να πας πριν το σούρουπο, μιας και η θέα είναι πραγματικά πολύ όμορφη.
*Extra Tip: Να δοκιμάσεις τα κεφτεδάκια στην Απάνω Χώρα, ένα μαγαζί πάνω από το σπίτι του Μάρκου Βαμβακάρη, στο οποίο Παρασκευή με Κυριακή θα βρεις και μικρά σχήματα που παίζουν live ρεμπέτικα.
Το φεστιβάλ
Το φετινό του θέμα; “Overexposure” ή αλλιώς «Υπερέκθεση». Μια διοργάνωση που είχε περισσότερους επισκέπτες από κάθε άλλη φορά. Επί έξι συνεχόμενες ημέρες, το φεστιβάλ ήταν το επίκεντρο των επισκεπτών του νησιού, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν καθημερινά τα διάφορα δρώμενα. Από τις ανοιχτές-καθημερινές συζητήσεις μεταξύ συντελεστών, καλλιτεχνών και άλλων καλεσμένων της διοργάνωσης στο παραδοσιακό Καφενείο Λαουτάρι (όπου φάγαμε και την πιο νόστιμη ομελέτα, να τα λέμε αυτά!), μέχρι τις προβολές, τα διάφορα live sessions και τα μικρά και μεγάλα πάρτι της διοργάνωσης.
Το φεστιβάλ σήκωσε αυλαία στον χειμερινό κινηματογράφο Παλλάς, όπου από την πρώτη μέρα, φιλοξενούσε από νωρίς τις πρώτες κινηματογραφικές προβολές μέσα από ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα με ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, ντοκιμαντέρ και ειδικά αφιερώματα.
Η περιοδεία του SIFF συνεχίστηκε στο μοναδικής αισθητικής ναυπηγείο του Ταρσανά στην Ερμούπολη με το πρότζεκτ Gravity Hill Sound+Image του Τζεμ Κόεν. Τις εικόνες του Κόεν έντυσαν με τις αυτοσχεδιαστικές μουσικές συνθέσεις ο Γιώργος Ξυλούρης και ο DJ Rupture κατα κόσμον Τζέις Κλέιτον.
Το βράδυ της Πέμπτης, το SIFF ανέβηκε στο Λατομείο «Μάνος Ελευθερίου», όπου εκεί ο Γιώργος Ξυλούρης, η Έλα Ορλίνς, οι acte vide και ο Ράινερ Κόλμπεργκερ παρουσίασαν το «Quarry Overload»: Μια νύχτα κινηματογραφικού & ηχητικού υπερ-κορεσμού». Τη βραδιά άνοιξε ο Γιώργος Ξυλούρης, παίζοντας με το λαγούτο του, ενώ η Πολωνή Έλα Ορλίνς παρουσίασε το πρότζεκτ της «Movies for Ears», μια ρετροσπεκτίβα της μουσικής της πορείας της, που μετρά σχεδόν δύο δεκαετίες, συνοδευόμενη από οπτικές συνθέσεις της ίδιας. Η βραδιά έκλεισε με το ηλεκτροακουστικό σχήμα acte vide των Δανάη Στεφάνου και Γιάννης Κοτσώνης, αυτοσχεδιάζοντας μουσικά πάνω στο «Objects in the Mirror Are Closer than They Appear» και την περφόρμανς «Εθελοτυφλώντας» του βραβευμένου Αυστριακού καλλιτέχνη Ράινερ Κόλμπεργκερ.
Η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη και στη drive-in προβολή στην Ντελαγκράτσια ή αλλιώς Ποσειδωνία, όπου περισσότερα από 60 αυτοκίνητα πήραν θέση για να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα του Φεστιβάλ. Εκεί, είδαμε τρεις κλασικές ταινίες, «Ο φόβος» (1966) του Κώστα Μανουσάκη, ένα επιβλητικό φιλμ, με την καθηλωτική ερμηνεία της Έλενας Ναθαναήλ με φόντο ένα οικογενειακό έγκλημα στην ελληνική επαρχία. Στη συνέχεια την -μικρού μήκους- ταινία «As to Posterity» (2014), της Μαρίνας Γιώτη η οποία βρέθηκε και στην προβολή, που «ταξίδεψε» τους θεατές σε μια δυστοπική Αθήνα του κοντινού μέλλοντος, όπου οι κάτοικοι έχουν εξαφανιστεί κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, έχοντας αφήσει πίσω τους μόνο μερικά απομεινάρια του πολιτισμού τους. Η τέταρτη μέρα ολοκληρώθηκε με την ταινία του Αυστραλού Τεντ Κότσεφ «Ξύπνημα στον τρόμο» (1971).
Την επόμενη μέρα, το φεστιβαλ συνεχίστηκε στην παραλία Κόμητο, ξεκινώντας από τη Magic Island, την Καναδή -με βάση το Βερολίνο- μουσικό που έπαιξε live στο κοινό. Η μέρα συνεχίστηκε με τη μικρού μήκους ταινία «Ξένοι» και οι προβολές έκλεισαν με το «Space is the Place» (1972), ένα φιλμ επιστημονικής φαντασίας με πρωταγωνιστή τον πρωτοπόρο της τζαζ αβάν-γκαρντ, αλλά και του κινήματος του αφροφουτουρισμού που «ίδρυσε» ο ίδιος ο Sun Ra. Τέλος, οι Venus Volcanism & In Atlas, το μουσικό σχήμα της Ελληνίδας Venus Volcanism και της Δανής In Αtlas έκαναν ένα lo-fi synth wave live και η βραδιά έκλεισε με ένα μεγάλο beach barty κι ένα dj set από τους Blue Lagoon (Kormoranos) και Andrea Palmer.
Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε ένα εργαστήριο ντοκιμαντέρ παρατήρησης με κατοίκους της Σύρου, δίνοντας την ευκαιρία σε 10 συμμετέχοντες (7 παιδιά και 3 ενήλικες), να έρθουν σε επαφή με την έννοια αυτή, τόσο σε θεωρία όσο και σε πράξη. Για 10 μέρες και χρησιμοποιώντας τα κινητά τους, οι συμμετέχοντες κινηματογράφησαν τυχαίους ανθρώπους στην πόλη. Το υλικό αυτό, με τη βοήθεια του μοντέρ Γιώργου Σαβόγλου, μετατράπηκε σε ένα 12’ ντοκιμαντέρ το οποίο και προβλήθηκε στο Φεστιβάλ. Τον συντονισμό του εργαστηρίου έκανε η Ζουστίν Αρβανίτη, ενώ καθοριστικός ήταν και ο ρόλος της Αιμιλίας Μηλού, συνεργάτιδας της Εύας Στεφανή.
Αυτό το καλοκαίρι, το SIFF αγκάλιασε τους νεότερους θεατές του με μια ειδική προβολή με τέσσερις μικρού μήκους ταινίες, και δύο εργαστήρια. Την προβολή προετοίμασαν, προώθησαν και παρουσίασαν οι έφηβοι (12+) «Νεαροί Προγραμματιστές» στο πλαίσιο του ομώνυμου εργαστηρίου. Το δεύτερο εργαστήριο με τίτλο «Προ-κινηματογραφικά: Κινούμενες εικόνες με μολύβι και χαρτί» εξερεύνησε τη δημιουργία της κινούμενης εικόνας, πολύ πριν την επινόηση του κινηματογράφου. Τον σχεδιασμό και την υλοποίηση και των δύο εργαστηρίων ανέλαβε η Ζήνα Λεύκου, με την υποστήριξη του Διεθνούς Φεστιβάλ Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους.
Καλεσμένοι καλλιτέχνες: από την Ελλάδα μέχρι την Ασία
Το 7ο SIFF προσκάλεσε 21 καταξιωμένους και ανερχόμενους καλλιτέχνες από την Ελλάδα, την Ευρώπη, την Αμερική και την Ασία, οι οποίοι επισκέφθηκαν τη Σύρο και έδωσαν τη δική τους εκδοχή στην Υπερέκθεση, τη φετινή θεματική του Φεστιβάλ. Στο πλαίσιο της ενότητας Artists in Focus, το κοινό μυήθηκε στο έργο τριων σπουδαίων καλλιτεχνών που παρουσίασαν το έργο τους και συνομίλησαν με το κοινό: η βραβευμένη Ελληνίδα σκηνοθέτιδα Εύα Στεφανή πρόβαλε την πρώτη της ταινία «Αθήναι» καθώς και το πιο πρόσφατο και εν εξελίξει έργο της «Μέρες και Νύχτες με την Δήμητρα Κ.», ενώ ταυτόχρονα έστησε ένα κινηματογραφικό εργαστήρι για παιδιά. O Αυστριακός καλλιτέχνης Ράινερ Κόλμπεργκερ έδειξε στο κοινό τα πειραματικά βίντεο έργα του καθώς και μια πρωτότυπη περφόρμανς που παρουσίασε για πρώτη φορά, στον εμβληματικό (και εγκαταλελειμμένο) χώρο του λατομείου του νησιού. Ο καταξιωμένος Αμερικανός σκηνοθέτης, φωτογράφος και πολυμεσικός καλλιτέχνης Τζεμ Κόεν ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα με αφορμή το Φεστιβάλ για να παρουσιάσει σειρά έργων του, καθώς και το υπέροχο οπτικοακουστικό πρότζεκτ Gravity Hill Sound+Image, που συναποτελείται από τον διεθνώς αναγνωρισμένο μουσικό Γιώργο Ξυλούρη και τον ταλαντούχο Τζέις Κλέιτον (DJ Rupture). Μία περφόρμανς που καθήλωσε περισσότερους από 500 θεατές στο ναυπηγείο Ταρσανάς!
Το Φεστιβάλ επισκέφθηκαν και τίμησαν με το έργο τους, μεταξύ άλλων, η αναγνωρισμένη εικαστικός και σκηνοθέτιδα Μαρίνα Γιώτη που παρουσίασε ταινία της, η χαρισματική Πολωνή Έλα Ορλίνς που μάγεψε το κοινό με τις αιθέριες μουσικές συνθέσεις της, τόσο κατά τη βραδιά έναρξης όσο και στη solo περφόρμανς της, οι μοναδικοί Χριστίνα Βαρβία και Στέφανος Λεβίδης της ερευνητικής ομάδας του Goldsmiths University Forensic Architecture, οι ανερχόμενοι Έλληνες εικαστικοί Hypercomf (Πάολα Παλαβίδη, Γιάννης Κολλιόπουλος), η Καναδή μουσικός Magic Island, εκπρόσωποι του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Ταϊβάν (TIDF) και του Taiwan Docs, και πολλοί άλλοι, δίνοντας τόσο συνολικά όσο και ατομικά τη δική τους σφραγίδα στο 7o SIFF.
Τέλος, όπως κάθε χρόνο από το 2014 μέχρι και την 7η διοργάνωσή του, το SIFF με την υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), έδωσε την ευκαιρία σε 19 άτομα από όλο τον κόσμο να γίνουν μέρος της ομάδας του, ως εθελοντές και σε 5 άτομα να κάνουν την πρακτική τους άσκηση, συμμετέχοντας ενεργά σε καίριες θέσεις του Φεστιβάλ.
Ένα από τα πιο «γεμάτα» καλοκαιρινά εξαήμερα στη Σύρο τελείωσε και σίγουρα μας άφησε τόσο ικανοποιημένους, ώστε να κάνουμε ήδη σχέδια γι’ αυτά τα σημεία της διοργάνωσης που δεν καταφέραμε να εξερευνήσουμε καλά.
Εις το επανιιδείν.
www.syrosfilmfestival.org
Facebook: syrosfilmfest | Instagram: syrosinternationalfilmfestival | Vimeo: syrosfilmfestival | Flickr: syrosfilmfestival
