Τρεις ταινίες που θα γεμίσουν το Σαββατοκύριακό σου!
Αναφέρομαι στην ταινία Train to Busan, μια Ν. Κορεάτικη ταινία του Sang-ho Yeon του 2016. Είναι από τις ταινίες που μπορείς να παρεξηγήσεις εύκολα, λόγω της θεματικής, γιατί έχει να κάνει με ζόμπι. Στην περίπτωσή της όμως ξεχνάς τελείως ότι βλέπεις κάτι τέτοιο! Ναι, τα ζόμπι κυνηγούν τους επιβάτες ενός τρένου με κύριους πρωταγωνιστές έναν πατέρα και την κόρη του, αλλά είναι μόνο η βάση για όλη την απίστευτη εξέλιξη της ταινίας, διότι μαζί με τους επιβάτες ξεκινάς και εσύ ένα κινηματογραφικό ταξίδι με ασταμάτητη αγωνία, αλλεπάλληλες στιγμές συγκίνησης, ατελείωτη δράση και πολλά σύγχρονα κοινωνικά μηνύματα.
Γιατί να δεις αυτή την ταινία: Δεν θα βαρεθείς καθόλου, θα σου δημιουργήσει σκαμπανεβάσματα συναισθημάτων και μέχρι το τέλος της ταινίας σίγουρα θα ανυπομονείς να μοιραστείς την ιστορία της!
Οι τελευταίες εβδομάδες μας έδωσαν πολλές αφορμές για να εξωτερικεύσουμε την εμμονή μας με την Cate Blanchett. Μια από αυτές ήταν η ανάδειξή της ως πρόεδρος της επιτροπής της προσεχούς Μόστρα της Βενετίας, του διεθνούς κινηματογραφικού φεστιβάλ που κάθε χρόνο λίγο μετά το καλοκαίρι τραβάει όλη την προσοχή του χώρου. Ευκαιρία λοιπόν να δεις μία από τις καλύτερες ταινίες που έχει πρωταγωνιστήσει,το Blue Jasmine του Woody Allen από το 2013, που της χάρισε το Oscar Α΄ γυναικείου ρόλου και όχι άδικα. Η ταινία σκιαγραφεί μια εγωπαθή και επιφανειακή γυναίκα, όπου επιχειρεί να γεμίσει το κενό της με την λάμψη που προσφέρει το χρήμα, όμως η μοίρα την αναγκάζει να αλλάξει την ζωή της. Η ταινία καταφέρνει να στήσει έναν χαρακτήρα και να τον ξετυλίξει μπροστά στα μάτια σου πολύ φυσικά και μέσα από αυτό να σε κάνει να αναρρωτηθείς για πολλά κοινωνικά θέματα με χιουμοριστικό και εύστοχο τρόπο.
Γιατί να δεις αυτή την ταινία: Για την εξαιρετική ερμηνεία της Cate Blanchett και την υπέροχη αφήγησή της, που σε τραβάει μέσα στην ιστορία και στο ξεδίπλωμα του χαρακτήρα.
Τέλος, σου έχω μια ελληνική ταινία για να μπείς λίγο στο κατάλληλο κλίμα, εν αναμονή της νέας ταινίας του Γιάννη Οικονομίδη. Αναφέρομαι στην ταινία του Πάνου Χ. Κούτρα ΧΕΝΙΑ του 2014. Μια ταινία με χιούμορ, συγκίνηση, και πολυεπίπεδους χαρακτήρες, μακριά από τα κλισέ του ελληνικού κινηματογράφου που στοχεύει πιο πολύ στο να σοκάρει και να δειξει μια σύγχρονη Ελλάδα που όλα είναι μαύρα και άραχνα από το να παρουσιάσει μια ρεαλιστικη κατάσταση. Η ταινία σε παρασύρει μαζί της στο ταξίδι δυο αδελφών από την Αλβανία, που αναζητούν τον πατέρα τους ενώ ανακαλύπτουν πολλά παραπάνω για τους ίδιους και την ζωή.
Γιατί να δεις αυτή την ταινία: Γιατί θα σου αλλάξει την όποια αρνητική γνώμη και δισταγμό έχεις απέναντι στις Ελληνικές ταινίες και θα σε προβληματίσει θετικά.
