Το μαύρο instagram και ο διχασμός του #blackouttuesday
Σχεδόν 30 εκατομμύρια posts δημοσιεύθηκαν χθες με το #blackoutthuesday σε λογαριασμούς του instagram. Η διαμαρτυρία σιωπής και η συμβολική κίνηση αποχής από δημοσιεύσεις προκάλεσε διχασμό στην κοινότητα του ίντερνετ κι εμείς αναρωτιόμαστε για την πραγματική δύναμη και επίδραση μιας ανάρτησης.
Το κίνημα Blackout Tuesday ξεκίνησε ως ένδειξη συμμετοχής στη μάχη κατά της αστυνομικής βίας και του φυλετικού ρατισμού. Θέματα που πυροδοτήθηκαν από την πρόσφατη δολοφονία του George Floyd στην Μινεσότα των Ηνωμένων Πολιτειών. Το περαστατικό αυτό δικαίως θύμισε την δολοφονία του Eric Garner σχεδόν 6 χρόνια πριν και ξαναέφερε στην επιφάνεια την ανησυχία ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένη παράπλευρη απώλεια στις αναγκαστικές μεθόδους της αστυνόμευσης. Απεναντίας, πρόκειται για παραβίωση ανθρώπινων δικαιωμάτων και ηθικής στο όνομα της εξουσιαστικής υπεροχής που δυστυχώς ακόμα εκδηλώνεται με βία.
Κρατάμε λίγο το «ακόμα», και υπενθυμίζουμε την ομιλία του Robert F. Kennedy κατά την ανακοίνωση του θανάτου του Martin Luther King -μισό αιώνα πριν-, στην οποία σημειώνει, «Ας αφιερώσουμε τον εαυτό μας σ’ αυτό για το οποίο έγραψαν οι Έλληνες πριν από τόσα πολλά χρόνια: στην εξημέρωση της ανθρώπινης αγριότητας και στον εξευγενισμό της ζωής σε τούτο τον κόσμο.»
Σύμφωνα με τους διοργανωτές του κινήματος, η χθεσινή Τρίτη όφειλε να είναι «μια μέρα αποσύνδεσης από την εργασία και επανασύνδεσης με την κοινότητα» μέσω «ενός επιτακτικού βήματος για δράση που μπορεί να προκαλέσει λογοδοσία και αλλαγή». Πολλοί βέβαια αμφισβήτησαν το μέγεθος αυτής της αλλαγής και εμείς συμπληρώνουμε ότι το μοτίβο του «Λευκού Σωτήρα» (“White Savior”) συνεχίζει να γεμίσει με περηφάνεια τα προνομιακά μέλη της κοινωνίας, ενώ μας απομακρύνει από τον πραγματικό στόχο. Ωστόσο, όντας χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τον πυρήνα της βίας, εκεί όπου η κλίμακα των διαδηλώσεων διογκώνεται και φέρνει βίαιες εξεγέρσεις, η συμμετοχή – η οποιαδήποτε συμμετοχή- μοιάζει ανακούφιση, αν και ομολογουμένως μη παραγωγική, και στιγμιαία αποσυμφόρηση της πολύπλευρης ακαταστασίας που έφερε το 2020. Ερωτήματα για την εκδήλωση του ηθικού χρέος στο να παίρνουμε θέση στην μακροχρόνια μάχη ενάντια της ανισότητας, του ρατσισμού και της βίας παραμένουν ανοιχτά.
Αντί επιλόγου, αξίζει μαι μικρή σημείωση για την δεύτερη σύγχυση που προκάλεσε η χθεσινή Τρίτη. Ένα ήδη υπάρχον κίνημα, το “Black Lives Matter”, που ξεκίνησε ως απλό hashtag και εξελίχθηκε σε κίνημα διαμαρτυρίας, ενημερώνει από το 2013 μέσω του #blacklivesmatters για δράσεις κατά του ρατσιμού. Πολλές αναρτήσεις του Blackout Tuesday χρησιμοποίησαν συμπληρωματικά το #blacklivesmatters, υποβιβάζοντας το περιεχόμενο του πρώτου κινήματος. Σύμφωνα με το οποίο στόχος είναι «η εξάλειψη της λευκής υπεροχής και η εδραίωση της τοπικής δύναμης, ως παρέμβαση στη βία που προκαλείται στις κοινότητες των μαύρων από το κράτος και τους τιμωρούς. Με την καταπολέμηση των πράξεων βίας, τη δημιουργία χώρου για τη φαντασία και καινοτομία των μαύρων, κερδίζουμε άμεσες βελτιώσεις στις ζωές μας.»
Κλείνουμε με το πρόσφατο tweet του ράπερ Awate «…πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να συνδικαλιστούμε, με νεωτεριστικές μεθόδους να υποστηρίξουμε τις μάχες όσων δέχονται επίθεση. Ο καπιταλισμός μας έφερε σε αυτό το σημείο. Ας επιχειρήσουμε μια συλλογική προσέγγιση.»
Peace and solidarity to everyone struggling. I just want to make clear that I shall not be adhering to the music industry call out to black out on Tuesday. This action was not voted on, we don’t even have a union to represent us in black music.
— AWATE (@AWATEMUSIC) June 1, 2020
Και σας αφήνουμε να αναρωτηθείτε με ένα κομμάτι αληθινής soul music.
