Για τον Leon of Athens, οι προσωπικές του εμπειρίες λειτουργούν ως έμπνευση για τη μουσική του.
Από την αρχή της κουβέντας μας ένιωσα ότι μιλάω με ένα φίλο μου και συζητάμε για πράγματα που αγαπάμε όπως μουσική, κινηματογράφο, συναυλίες. Ο Leon of Athens ή Τιμολέων Βερέμης όπως είναι το πραγματικό του όνομα, μετακόμισε πριν 7 χρόνια στο Λονδίνο για να δουλέψει και ν’ αφοσιωθεί στη μουσική του.
Πρόκειται για έναν εξαιρετικά προσγειωμένο νέο μουσικό, με ώριμη αντιμετώπιση προς τη ζωή, αστείρευτη δημιουργικότητα και πολλά όνειρα που παλεύει συνεχώς να κατακτήσει. Τα έχει καταφέρει πολύ καλά έως τώρα στη μουσική βιομηχανία καθώς βρίσκεται συχνά σε περιοδείες σε Ευρώπη και Αμερική, όπου ξεχώρισε σε διαγωνισμό παίρνοντας το πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Folk/Singer-Songwriter» στο διεθνή διαγωνισμό τραγουδιού «Unsigned Only Music Competition» στο Nashville, προσέγγισε το ενδιαφέρον των New York Times, και έγραψε το κομμάτι “Better Love” που τραγούδησε η Κατερίνα Ντούσκα το 2019 στη Eurovision. Πιο πρόσφατη κατάκτηση του είναι το τραγούδι «Άνεμος» που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες και έχει ανέβει 4ο στη λίστα με τα top viral τραγούδια του Spotify στην Ελλάδα.
Ο Leon αγαπάει τρελά τη ζωή, έχει πολύ καλή μουσική παιδεία και λατρεύει τον κινηματογράφο. Βρίσκεται συνεχώς σε κίνηση μιας και χωρίζει το χρόνο του μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου, αν και δε θα ήθελε να μείνει μόνιμα εκτός Αθήνας. Η συζήτηση μας επικεντρώνεται στο κοινό που συναντάει ο ίδιος σε αυτές τις δύο πόλεις συγκεκριμένα, κάνοντας συναυλίες και τον ρωτάω αν ξεχωρίζει το ένα περισσότερο από το άλλο. «Δεν κάνω διαχωρισμούς ως προς αυτό. Το κάθε μέρος έχει το δικό του τρόπο έκφρασης ακόμα και αν σε ένα μέρος είναι πιο θερμό το κοινό και σε άλλο εκδηλώνεται λιγότερο θερμά, δε σημαίνει ότι νιώθει και λιγότερο. Επίσης το κοινό δεν είναι μία μάζα, είναι ξεχωριστοί άνθρωποι που δρουν διαφορετικά.»
Στη πορεία συμφωνούμε ότι και οι δύο περιπτώσεις παρουσιάζουν ομοιότητες και διαφορές. «Υπάρχει η κακή συνήθεια ότι ο κόσμος μιλάει πάρα πολύ κατά τη διάρκεια της συναυλίας πράγμα που το παρατηρώ παντού βασικά, ανεξαρτήτως μέρους. Νομίζω εξαρτάται, έχω τύχει και σε συναυλίες που το κοινό είναι αδιάφορο αλλά και σε άλλες που είναι ένθερμο. Γενικά όσο πηγαίνεις προς το Νότο είναι πιο καλά τα πράγματα σε θέμα εξωστρέφειας.»
Με αφορμή τον Νότο, τον ρωτάω για τις περιοδείες που έχει κάνει στην Αμερική και μου περιγράφει το πόσο διαφορετικές είναι οι νότιες από τις βόρειες πολιτείες σε θέμα νοοτροπίας. «Ο Νότος είναι περίεργος για κοινωνικούς λόγους όπως το ότι υπάρχουν πάρα πολλά όπλα και ότι επικρατεί πολύ ο συντηρητισμός.
Για τον Τιμολέων το να βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση λόγω περιοδειών είναι αρκετά δημιουργικό και τον βοηθάει πολύ στη μουσική του. «Οι αναμνήσεις, οι εικόνες, η επαφή με τον κόσμο, όλα αυτά μαζί αποτελούν δημιουργική έμπνευση για εμένα.»
Στη συνέχεια μου εξηγεί από πού αντλεί έμπνευση για να γράψει μουσική και του τονίζω ότι πολλά από τα τραγούδια του μου βγάζουν την αίσθηση ότι θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί για να παίξουν σε μια κινηματογραφική ταινία. Ο Leon έχει σίγουρα σκεφτεί την πιθανότητα να δουλέψει περισσότερο προς αυτή την κατεύθυνση της παραγωγής μουσικής για τον κινηματογράφο, μιας και όπως μου λέει ο ίδιος αυτό θα ήταν το όνειρό του. Παρά τον ενθουσιασμό που ακούω στη φωνή του, νιώθω ότι διστάζει για λίγο. «Μακάρι να το καταφέρω αλλά δεν είναι και εύκολο να συμβεί. Πιστεύω όμως ότι η μουσική μου ταιριάζει πολύ με την εικόνα, οπότε θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο για μία ταινία.»
Καταλαβαίνω απόλυτα την αγάπη του για τον κινηματογράφο, ιδίως όταν μου περιγράφει τη συνεργασία του με τον Γιώργο Λάνθιμο, ο οποίος σκηνοθέτησε το video clip του κομματιού του Baby asteroid. «Τον πρώτο καιρό που ήμουν στην Αγγλία συνάντησα τον Γιώργο που είχε μετακομίσει και αυτός εκεί όπως και εγώ. Είχε ήδη κυκλοφορήσει τον Κυνόδοντα, και συνεργαστήκαμε πριν κάνει τον Αστακό.»
Αναρωτιέμαι πώς είναι να δουλεύεις με τον Λάνθιμο και ο Λέον με διαβεβαιώνει για το πόσο επαγγελματίας είναι και πόσο του άρεσε που συνεργάστηκε μαζί του. «Ο Γιώργος είναι ιδιοφυία αλλά και σαν άνθρωπος απ’ όσο μιλήσαμε, μου έδωσε την πιο θετική εντύπωση.»
Συζητώντας για κινηματογράφο σκέφτομαι πως η διαδικασία παραγωγής ενός κομματιού θυμίζει λίγο αυτή μιας ταινίας, από την άποψη ότι ένα κομμάτι χρειάζεται μια ορισμένη σκηνοθεσία πριν κυκλοφορήσει. (την αρχική ιδέα, τη σύνθεση, ανθρώπους να δουλέψουν ως προς την παραγωγή του κλπ.) «Συμφωνώ απόλυτα. Λατρεύω τον κινηματογράφο! Σαν τραγουδοποιός νιώθω ότι έχω στο νου μου τη σκηνοθετική διαδικασία κατά κάποιο τρόπο όσο δουλεύω τη μουσική μου.
Ορμώμενη από τη σχετική κουβέντα μας του περιγράφω μια φράση που διάβασα πρόσφατα σε ένα βιβλίο και που έλεγε ότι ο κινηματογράφος μας κάνει να γνωρίσουμε
τον τρόπο ύπαρξης των ανθρώπων στον κόσμο. Επομένως, τον ρωτάω αν πιστεύει ότι ισχύει το ίδιο και με τη μουσική. «Πάντα έβλεπα κοινά σημεία σε αυτό που λες καθώς ένα τραγούδι επηρεάζεται και από μία ιστορία. Ο τρόπος που γράφω εγώ και αυτό που μου αρέσει και σε άλλους τραγουδοποιούς είναι η στιχουργική η οποία πλάθεται με εικόνες.»
Ένας μουσικός σαν τον Leon σκέφτομαι, θα πρέπει να είχε πολύ καλές βάσεις στη μουσική από μικρό παιδί. Συνεπώς δε μπορούσα να αποφύγω την πλέον αναμενόμενη ερώτηση που αφορά τα πρώτα ακούσματα στην παιδική ηλικία, μιας και πιστεύω ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός μουσικού. Τα θεμέλια του μουσικού του σπιτιού όπως μου περιγράφει, ήταν οι Beatles, Queen, David Bowie, αλλά και οι Θεοδωράκης, Χατζιδάκις και Λοΐζος. «Ήμουν πολύ τυχερός γιατί και οι γονείς μου άκουγαν καλή μουσική και ο αδερφός μου είχε μια πολύ μεγάλη δισκοθήκη με πολύ ωραία πράγματα όλων των ειδών που περιελάμβανε ακόμη και ρεμπέτικα.»
Σ’ εκείνο το σημείο της κουβέντας μας σκέφτομαι πως πράγματι τα πρώτα ερεθίσματα που παίρνεις από το οικογενειακό σου περιβάλλον όσον αφορά τη μουσική, αποτελούν τη βάση για να ψαχτείς περαιτέρω και να ξεχωρίσεις έπειτα τι σου αρέσει περισσότερο μουσικά. «Όπως υπάρχουν άπειρα είδη ανθρώπων και τρόπων έκφρασης έτσι είναι και η μουσική που ακούς, η οποία εκφράζει πολλά πράγματα. Όσο περισσότερο γνωρίζεις και όσο πιο ανοιχτός είσαι στη μουσική σε βοηθάει πολύ αφού και σαν άνθρωποι δεν είμαστε μόνο ένα πράγμα.»
Από τη διαφορετικότητα στα μουσικά γούστα μεταφέρουμε τη συζήτηση στο πως αντιμετωπίζουμε εμείς οι ίδιοι το διαφορετικό στην καθημερινότητα μας. Την ημέρα που μιλήσαμε συνέβη ένα γεγονός που πήρε μεγάλες διαστάσεις σαν είδηση και δικαίως ενόχλησε πολύ κόσμο όπως και τον Leon.
Μιας και δεν είχα κυκλοφορήσει ακόμη εκείνο το πρωί στην πόλη, ο ίδιος μου περιέγραψε πόσο τραγικό βρίσκει το θέμα αντιμετώπισης των εκτρώσεων στην Ελλάδα, με αφορμή τις διαφημιστικές αφίσες που τοποθετήθηκαν σε σταθμούς του μετρό. Όσο μου το περιέγραφε ένιωθα από τον τόνο της φωνής του το πόσο πολύ τον απογοήτευσε το συγκεκριμένο σκηνικό και ταυτίστηκα μαζί του βρίσκοντας το απαράδεκτο. «Προσωπικά εμένα μου φάνηκε τραγικό γιατί έχω δει παρόμοια πράγματα στον αμερικανικό Νότο και μου φάνηκε εξοργιστικό να μιλάνε άνθρωποι για πράγματα που δεν τους πέφτει λόγος, εφόσον είναι θέμα των γυναικών. Μου φάνηκε εξοργιστικό και θέλω να το πω. Αυτοί οι άνθρωποι ακόμη και σε γυναίκες που είναι θύματα βιασμού δεν αποδέχονται την έκτρωση.»
Φτάνοντας προς το τέλος της κουβέντας μας τον ρωτάω τι νιώθει ότι τον ωριμάζει σαν μουσικό περισσότερο, είτε αυτό είναι συνεργασία με άλλους μουσικούς που σέβεται πολύ, συναυλίες σε πολλές διαφορετικές πόλεις, ή κάτι άλλο πιο προσωπικό. «Η ίδια η ζωή με ωριμάζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Σίγουρα παίρνω γνώσεις και από τις συναυλίες αλλά και από τις συνεργασίες με άλλους μουσικούς και έρχομαι σε επαφή με άλλους τρόπους δουλειάς πάνω στο αντικείμενο. Πάνω από όλα όμως με ωριμάζουν οι προσωπικές εμπειρίες και χρησιμοποιώ τις εμπειρίες μου αυτές ως έμπνευση για τη μουσική μου.»
______________________
Λίγο πριν κλείσουμε το τηλέφωνο δίνουμε ραντεβού για την Παρασκευή 17 και 24 Ιανουαρίου στο six d.o.g.s όπου ο Leon of Athens θα εμφανιστεί για δύο συναυλίες. Σκέφτομαι πως μετά από όλα όσα είπαμε, θέλω πολύ περισσότερο να τον δω επί σκηνής να ερμηνεύει τα τραγούδια του στο μέρος που αγαπάει περισσότερο από όλα όσα έχει επισκεφτεί και που του δίνει τη μεγαλύτερη έμπνευση, την Αθήνα.
