Αποκλειστικό: Ακούστε το Pariscope του Maxime Dangles από τη νέα του κυκλοφορία στη Skryptöm!
Ο Beater.gr σε συνεργασία με την Skryptöm σας παρουσιάζει την πρεμιέρα ενός νέου κομματιού του Maxime Dangles, από το δεύτερο ολοκληρωμένο album του στο label με τον τίτλο Chanfleury το οποίο θα κυκλοφορήσει επίσημα στις 30 Ιουλίου. Πρόκειται για μια δημιουργία που διεισδύει στο ζεστό και μελωδικό κόσμο της electronica, με κομμάτια που έχουν ιδιαίτερη προσωπική σημασία για τον παραγωγό και, που μέσα από την επιλογή αυτού του μουσικού είδους, «κινούν» τις αισθήσεις και τον ψυχισμό του ακροατή. Παρακάτω, μπορείτε να διαβάσετε και τις απαντήσεις που μας έδωσε σε μερικές σύντομες ερωτήσεις για την κυκλοφορία.
Γνωστός σε διεθνές επίπεδο κι ένας από τους κύριους εκφραστές της Γαλλικής ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής, ο DJ και παραγωγός Maxime Dangles παρουσιάζει μια νέα κυκλοφορία που συγκεντρώνει δέκα χρόνια παιδικών αναμνήσεων από την περιοχή Chanfleury. Κάθε κομμάτι αναφέρεται είτε σε πρόσωπα (Gigi), πόλεις (Vélizy, Clamart, Fontenay, Châtillon-Montrouge), τοποθεσίες (Robinson, Scarron, La Coulée Verte, Cascades, Parc de Sceaux), είτε ακόμα και σε μια εφημερίδα (Pariscope). Ο τρόπος προσέγγισης του ήχου τους φανερώνει μια γλυκιά μελαγχολία και μια πληθώρα συναισθημάτων, που για να χωρέσουν επιστρατεύεται μια ποικιλία συνθέσεων με κύριο γνώρισμα μια -σχεδόν- ονειρική υφή. Το κλείσιμο του album γίνεται με το L’Oiseau Rose, η ιδιαιτερότητα του οποίου συνοψίζεται στο γράψιμο της μελωδίας του Maxime με το ukulele της κόρης του Alice -προτού βέβαια μεταφραστεί στα synths. Όλος αυτός ο παιδικός κόσμος προβάλλεται, λοιπόν, στο ειδικά σχεδιασμένο εξώφυλλο που έγινε από τον Βραζιλιάνο καλλιτέχνη André Bucci.
Πέραν αυτών όμως, τα κομμάτια κουβαλούν με τη σειρά τους και τη δική τους ιστορία μέχρις ότου να αποκτήσουν την τελική τους μορφή. Σχεδιασμένα αρχικά για ζωντανές, εκρηκτικές modular εμφανίσεις απέκτησαν στη συνέχεια μια μελωδικότερη υφή την Άνοιξη του 2017, καθώς ο Maxime «έπαιξε» με μια έκδοση σε electronica ήχο, με συνέπεια να επικεντρωθεί στον συναισθηματικό πυρήνα των κομματιών. Στη διάρκεια της επαναδιαπραγμάτευσης με τον χαρακτήρα τους, ήρθε η συνεργασία με τον πιανίστα Thibault Morel και τον ντράμερ Tommy Rizzitelli με σκοπό την παρουσίασή τους στην σκηνή. Αυτή τους η παρέμβαση, βέβαια, ήταν που οδήγησε το Chanfleury όπως το ακούμε σήμερα, το οποίο κουβαλάει απ’ όλο αυτό το διάστημα το συνδυασμό της δυναμικής όπως αρμόζει σε μια ζωντανή εμφάνιση, της αφηγηματικής επιμέλειας και μιας γλυκιάς, ζεστής έντασης. Κι έτσι, μετά από την περιγραφή, περνάμε στις απαντήσεις που μας έδωσε σχετικά με την κυκλοφορία:
Θα περιέγραφα το Chanfleury σαν ένα ήπιο album, με βάθος στην electronica και γεμάτο συναισθήματα, που μεταφέρει μελωδίες και «ζεστούς» ηχόκοσμους στις καρδιές των ακροατών. Ποιος ήταν, ακριβώς, ο σκοπός της κυκλοφορίας και τι θα ήθελες να «στείλεις» σε όσους το ακούν;
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, χαίρομαι που το νιώθεις έτσι. Σαν καλλιτέχνης είμαι χαρούμενος όταν δημιουργώ συναισθήματα στους ακροατές. Δεν ξέρω αν μπορώ να πω πως αυτός είναι ο σκοπός, αλλά είναι σίγουρα σημαντικό για ‘μένα.
Το Chanfleury είναι η περιοχή στην οποία έμεινες για πολλά χρόνια σα παιδί και κάθε τίτλος ανασύρει μια ανάμνηση. Ήταν εύκολο να τις επισκεφτείς και να τις μετατρέψεις σε μουσική; Μπόρεσες να επαναφέρεις κομμάτια του εαυτού σου από τότε;
Στην πραγματικότητα έκανα το ανάποδο για το album: Ήταν ένα live act αρχικά κι έπειτα το ηχογράφησα και το έστησα σε διαφορετικά κομμάτια. Μετά σκέφτηκα: Τι μου θύμισαν αυτά, τι ένιωσα όταν τα άκουγα; Και έτσι ήρθαν αυτές οι αναμνήσεις στο μυαλό, είναι όλες τους καλές και ήθελα κάπως να τις τιμήσω.
Σαν κομμάτια έχουν κάποια ιστορία, μιας και φτιάχτηκαν αρχικά για ένα modular live για το Astropolis Festival και έπειτα ανασχηματίστηκαν, με τη συνεισφορά δύο ακόμη μουσικών. Γιατί όλες αυτές οι αλλαγές και τι σε έκανε να νιώσεις σίγουρος να τα κυκλοφορήσεις σε αυτή την έκδοση;
Έγραφα μουσική μόνος μου στο studio για πάνω από δώδεκα χρόνια, κάθε μέρα και αντιλήφθηκα την ευκαιρία που παρουσιαζόταν. Νιώθω απίστευτα τυχερός γι’ αυτό. Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω, αλλά τώρα θέλω να μοιράζομαι. Καλές στιγμές και αναμνήσεις με φίλους και μουσική. Ήθελα να δουλέψω και με άλλους μουσικούς. Είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτή την απόφαση και ανυπομονώ να το παίξω live μαζί τους.
Το Pariscope -σαν κομμάτι και τίτλος- με κάνει να φαντάζομαι πως περιπλανιέμαι στους δρόμους του Παρισιού και για ‘σένα η έμπνευση ήρθε από μια εφημερίδα. Θα ήθελες να μας πεις περισσότερα γι’ αυτό και τον λόγο που εμπνεύστηκες από κάτι τέτοιο; Τι είχες αρχικά στο μυαλό σου και πώς κατέληξε στο τέλος;
Το Pariscope είναι μάλλον το πρώτο κομμάτι που ολοκλήρωσα για το album. Ήταν μια εφημερίδα για όλα όσα συνέβαιναν στο Παρίσι: Θέατρα, συναυλίες, μουσεία… όλα ήταν εκεί. Κάτι σαν το internet αλλά στην πραγματικότητα! Θυμάμαι να τη διαβάζω μαζί με τη γιαγιά μου και να επιλέγουμε μαζί το τι θα κάνουμε. Κάπως έτσι το ‘χω στο μυαλό μου σαν κομμάτι. «Σκαρφαλώνει» μέχρι τέλους με μια απλή και αποτελεσματική αλληλουχία. Το έκανα με ένα παλιό Jupiter 6, που δεν έχω πλέον στο studio.
Για το τελευταίο κομμάτι, είχες τη «βοήθεια» της κόρης σου. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία και τι σε έκανε να νιώθεις περήφανος γι’ αυτό;
Χαχαχα, η κόρη μου δε με βοήθησε ακριβώς, ήταν 3 ή 4 τότε. Αλλά συνέθεσα το Pink Bird με το ροζ ukulele της, στο δωμάτιό της, όταν ερχόταν η ώρα της να πάει για ύπνο. Έπαιζα αυτή τη μελωδία κάθε νύχτα για ένα μήνα στο κρεβάτι της και ναι, φαινόταν πως της άρεσε, οπότε και την ηχογράφησα κι άλλαξα το ukulele με synths. Δύο χρόνια αργότερα, δουλέψαμε με το συγκρότημα στην live έκδοση και ο Tommy έπαιξα απίστευτα jazzy drums, ενώ ο Stephan με έπεισε να τα ηχογραφήσω για το album! Είμαι απίστευτα χαρούμενος για το συγκεκριμένο κομμάτι 🙂
Πώς «αγκάλιασες» το τελικό αποτέλεσμα και τι έχεις κατά νου για τις μελλοντικές σου συνθέσεις;
Ήταν μια μακρά διαδικασία, ίσως και υπερβολικά, αλλά απόλαυσα και το παραμικρό! Έμαθα πολλά από τους φίλους μου και ανυπομονώ για το live. Ήδη σκέφτομαι για ένα τρίτο album και είμαι σίγουρος πως σήμερα θα δουλέψω μαζί τους γι’ αυτό.
______________________
Αγοράστε το Chanfleury του Maxime Dangles από το Bandcamp της Skryptöm.
Exclusive: Listen to Pariscope from Maxime Dangles’ second full length album on Skryptöm!
Beater.gr in collaboration with Skryptöm presents a new track by Maxime Dangles, coming from his second full length album Chanfleury which is going to be officially released on the 30th of July. As a whole, this is a creation that dives deeper into the soft and emotional world of electronica, with tracks that carry a personal significance for the producer and being designed to move the senses and the psyche of the listeners with their warm soundscapes and melancholic melodies. Below, you can read his answers to our questions regarding this new release.
Internationally known and one of the leading figures of the French electronic music scene, DJ and producer Maxime Dangles presents a new release that collects ten years of childhood memories from the Chanfleury area. Each piece refers to either people (Gigi), cities (Vélizy, Clamart, Fontenay, Châtillon-Montrouge), places (Robinson, Scarron, La Coulée Verte, Cascades, Parc de Sceaux) or even a newspaper (Pariscope). The way he approaches their sound reveals a sweet melancholy and a plethora of emotions, that in order to fit, a variety of compositions is employed with the main feature of an -almost- dreamy texture. The closing track of this album is L’Oiseau Rose, the uniqueness of which is summed up in the writing of its melody, with Maxime using his daughter’s, Alice, ukulele – before being transposed to synths. This world seen through the eyes of him as a child is depicted on the album cover, the artwork of which has been especially designed by the Brazilian artist André Bucci.
Beyond that, however, the tracks carry in turn their own story until they’ve reached their final form. Originally designed for live modular appearances, they acquired a more melodic texture in Spring 2017 as Maxime “played” with an electronica version, focusing on the emotional core of the tracks. During the “renegotiation” of their nature, he collaborated with pianist Thibault Morel and drummer Tommy Rizzitelli to prepare for playing them on stage. It was their intervention that led Chanfleury to the form we hear it today, the tracks of which carry from all this time the combination of the dynamic that befits a live show, a narrative thoroughness and a sweet, warm intensity. And so, following the prior description, let’s move on to his answers about the release:
I would describe Chanfleury as a soft, in-depth electronica album full of emotion, that is channeling melodies and warm soundscapes to the hearts of the listeners. What was, exactly, the purpose of this release and what would you like to “send” to those who give it a chance?
Thank you for your kind words, I’m glad you feel that. As an artist I’m happy to produce emotions to listeners. I don’t know if i can call this a purpose, but it’s definitely important to me.
Chanfleury is the district where you lived for many years as a child and each track title evokes a memory. Was it easy to visit and transform them into music? Were you able to bring back some pieces of yourself from back then?
I actually did the opposite on this album: It was a live act first, then I recorded and arranged them in separate tracks. Then I thought about it: what those tracks reminded me, what I felt when I listened to them? And those memories came to my mind, all of them are good ones and I would like to honor them.
Those tracks have quite a history, as they were firstly created for a modular live commision for Astropolis Festival and then being reworked, also with the contribution of two musicians. Why all these changes and what made you feel confident to release them in this format?
I have been writing music alone in my studio for more than twelve years, every day, and I realize what a chance it is. I feel realy lucky about that. I don’t know how to explain that, but now i want to share. Share good times with friends, share music, and create good memories with friends. I needed to work with other musicians. I’m so happy about this decision and I can’t wait to play live with my friends.
Pariscope -as a track and title- makes me imagine roaming around the city of Paris and its streets and for you, the inspiration came out of a a newspaper. Would you like to tell us more about this track and the reason you were inspired by that? What was on your mind at first and how it turned out, eventually?
Pariscope is maybe the first track I finished for this album. Pariscope was a newspaper about what’s happening in Paris: every theatre, every concert, museums… Everything was in there. It was like the internet but in reality! I remember reading it with my grandmother and choosing what we’ll do together. The track is a bit like that in my mind. It climbs up until the end with a simple and efficient sequence. I did it with an old Jupiter 6, which I don’t have it any more in the studio.
For the last track, you had the “assistance” of your daughter. How was this experience and what makes you feel most proud about it?
hahaha, my daughter didn’t really help me, she was 3 or 4 when i did it. But I composed Pink Bird with her pink ukulele in her room when it was time to go to bed for her. I played this melodie every night during one month on her bed and yes she seemed to like it, so I recorded it, and changed the ukulele for a synth sequence. Two years later, we worked with the band on the live version and Tommy played some great jazzy drums on it and Stephan convinced me to record them for the album ! I’m so happy with that track 🙂
How did you embrace the final result and what’s in store for your future compositions?
It was a long process, maybe too long, but I enjoyed every part of it! I learned a lot from my friends, and I can’t wait to play it live. I’m already thinking of a third album. I’m sure today I’ll work with my friends on this one.
______________________
Chanfleury from Maxime Dangles is available for purchase via Skryptöm’s Bandcamp.
