Κωνσταντίνος Γαβαλάς: «Στο “Zyklon” οι ήρωες έχουν ανάγκη να αγαπήσουν και να αγαπηθούν».

Ο Κωνσταντίνος Γαβαλάς αποφοίτησε το 2008 από το Θέατρο Τέχνης και συμπρωταγωνιστεί, με την Ιωάννα Παγιατάκη, στο «Zyklon ή το Πεπρωμένο», ένα έργο του Θανάση Τριαρίδη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου, στο «Blackbox».

Η παράσταση «Zyklon ή το Πεπρωμένο» παίζεται, για πρώτη φορά, στο θέατρο και παίρνει το όνομα της από το αέριο «ZYKLON B». Το αέριο, με το οποίο οι Γερμανοί σκότωναν, στους θαλάμους αερίων, τους Εβραίους. Πρόκειται για μια ιστορία συντελειακής αγάπης. Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Θανάσης, “μια ιστορία αγάπης πριν το τέλος”, με αφορμή το Ολοκαύτωμα. Δυο άγνωστοι, σε μια δίδυμη κάψουλα ενός παιχνιδιού, στο λούνα παρκ. Χωρίς να έχουν οπτική επαφή μεταξύ τους, όσο διαρκεί το παιχνίδι, ανταλλάσσουν ιστορίες. Ο καθένας παρουσιάζει τον εαυτό του, όπως επιθυμεί. Κάθε φορά, με διαφορετικό τρόπο και ιδιότητες.

Ο Τριαρίδης είναι “πιντερικός”. Του αρέσει αυτό το μοτίβο των 2 απέναντι. Επί σκηνής, είχα δει μόνο το «Μένγκελε», τα έργα του τα διάβασα, αφού κλείσαμε την συνεργασία μας. Ευτυχής συγκυρία η δουλειά στην Θεσσαλονίκη, μιας και ήρθα για να μείνω με την σύντροφό μου, η οποία σπουδάζει εδώ.

Ο ήρωας μου είναι αρκετά ευαίσθητος, με πολλές άμυνες. Δεν θεωρώ ότι οφείλεται στο νεαρό της ηλικίας του. Σαφώς και ατσαλώνεσαι μεγαλώνοντας, αλλά οι πρωτογενείς ευαισθησίες δεν αλλοιώνονται. Ο χαρακτήρας της Ιωάννας είναι μια ταλαιπωρημένη γυναίκα. Μια μάνα, που μεγαλώνει, όπως ισχυρίζεται, μόνη τα παιδιά της. Ένας άνθρωπος, που έχει στερηθεί την αγάπη και τον έρωτα.

Οι δυο πρωταγωνιστές ενώνονται από μια ιστορία. Η σύμβαση του χώρου, η συσκότιση, είναι μόνο οι αφορμές. Ο άντρας γνωρίζει την πλήρη ιστορία του Ολοκαυτώματος, η γυναίκα σκόρπιες πληροφορίες και αυτός είναι που της ταχτοποιεί ένα «παζλ μνήμης». Δυο άνθρωποι, που σίγουρα έχουν ανάγκη να αγαπήσουν και να αγαπηθούν.

Η πρόκληση, που βρήκα στο κείμενο, στηρίζεται στο γεγονός ότι συγγραφικά, τουλάχιστον, εγώ  και η Ιωάννα δεν βλεπόμαστε ποτέ. Δεν κοιταζόμαστε. Η έλλειψη οπτικής επαφής εγείρει δυσκολίες, που συνήθως αντιμετωπίζει κανείς σε έναν μονόλογο. Επίσης, η θεματική του Ολοκαυτώματος, είναι κάτι που με συνταράζει συναισθηματικά.

Η Θεσσαλονίκη είναι από τις αγαπημένες μου πόλεις. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την προσέλευση του κοινού, στον Γυάλινο Κόσμο, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου, πριν δυο χρόνια, στο «Αυλαία». Μακάρι το κοινό να αγκαλιάσει, με τόση θέρμη, και την παρούσα δουλειά μας. Μου αρέσει που παίζουμε στο «Blackbox» και βρίσκω το πείραμα αυτού του εναλλακτικού χώρου, ιδιαίτερα ενδιαφέρον.

Είμαι αισιόδοξος σχετικά με την πολιτική πορεία της χώρας, αλλά προς το παρόν, δεν βλέπω καμία ουσιαστική βελτίωση. Σίγουρα χρειάζεται χρόνος. Υπάρχει πιθανότητα να φύγω στο εξωτερικό, αλλά οι δυσκολίες, σχετικά με τον ανταγωνισμό, και το γεγονός πως δεν θα δουλεύω στην μητρική μου γλώσσα, λαμβάνονται σοβαρά υπόψη. Έχω μείνει στο Άμστερνταμ, θα έμενα στο Βερολίνο ή στο Λονδίνο.

Λίγο μετά την πρόβα, η φράση που τριγυρνάει στο μυαλό μου, πάει κάπως έτσι: “Συνέχεια κάποιος ορίζει το πεπρωμένο των άλλων”. Δεν με ιντριγκάρουν τα παιχνίδια ρόλων στην καθημερινότητά μου. Αν συνέβαινε αυτό, δεν θα ένιωθα την ανάγκη να ανέβω στο σανίδι.

______________________
Συντελεστές
Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Παρασκευόπουλος
Σκηνογραφία: Σοφία Παπαδοπούλου
Μουσική: Μάνος Μυλωνάκης
Βοηθοί σκηνοθέτη: Εύα Κουμανδράκη / Φωτεινή Τσακίρη
Παραγωγή: Θωμάς Χαρέλας & BlackBox
Ηθοποιοί: Ιωάννα Παγιατάκη / Κωνσταντίνος Γαβαλάς

Παραστάσεις
Πρεμιέρα: Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015, στις 21:00
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00
Διάρκεια παράστασης: 80’
Εισιτήρια: 15€, 10€ (Φοιτητικό, ανέργων)
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310829254
Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Παπασωτηρίου, Seven spots, Ιανός, Reload και στο ταμείο του «BlackBox»
Ώρες ταμείου: Τετάρτη – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00