Quod Erat Demonstrandum [Όπερ έδει δείξαι] | #tiff55
Της Χρύσας Λαγού
Ρουμανία 2013
Σκηνοθέτης: Andrei Gruzsniczki
Το φεστιβάλ ξεκίνησε και εγώ το υποδέχτηκα παρακολουθώντας μία ταινία με πολιτικό περιεχόμενο κάτι πρωτοφανές για μένα. Γνωρίζοντας λοιπόν ότι το φεστιβάλ φιλοξενεί πολύ καλές ταινίες ως επί το πλείστον (και ας μην γελιόμαστε επειδή Swedish love story ήταν sold out) αποφάσισα να επιλέξω αυτό το φιλμ και μαζί με αυτό και τις πολλές ιδιαιτερότητές του.
Το story έχει ως εξής: βρισκόμαστε στο 1984 όπου ένας μαθηματικός δημοσιεύει ένα άρθρο σε ένα επιστημονικό περιοδικό ενός αμερικάνικου πανεπιστημίου. Η πράξη του αυτή τον βρίσκει αντιμέτωπο με τις κουμμουνιστικές αρχές αφού δεν είχε λάβει την άδεια από αυτές για να το εκδώσει. Επίσης,σταδιακά αρχίζει να αλλάζει η ζωή των φίλων του και της οικογενειάς του. Θα σταθεί αντάξιος ο πρωταγωνιστής να υπερασπιστεί το δίκιο του? Άλλωστε μετά από τις πράξεις ακολουθούν και οι συνέπειες…
Την ταινία την παρακολούθησα μπορώ να πω ευχάριστα. Είχε ενδιαφέρουσα πλοκή και οι πρωταγωνιστές έδιναν αν όχι τον καλυτερό τους εαυτο μία ικανοποιητική ερμηνεία. Δεν παρατήρησα κάτι ξεχωριστό ούτε προς το τέλος ούτε κατά την διάρκεια της ωστόσο απόρησα με την απουσία κάποιας μουσικής (soundtrack). Αργότερα, οι απορίες μου λύθηκαν όταν ο σκηνοθέτης εξήγησε ότι δεν ήθελε να χρησιμοποιήσει μουσική για να δώσει έμφαση στους διάφορους ήχους και στις συνομιλίες μεταξύ των ηθοποιών. Το ασπρόμαυρο της ταινίας ήταν καθαρά επιλογή του σκηνοθέτη για αισθητικούς λόγους που δεν κατάλαβα. Στη συνέχεια ο ίδιος ανέφερε πως η ταινία μπορεί να μοιάζει με ντοκιμαντέρ αλλά έχει καθαρά στοιχεία μυθοπλασίας και πως την εμπνεύστηκε από ένα αληθινό γεγονός. Προσωπικά, πιστεύω ότι για να απολαύσει κάποιος αυτήν την ταινία πρέπει να ξέρει και λίγο ιστορία κατί που εμείς η νεολαία δεν φημιζόμαστε τόσο…
Συνεχίζω ακάθεκτη ελπίζοντας πως τις επόμενες μέρες θα δω στο φεστιβάλ κάτι που θα με εντυπωσίασει πραγματικα!(ας μην ξεχνάμε έρχονται το the blast και το xenia)!
