Skip to content

Πρώτος δίσκος, εννέα τραγούδια και εννέα ερωτήσεις στους Green Was Greener!

DATE

SHARE THIS ARTICLE

Φωτογραφίες: Έλενα Καττή

Έρχονται από το Ηράκλειο Κρήτης. Είναι μια εναλλακτική ροκ μπάντα με εμπνευστή τον Θωμά Στρατάκη, αποτελούμενη από τον ίδιο και τον συνοδεύουν οι: Νίκος Βογιατζάκης στην κιθάρα, το synthesizer και τα φωνητικά, Φρανκ Παπαδάκης στο synthesizer, Κωνσταντίνος Τσαγκαράκης στο μπάσο, κι Άγγελος Παναγιωτίδης στα ντραμς. Αναφέρομαι φυσικά στους Green Was Greener, το νέο συγκρότημα στον κατάλογο της Inner Ear Records. Bittersweet rock και pop ήχοι διαπλέκονται σε ένα διαγαλαξιακό ταξίδι που έχει θεμελιώδεις ήχους και μελωδίες διαύγειας. Το ντεμπούτο άλμπουμ “Introspective” του σχήματος μετρά ένα μήνα περίπου κυκλοφορίας και αποτελείται από εννέα κομμάτια. Με αφορμή αυτό, μιλήσαμε για τη μουσική και το ξεκίνημά τους, τις κριτικές, τον COVID και τις φιλοδοξίες τους.

 

Καλώς ορίσατε στο Beater, Green Was Greener. Ας ξεκινήσουμε από το υπέροχο όνομα της μπάντας: Γιατί επιλέξατε αυτό; Πότε το Green ήταν Greener;

Καλώς σας βρήκαμε! Το όνομα ήρθε σε μία άκυρη στιγμή. Δεν υπάρχει κάτι πίσω από το όνομα είναι η αλήθεια, αλλά έμεινε για κάποιο λόγο. Πλέον νομίζω, αν μπορώ να πω κάτι είναι ότι έχει μία νοσταλγία, η οποία υπάρχει και μουσικά και θέλουμε να υπάρχει.

Πώς στήθηκαν οι Green; Πώς ο Θωμάς, ο Νίκος, ο Frank, ο Κωνσταντίνος και ο Άγγελος έγιναν οι Green Was Greener;

Το project ξεκίνησε το 2018 αλλά χωρίς τα υπόλοιπα παιδιά. Η μπάντα στήθηκε το Σεπτέμβρη που μας πέρασε, αφού είχε κλείσει ο δίσκος με την Inner Ear. Ο Νίκος ήταν ο πρώτος που γνώρισα και είπαμε να μπει στη μπάντα. Κάναμε την παραγωγή και τη μίξη στο στούντιο του και επειδή μουσικά ταιριάζουμε και είναι και εκπληκτικός κιθαρίστας, ήταν λίγο αναμενόμενο. Ο επόμενος ήταν ο Κωνσταντίνος. Προσωπικά δεν τον ήξερα και μέσω ενός κοινού γνωστού, του έστειλα ένα μήνυμα και κάπως έτσι μπήκε και αυτός. Τον είχα δει με τη δική του μπάντα Humachines όταν άνοιγαν τους Electric Litany, οπότε ήξερα πάνω-κάτω πως παίζει. Στη συνέχεια ήρθε ο Άγγελος, που μου γνώρισε και τον Frank, τον οποίο τον ήξερα από ένα μπαράκι που δούλευε, και κάπως έτσι κλείσαμε σαν μπάντα.

Είστε μία από τις νέες μπάντες και ονόματα της Inner Ear. Τι πιστεύετε πως εκπροσωπούν οι Green Was Greener; Τι είναι αυτό το ιδιαίτερο στον ήχο σας και τη μουσική σας γενικότερα που άνοιξε και τον δρόμο για την πρώτη επίσημη δισκογραφική δουλειά;

Δε ξέρω αν έχουμε κάτι ιδιαίτερο να πω την αλήθεια. Ίσως να είχε το σωστό timing όλο το πράγμα. Μουσικά προσπαθούμε να έχουμε έναν καλοφτιαγμένο ήχο, να γράφουμε πράγματα που μας αρέσουν και να παίζουμε live.

Μιλώντας για τον δίσκο “Introspective”, τι σημαίνουν για εσάς αυτά τα 9 τραγούδια;

Κυρίως είναι η εξωτερίκευση κάποιων δικών μου σκέψεων που κρατούσα για μένα. Εξού και ο τίτλος. Κάποια άλλα πάλι είναι απλά ιστορίες και όχι απαραίτητα αληθινές.

Η διαδικασία, ακόμη, δημιουργίας του δίσκου μπορεί να είναι το ίδιο σπουδαία και έντονη με αυτήν της ζωντανής παρουσίας και του live. Για εσάς που ζήσατε την σύνθεση και την ηχογράφηση εν καιρώ εγκλεισμού και καραντίνας ακόμη και από απόσταση λόγω COVID-19, πώς το βιώσατε; Πώς κατέστη δυνατή η ολοκλήρωση του άλμπουμ σε τέτοιους καιρούς, εν τέλει;

Ο δίσκος ξεκίνησε να ηχογραφείται από την αρχή στο στούντιο του Νίκου τον Οκτώβρη του ‘19 οπότε το περισσότερο μέρος είχε τελειώσει μέχρι να έρθει η πρώτη καραντίνα. Μόνο το Another Chance γράφτηκε στην περίοδο του εγκλεισμού, το οποίο ηχογραφήθηκε όλο στο σπίτι μου, εκτός από τα φωνητικά. Για αυτό ίσως να έχει και λίγο διαφορετικό ήχο από τα υπόλοιπα. Κάπου τότε έστειλα και το demo στην Inner Ear και τον Ιούνιο του ’20, που μπορούσαμε πάλι να κινηθούμε, τελειώσαμε με τη μίξη.

Έχετε κάποιο κομμάτι που ξεχωρίζετε; Εάν ναι, γιατί;

Νομίζω για τον καθένα από μας, είναι διαφορετικό. Εμένα προσωπικά είναι και θα είναι το “Introspective”. Μου προκαλεί ακόμα και τώρα, μετά από χίλιες φορές που το έχω ακούσει, μία νοσταλγία.

Ποιοι ήχοι είναι αυτοί που έχουν επηρεάσει την δική σας bittersweet rock / pop μουσική ταυτότητα;

Αρκετές μπάντες και καλλιτέχνες μας έχουν επηρεάσει. Αν μιλήσω για μένα θα πω σίγουρα οι Flaming Lips, MGMT, Dungen και μερικοί ακόμα. Γενικότερα μουσική και μουσικοί από το 2000 και μετά.

Θα ήθελα να συζητήσουμε ένα θέμα που δεν πολυσυζητιέται τελευταία και ιδιαίτερα από ανερχόμενες μπάντες, και αυτό είναι οι κριτικές. Με το διαδίκτυο βλέπετε και εσείς οι ίδιοι ότι πολλά μουσικά websites γράφουν δισκοκριτικές. Τις διαβάζετε; Τις εκτιμάτε; Ποια η άποψή σας;

Πριν βγει ο δίσκος δεν το έκανα. Τώρα όμως διαβάζω ναι. Έχω δει αρκετά εύστοχα και άλλα όχι τόσο, αλλά δέχομαι τα πάντα. Καταλαβαίνω όταν γράφουν κάτι, ασχέτως αν συμφωνώ ή όχι. Όλοι μας θα το κάνουμε στην ουσία, απλά δε το γράφουμε. Μόνο καλό το θεωρώ αυτό. Θα πάρει ένας άνθρωπος χρόνο από τη καθημερινότητα του για να ακούσει το δίσκο σου, να τον αναλύσει και να γράψει μετά για αυτόν. Είναι αρκετά τιμητικό.

Είστε φιλόδοξοι σαν μπάντα; Ποιες είναι οι φιλοδοξίες των Green Was Greener για τα επόμενα χρόνια;

Σίγουρα είμαστε όλοι ρεαλιστές. Ξέρουμε τις δυσκολίες του να «πετύχεις» σε αυτό το χώρο, οπότε δε το σκεφτόμαστε. Αν είναι να έρθει κάτι, θα έρθει, σημασία έχει να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Το να ζεις από τη μουσική θα ήταν το ιδανικό, αλλά το θεωρώ πολύ δύσκολο, οπότε μένουμε στο να περνάμε πρώτα από όλα καλά και να γράφουμε ωραία πράγματα.

______________________

Το Introspective κυκλοφόρησε στις 4 Ιουνίου σε μαύρο και κίτρινο βινύλιο, αλλά και σε ψηφιακή μορφή. Μπορείτε να το ακούσετε και να το προμηθευτείτε σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες ή το Bandcamp της Inner Ear Records.

AUTHOR

Αλέξανδρος Τσώνης

Εάν ήταν τραγούδι θα ήταν το «Αλλιώτικο Παιδί» της Μαρίζας Ρίζου. Ένας space cowboy που ζει στο Άμστερνταμ, αγαπά το Star Wars, την country μουσική και τις queer τέχνες.

Loading...
«A Sunday Afternoon on the Island of La Grande Jatte» του Georges Seurat.
«Γαλάζια σπλάχνα», το ποίημα της Παρασκευής.