To «Ταξίδι Αστρικό» της Nalyssa Green!

Μίa δισκοκριτική για τον τέταρτο ολοκληρωμένο δίσκο της Ελληνίδας indie μουσικού!

Πάνε δύο χρόνια από τότε που η Nalyssa Green κυκλοφόρησε τον πρώτο ελληνόφωνο δίσκο της, «Μπλουμ». Όπως δηλώνει και ο τίτλος, επρόκειτο είτε για μια βαθιά βουτιά στο συναίσθημα, είτε για μια… άνθιση υγιούς εσωστρέφειας. Αποτέλεσε τρανή απόδειξη πως η Nalyssa είναι μια εξαιρετική μουσικός, με πολυδιάστατη ηχητική ταυτότητα και ποικίλες επιρροές. Δύο χρόνια μετά λοιπόν, και εκεί που πιστεύαμε ότι έχουμε ακούσει την καλύτερη μέχρι τώρα εκδοχή του ήχου της, έρχεται το «Ταξίδι Αστρικό» να μας διαψεύσει με τον ομορφότερο και πιο ταξιδιάρικο τρόπο, με βάση αυτή τη φορά το ελληνικό λαϊκό τραγούδι.

Το νέο άλμπουμ είναι μια ιστορία. Μια ιστορία που «σπάει» σε δέκα μικρότερα κομμάτια με διαφορετική πλοκή, αλλά κοινό σκοπό. Το Ταξίδι. Η Nalyssa Green παύει να εξυμνεί τις ομορφιές του αστικού τοπίου- κάτι το οποίο έκανε στο «Μπλουμ» – και επικεντρώνεται στη δική της εσωστρέφεια, με μια γοητευτική στροφή στον εγωκεντρισμό των συναισθημάτων της. Άλλα από αυτά φωτεινά, άλλα πιο σκοτεινά, το καθένα όμως με τη σημαντικότητα και την αξία του. Και όλα αρχίζουν με το ομότιτλο τραγούδι «Ταξίδι Αστρικό», μια dreamy ποπ μελωδία που ξεκινά με τον εναρκτήριο στίχο του δίσκου «Θέλει ένας ήλιος να τρυπώσει απ’ το παράθυρο». Άμεσα γίνεται εμφανές πως η πορεία που θα ακολουθήσουμε σαν ακροατές πάλλεται κάπου ανάμεσα στην αισιοδοξία και την ομορφιά της φύσης. Ο ήχος του synth και η πραότητα στην αέρινη ερμηνεία του υπογραμμίζουν τη… «διαστημική» σχεδόν περιπέτεια.

Από το πλανητικό φλερτ, πέφτουμε σε ένα ποτάμι από το οποίο ξεπροβάλλει ο έρωτας. Έτσι, αναπάντεχα, όπως αναπάντεχα αλλάζει και η αισθητική του ήχου. Το «Ναι Μεν Αλλά Δεν» είναι ένα καθαρά ζεϊμπέκικο τραγούδι που εστιάζει ξανά στη φύση, αλλά και στην γοητεία του αναπάντεχου έρωτα, ένα κομμάτι που αν και έχουμε απολαύσει μόνο με πιάνο σε λάιβ της Nalyssa στο παρελθόν, ο παραγωγός Βασίλης Ντοκάκης το απογειώνει με μια υπέροχη ενορχήστρωση βασισμένη στο ελληνικό έγχορδο. Και κάπως έτσι, παντρεύει τον ιδιαίτερο ήχο της τραγουδίστριας με την επιθυμία της να πειραματιστεί με ήχους επηρεασμένους από το παλιό ελληνικό λαϊκό τραγούδι που τόσο της αρέσει.

Στο «Μια Νέα Ζωή», το ταξίδι γίνεται σκοτεινό, με μια μικρή όμως ένδειξη φωτός στο τέλος, ένδειξη που όπως λέει ο τίτλος είναι μια νέα ζωή, που ανθίζει μέσα από χλευασμό και θλίψη. Οι αρμονίες με τα φωνητικά από την Δεσποινίς Τρίχρωμη και την Κατερίνα από τους Tango with Lions συμβολίζουν ηχητικά αυτή τη μικρή σημαδούρα ελπίδας στο σκοτεινό δάσος. Κι επειδή το σκοτάδι δεν υπάρχει δίχως το φως, το ομότιτλο τραγούδι ακολουθεί. Το «Φως» αποτελεί ένα σύγχρονο νανούρισμα όπου φωνή και μελωδία γίνονται ένα μέσα σε μια λιτή παραγωγή, που καταλήγει ωστόσο σε μια μικρή κάθαρση. Κάπως έτσι, σηματοδοτείται και η λήξη του πρώτου μισού του δίσκου, τόσο θεματικά όσο και ηχητικά.

Από εδώ και πέρα, το «Ταξίδι Αστρικό» γίνεται ακόμη πιο προσωπικό, βαθύ αλλά και ερωτικό, ενώ το «Διάφορα Πουλιά» είναι η κατάλληλη γέφυρα για τη συναισθηματική μετάβαση. Με τα κρουστά για πρωταγωνιστές και τα πουλιά για κήρυκες, η Nalyssa αναζητά τη θέση της στον έρωτα, τον θάνατο αλλά και την ενδιάμεση ρουτίνα. «Αυτοί οι άνθρωποι» είναι η πιο επιθετική δημιουργία στον δίσκο με αισθητική παρόμοια αυτή του «Τι Ξημερώνει Από Εδώ και Πέρα» από το «Μπλουμ». Εδώ απολαμβάνουμε για πρώτη φορά μέχρι στιγμής τόσο έντονα το θέρεμιν, αλλά παράλληλα το πιάνο και όλη η παραγωγή καλούν σε ένα μικρό χορό, αναζητώντας την περιπλοκότητα του ανθρώπου και των κοινωνικών σχέσεων.

Και φτάνουμε αισίως, στην πιο αληθινή και ξεγυμνωμένη στιγμή του άλμπουμ, που ακούει στο όνομα «Κοράλλια». Η Nalyssa Green αφαιρεί με τρομερή μαεστρία τον τίτλο «νεράιδας» και «ξωτικού» που της έχει δοθεί κατά καιρούς από κοινό και κριτικούς, πλαγιάζει στο πιάνο της και με την απαλή της ερμηνεία, μας τραγουδά το πιο ερωτικό τραγούδι που έχει πει στην μέχρι τώρα δισκογραφία της (τουλάχιστον την ελληνική). Ο στίχος «είμαστε πολλοί και είναι μία η αγάπη» συνοψίζει την βαθιά ουσία του ερωτικού συναισθήματος που εκφράζεται μέσα από μπλε κοράλλια. Από τα stripped down «Κοράλλια», μεταφερόμαστε ξανά μια βόλτα προς το διάστημα, κινούμενοι στη «Μπλε Τροχιά» που… «σχεδίασε» για εμάς η Nalyssa. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό ζεϊμπέκικο -χατζηδακικής αισθητικής- τραγούδι με πλούσια ενορχήστρωση που μοσχοβολά Ελλάδα, λαϊκό τραγούδι και ένα βουνό συναισθήματα. Είναι η απάντηση στο «Ναι Μεν Αλλά Δεν», αλλά αυτή τη φορά από το ποτάμι της φύσης εκτοξευόμαστε κάπου ανάμεσα στα αστέρια, από το αναπάντεχο στο αιώνιο.

Σπάνια σε έναν δίσκο οι κορυφαίες στιγμές κρατούνται για το τέλος, αλλά αυτήν την ωραία έκπληξη μας επεφύλασσε η Nalyssa Green. Δύο από τις καλύτερες συνθέσεις της κλείνουν με έναν γοητευτικά αμήχανο τρόπο αυτό το διαφορετικό παραμύθι που έχει σαν background μωβ άστρα και γαλαξίες γεμάτους φύση και συναισθήματα. Η «Ανακύκλωση» αποτελεί ένα ψυχεδελικό αλλά συνάμα μίνιμαλ κομμάτι, που η όλη του η αισθητική μαζί με το spoken word το καθιστούν άκρως κινηματογραφικό. Το τραγούδι κλεισίματος «Μην Με Ξεχάσεις» είναι η πιο γλυκιά και μαυρο-κωμική μπαλάντα του δίσκου. Η στιχουργία εδώ δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από σύγχρονη ποίηση καθώς εκφράζεται ο φόβος και η ανασφάλεια της θύμησης σε σχέση με τον θάνατο, μέσα από έναν εκ των ομορφότερων τρόπων… τα φυτά. Μία ακόμη κορυφαία στιγμή του Βασίλη Ντοκάκη στην παραγωγή.

Δέκα. Τόσες είναι οι στάσεις που κάνουμε στο «Ταξίδι Αστρικό» της Nalyssa Green. Μέσα από γαλαξίες, ποτάμια, δάση, φώτα και σκοτάδια, κοράλλια, πουλιά και άνθη, η δυσπρόσιτη έως τώρα εσωστρέφεια της Nalyssa ανοίχθηκε ακόμη περισσότερο από το «Μπλουμ», με τρόπο ποιητικό και ταξιδιάρικο. Στιχουργία και μουσική είναι ισόπαλα, αφού από τη μία έχουμε τόσα συναισθήματα και κόσμους να αφουγκραστούμε μέσα από μεταφορές, ενώ από την άλλη οι μελωδίες και η παραγωγή δίνουν τη βάση για να στηθεί η νέα ολότητα. Ο εναλλακτικός indie ήχος της Green παντρεύτηκε όχι τόσο με τον ελληνικό λαϊκό τραγούδι εν τέλει, αλλά με την αγάπη της γι’ αυτό. Και εκεί έγκειται η μαγεία του «Ταξιδιού», στις μελωδίες βγαλμένες από το παρελθόν, φερμένες στο παρόν με τον πιο παράταιρο, αυθόρμητο, αλλά και ώριμο τρόπο. Ο καλύτερος δίσκος της δεκάχρονης καριέρας της, αλλά το σημαντικότερο… η καλύτερη Nalyssa Green που ακούσαμε!

Το CD και το ψηφιακό album είναι ήδη διαθέσιμα για προ-παραγγελία με το LP στις 14 Δεκεμβρίου, ενώ η επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας από την Inner Ear ορίζεται στις 4 Δεκεμβρίου.

Διαθέσιμο για ακρόαση και παραγγελία σε επιπλέον πλατφόρμες εδώ!