Γιατί το “Gold Shadow” του Asaf Avidan είναι ένας από τους δίσκους της χρονιάς!
Asaf Avidan. Διαβάζεις αυτό το όνομα και σκέφτεσαι: κάτι μου θυμίζει… Για να σε βοηθήσω, σκέψου ένα ραδιοφωνικό “χιτάκι”, που έπαιζε παντού, το τραγούδησες πολύ -One day baby, we’ll be old Oh baby, we’ll be old and think of all the stories that we could have told-. “Reckoning Song (One Day/Reckoning Song)” ή αλλιώς το εισιτήριο για την ευρωπαϊκή καταξίωση του Avidan. Ο Asaf Avidan δεν ανήκει στην στόφα των one hit καλλιτεχνών. Ο ισραηλινός στιχουργός, συνθέτης, ερμηνευτής και εκπαιδευμένος στρατιώτης ξεκίνησε από την Ιερουσαλήμ, το 2006, με την folk-rock μπάντα «Asaf Avidan & The Mojos», κυκλοφορώντας συνολικά τρία album, για να ακολουθήσει το 2012, μία solo καριέρα. Την απαρχή της solo καριέρας του, σηματοδότησε η κυκλοφορία του debut album “Different Pulses”, ένα album που έθεσε τις κατάλληλες βάσεις για την καλλιτεχνική απελευθέρωση και εξέλιξη του μουσικού, η οποία τελικά επήλθε με το δεύτερο album του. Ο λόγος για το “Gold Shadow”.
Ας ξεκινήσουμε, κάνοντας μια υπόθεση. Η υπόθεση διατυπώνεται ως εξής: κάποιος ακροατής ακούει το εναρκτήριο τραγούδι του album, το οποίο τιτλοφορείται “Over My Head”, έχοντας πλήρη άγνοια του καλλιτέχνη. Η πρώτη αβίαστη σκέψη που θα κάνει, είναι αν αυτό το ιδιαίτερο ηχόχρωμα φωνής ανήκει σε κάποια γυναίκα τραγουδίστρια, από παλαιότερες δεκαετίες, ή σε κάποιον σύγχρονο καλλιτέχνη, με ασυνήθιστες φωνητικές ικανότητες. Αυτή η απορία είναι που καθιστά τη μυστήρια ανδρόγυνη φωνή του Asaf Avidan, τόσο πρωτοποριακή, γιατί σε αυτή βρίσκεις στοιχεία, που σου θυμίζουν άλλες μεγάλες φωνές, αλλά και στοιχεία, που είναι απόλυτα αυθεντικά και πρωτάκουστα. Καμία άλλη φωνή δεν θα μπορούσε να συνάδει καλύτερα στις folk μελωδίες του καλλιτέχνη. Άλλωστε ο Asaf Avidan γράφει τραγούδια, που μόνο ο ίδιος θα μπορούσε να ερμηνεύσει.
Στο πρώτο, λοιπόν, τραγούδι του album, η ζεστή φωνή του Avidan βρίσκεται σε πρώτο πλάνο, ταξιδεύοντας τον ακροατή σε folk διαδρομές της αμερικανικής δύσης, που ξεχειλίζουν από συναισθηματισμό. Με το “Ode To My Thalamus”, ο ακροατής εξακολουθεί να ταξιδεύει. Αυτή τη φορά, όμως, μέσα από μουσικές, που θυμίζουν γαλλικές μελωδίες της δεκαετίας του ’60. Το κάθε τραγούδι του album έχει την ικανότητα, να δημιουργεί στον ακροατή μια ολοκληρωμένη μουσική εμπειρία. Ο ρυθμός και η ένταση του “Gold Shadow” ανεβαίνουν στο “The Jail That Sets You Free”. Τα ρυθμικά drums και η χορευτική διάθεση έχουν την τιμητική τους. Η αργή ρομαντική διάθεση, ο βαθύς συναισθηματισμός και λυρισμός, επανέρχονται στο “Little Parcels Of An Endless Time” και στο “My Tunnels Are Long And Dark These Days”. To ομότιτλο τραγούδι του album διαθέτει μια νοσταλγική και μελαγχολική μελωδία πιάνου, που σε συνδυασμό με την μινιμαλιστική, αλλά παράλληλα καθηλωτική φωνή του Avidan, δημιουργούν ένα λυρικό αποτέλεσμα. Η μετάβαση σε περισσότερο χαλαρούς blues ρυθμούς γίνεται με το “Let’s Just Call It Fate”, στο οποίο κυριαρχούν ντελικάτα ζεστά φωνητικά. Η διάθεση του album, καθώς οδεύει προς το τέλος του, και πάλι αλλάζει. Στα highlights του δίσκου συμπεριλαμβάνεται, αναμφισβήτητα, το “Bang Bang”. Πάθος και ποίηση, ιδιαίτερες μελωδίες, σπαρακτική και ταυτόχρονα σέξυ φωνή, ολοκληρώνουν την απόλυτη ιδιαιτερότητα του τραγουδιού. Ο δυαδικός επίλογος του album είναι ο πλέον κατάλληλος. Στο “The Labyrinth Song” και στο “Fair Haired Traveller”, τα blues στοιχεία αρχίζουν να ξεθωριάζουν και η δραματική φωνή του Avidan αναδεικνύεται, μέσα από τις ήρεμες μελωδίες και την μινιμαλιστική ακουστική κιθάρα. Η αίσθηση, που αφήνει ο δίσκος στον ακροατή, είναι γλυκόπικρη, καθώς ακούει την αυθεντική και χωρίς τεχνάσματα, βαθειά συναισθηματική φωνή, να εξιστορεί προσωπικές εμπειρίες.
Εν κατακλείδι, το “Gold Shadow” αντιπροσωπεύει όλη την μουσική ιδιοφυία του Avidan. Τα τραγούδια του album, μετουσιώνονται σε προσωπικούς παθιασμένους ύμνους, χωρίς περιττούς μελοδραματισμούς, που απευθύνονται στα μύχια της ψυχής. Ύμνοι, που αν τους ακούσεις μια φορά, αντηχούν μέσα σου για καιρό. Εν τέλει, πρόκειται για ένα δίσκο, σύγχρονο και διαχρονικό, που όλοι πρέπει να ακούσουν.
