Αυτό είναι το πρόγραμμα των Δημητρίων 2016!
Το πλήρες πρόγραμμα:
1-23/10: Yoko Ono
Εγκατάσταση «Ex It», Φιλμ και Περφόρμανς
ΜΜΣΤ
Η 83χρονη τραγουδίστρια, στιχουργός, περφόρμερ και ακτιβίστρια Γιόκο Όνο και ίσως η πιο διάσημη χήρα στον κόσμο –υπήρξε σύζυγος του Τζον Λένον- συμμετέχει στα φετινά Δημήτρια με… 100 φέρετρα. Πρόκειται για την εγκατάσταση της με τίτλο «Ex It», που θα φιλοξενηθεί στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Πολυσυζητημένη και με παρουσιάσεις ανά τον κόσμο (από το Ισραήλ και την Ισπανία μέχρι πιο πρόσφατα στη Γαλλία), η εγκατάσταση περιλαμβάνει 100 φέρετρα – 60 φέρετρα αντρών, 30 γυναικών και 10 παιδιών.
1,2,3/10: Ο Αδαής και ο Παράφρων, του Τ. Μπέρνχαρτ
από την Ομάδα Θεάτρου Χ-αίρεται σε σκηνοθεσία Γ. Περλέγκα
Πόσο ενδιαφέρον είναι για μια ντίβα της όπερας να τραγουδήσει στο «Μαγικό Αυλό» του Μότσαρτ για 222 φόρα; Πόσο να αντέξει την πειθαρχία και τις σκληρές πρόβες, αλλά και την επαναλαμβανόμενη έκθεση της στην κρίση του κοινού; Ο
Μπέρνχαρντ βάζει την πρωταγωνίστριά του να ματαιώσει τις προγραμματισμένες εμφανίσεις της και να αποσυρθεί με τον τυφλό πατέρα της στην εξοχή. Εκείνος όμως, αλκοολικός και φιλοχρήματος, έχει εναποθέσει όλη του τη ζωή στην καριέρα της κόρης του. Ανάμεσά τους και ένας ιατροδικαστής, παθιασμένος με την ανθρώπινη ανατομία, αλλά μάλλον αδιάφορος για την ανθρώπινη ύπαρξη…
2/10-30/11: Νικόλαος Γύζης – Τα σχέδια
Δημοτική Πινακοθήκη (Casa Bianca)
Η έκθεση σχεδίων του Νικολάου Γύζη από τη συλλογή της Δημοτικής Πινακοθήκης-δωρεάς της οικογενείας Γύζη έρχεται
να συμπληρώσει πτυχές από το έργο και την προσωπικότητα ενός εκ των σημαντικότερων Ελλήνων ζωγράφων. Σε συνδυασμό με τη μόνιμη έκθεση των έργων του καλλιτέχνη στον ίδιο χώρο, η ενότητα αυτή ολοκληρώνει την εικόνα του δυναμικού της Πινακοθήκης και εστιάζει στον πλούτο των θεμάτων, στην αρτιότητα της τεχνικής του καλλιτέχνη, στη συνθετική αξία και το σπάνιο χαρακτήρα της έκφρασής του, που ταυτοποιείται από την εναλλαγή φωτός και σκιάς και την παλμική κίνηση. Σκίτσα, σχέδια και σημειώσεις, τα έργα πριν και μέσα στο έργο ενός μεγάλου καλλιτέχνη. Μια έκθεση -την επιμέλεια της οποίας υπογράφει ο ιστορικός τέχνης, Κωνσταντίνος Διδασκάλου- που παρουσιάζει τα σχέδια του Νικολάου Γύζη, που γοητεύουν με το δυναμισμό της γραφής και το ρυθμό της σύνθεσής τους.
Ελεύθερη Είσοδος
Σταύρος Γασπαράτος – Expanded Piano
2 Οκτωβρίου (Σεμινάριο – Κέντρο Μουσικής)
3 Οκτωβρίου (Συναυλία – ΜΜΘ/Μ2)
Φανταστείτε ένα πιάνο να παίρνει τις διαστάσεις μιας αίθουσας συναυλιών και κάθε ένας από τους ακροατές να βιώνει το έργο ως εάν να βρίσκεται εντός του οργάνου. Γίνεται ένα μουσικό έργο να προσομοιώσει για τον ακροατή την ακουστική εμπειρία του να βρίσκεται μέσα στο πιάνο; Την απάντηση δίνει ο βραβευμένος συνθέτης της νεότερης γενιάς με σημαντική παρουσία στους χώρους του θεάτρου και του κινηματογράφου, Σταύρος Γασπαράτος με το «Expanded Piano».
Αυτή η εγκατάσταση–μουσικό έργο είναι εμπνευσμένη απ’ την ιδέα του “Prepared Piano” (προετοιμασμένο πιάνο). Ο
καλλιτέχνης εμπνεύστηκε από την ιδέα ενός μηχανικά αλλοιωμένου πιάνου που έγινε διάσημη από τις συνθέσεις του
John Cage και άλλων, οι οποίοι τοποθετούσαν βίδες, ελάσματα και διάφορα αντικείμενα στις χορδές του πιάνου αλλοιώνοντας τον ήχο του.
4/10: Η Ορχήστρα Δωματίου του Teatro alla Scala του Μιλάνου
(Cameristi Del Teatro Alla Scala)
ΜΜΘ (Μ1)
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και δραστήριες Ορχήστρες Δωματίου, αυτή του Θεάτρου της Σκάλας του Μιλάνου δίνουν το «παρών» στα φετινά Δημήτρια. Οι γνωστοί και ως Cameristi della Scala θα παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα, που
περιλαμβάνει μεταξύ άλλων έργα των Βιβάλντι και Μπαχ.
Συμμετέχουν οι σολίστ Francesco Manara (βιολί), Γιάννης Τσιτσελίκης (βιολοντσέλο), Massimo Polidori (βιολοντσέλο) και Massimo Mercelli (φλάουτο), ενώ στη διάρκεια της συναυλίας – συμπαραγωγή με το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης- η Ορχήστρα Δωματίου της Scala συναντά τη MOYSA του ΜΜΘ (Συμφωνική Ορχήστρα Νέων ΜΜΘ), καθώς θα συμπράξουν σ’ ένα από τα έργα του προγράμματος.
4-23/10: Έκθεση κοστουμιών του ΚΘΒΕ
Αλατζά Ιμαρέτ
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος στο πλαίσιο των φετινών Δημητρίων ανοίγει το βεστιάριό του και υπενθυμίζει σημαντικές στιγμές από τη διάρκεια των 55 χρόνων λειτουργίας του. Στην έκθεση κοστουμιών, σχεδιασμένων από σημαντικούς ενδυματολόγους που συνεργάστηκαν με το ΚΘΒΕ, θα φιλοξενηθούν δημιουργίες από εμβληματικές παραστάσεις που ανέβασε η δεύτερη κρατική σκηνή της χώρας. Κοστούμια εντυπωσιακά από πολυτελή υλικά, άλλα πρωτοποριακά από πιο απροσδόκητες και ευφάνταστες πρώτες ύλες έρχονται να υπογραμμίσουν για άλλη μια φορά τη σημασία του… «φαίνεσθαι». Πρόκειται για μια προσπάθεια του ΚΘΒΕ να φέρει στο φως κρυμμένους θησαυρούς του και να αναδείξει το παρελθόν του, στο σήμερα. Μια έκθεση που αφορά στην πολιτιστική διαχρονικότητα. Τον σχεδιασμό και την επιμέλειά της έκθεσης υπογράφει η σκηνογράφος-ενδυματολόγος Ιουλία Σταυρίδου.
Ελεύθερη Είσοδος
Ultima Vez
4-6/10: Σεμινάριο Χορού
7/10: In Spite Of Wishing And Wanting
ΕΜΣ
Η Ultima Vez Company ιδρύθηκε από τον Wim Vanderkeybus, ο οποίος δημιούργησε μια παράσταση για την αρχέγονη
επιθυμία σε έναν κόσμο ανδρών. Μαγευτικά πλάνα χορού υπό την μουσική του David Byrne. Μονόλογοι για τον φόβο, την επιθυμία για ασφάλεια και τη μαγεία του ύπνου.
5/10: Compassion. The History of the Machine Gun
από το Schaubühne Berlin Theatre σε σκηνοθεσία Milo Rau
Στο έργο «Compassion. The History of the Machine Gun» ο Rau και η ομάδα του ταξιδεύουν στα «καυτά» πολιτικά σημεία των καιρών μας.
Στις μεσογειακές διαδρομές των προσφύγων από τη Μέση Ανατολή και τις εμφύλιες εμπόλεμες ζώνες στο Κονγκό. Μια
παράσταση -ντοκιμαντέρ με μορφή διπλού μονολόγου, βασισμένη σε συνεντεύξεις από μέλη μη κυβερνητικών
οργανώσεων, αλλά και κληρικούς και θύματα πολέμου στην Αφρική και την Ευρώπη. Μια παράσταση, που σκόπιμα
περιηγείται σε αντικρουόμενα πεδία: Πώς αντέχουμε τη μιζέρια των άλλων και γιατί την παρακολουθούμε; Γιατί ένας νεκρός στιςπύλες της Ευρώπης υπερισχύει χιλιάδων νεκρών στις εμφύλιες ζώνες του Κονγκό;
Το έργο «Compassion. The History of the Machine Gun» όχι μόνο ανιχνεύει τα όρια της συμπόνιας, αλλά και τα όρια του ευρωπαϊκού ανθρωπισμού.
6,7/10: Το «άλλο» σπίτι
Ομάδα Εν δυνάμει, σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου
Σφαγεία
Ποια θέση έχει η φαντασία στον πραγματικό κόσμο; Τι είναι σπίτι; Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Το σύστημα πρόνοιας έχει τη δυνατότητα να υπηρετήσει την ατομική ανάγκη και επιθυμία; Και ποιος μπορεί να απαντήσει στο βασανιστικό και επίμονο ερώτημα του γονέα: «Τι θα γίνει το παιδί μου, όταν εγώ φύγω;»
Η ανήσυχη ομάδα «Εν δυνάμει», που αποτελείται από άτομα με και χωρίς αναπηρίες, διερευνά την έννοια του χώρου ως
αντανάκλαση της ταυτότητας του ατόμου. Στο όριο μεταξύ θεάτρου-ντοκουμέντου και θεάτρου επινόησης, η παράσταση – βασισμένη σε μια ιδέα είναι της καλλιτεχνικής διευθύντριας Ελένης Δημοπούλου- βασίζεται στη συλλογή προσωπικών
ιστοριών των μελών της, με θέμα την αναπηρία. Με αφετηρία αυτό το αυθεντικό υλικό, οι «Εν δυνάμει» εκφράζουν χωρίς αναστολές, με ευαισθησία και με απροσδόκητο χιούμορ τις αγωνίες και τα ανομολόγητα μυστικά των ανθρώπων που βιώνουν το αρνητικό πρόσημο του «Άλλου».
6,7,8,9,10/10: Toolkit Designers’ Meeting 2016
Design Toolkit
Μετά από δύο επιτυχημένες διοργανώσεις, το «Toolkit Designers’ Meeting» επιστρέφει βελτιωμένο και πιο δημιουργικό. Στις διοργανώσεις των τελευταίων 2 ετών, καθιερωμένοι, έμπειροι επαγγελματίες γραφίστες, ειδικοί του χώρου της οπτικής επικοινωνίας και designers μοιράστηκαν με τους συμμετέχοντες τις γνώσεις και την εμπειρία τους σε θέματα
του κλάδου, όπως οι σχέσεις με τους πελάτες, τα motion graphics, η χρωματική επικοινωνία, οι συνέργιες στον χώρο του design, τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, το illustration, τα mobile apps, ο σχεδιασμός εντύπου, social design, και πολλά άλλα. Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει oμιλίες εξειδικευμένα εργαστήρια και εκθέσεις.
7-16/10: 7ply Project Festival
ΚΣΤΘ – ΚΜΣΤ
Έκθεση, δράσεις, εργαστήρια, προβολές και πολλά… skateboards περιλαμβάνει το «7Ply project 2016», που
διοργανώνει για 11η συνεχή χρονιά η Propaganda Rollin co στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Β1, Λιμάνι).
Το 7Ply Project είναι μια γιορτή των νέων, μια πλατφόρμα καλλιτεχνών και φίλων της street κουλτούρας και
της μουσικής, μια ευκαιρία για διάλογο και ανταλλαγή ιδεών,skate κόλπων και έκφρασης με σύγχρονα μέσα στο πλαίσιο της αστικής κουλτούρας. Επίκεντρο της φετινής διοργάνωσης η ομαδική έκθεση που διοργανώνεται στο ΚΣΤΘ, ενώ το πρόγραμμα περιλαμβάνει ακόμα εργαστήρια skate, graffiti performance, διαγωνισμών skate και άλλων events.
8/10: God’s Entertainment: Chauvinism Scanner
Διαδραστική περφόρμανς
Εξωτ. χώρος (Αριστοτέλους & Τσιμισκή)
Είστε ξενοφοβικός; Σας απασχολεί από που κατάγονται οι άνθρωποι; Προσοχή γιατί το “Chuavinism scanner” (Σκάνερ
σωβινισμού) θα αποκαλύψει αν λέτε αλήθεια ή ψέμματα. Πρόκειται για μια διαδραστική περφόρμανς από τους “God’ s
Entertainment” (Maja Degirmendzic και Boris Ceko) που έρχονται από την Αυστρία, ενώ επικουρικά συμμετέχουν και δυο ηθοποιοί από Ελλάδα. Το τεστ διαρκεί περίπου 20 λεπτά, αλλά πάντα εξαρτάται και από το άτομο που συμμετέχει. Μέσα στη σκηνή μπορούν να είναι ταυτόχρονα μέχρι δύο άτομα.
[youtube id=”AlFWy1CMsQs”]
8/10: Hildur Gudnadóttir
Συναυλία της Ισλανδής τσελίστριας
ΕΜΣ
Με μουσική που μοιάζει να αφουγκράζεται και να αντανακλά απόλυτα το ισλανδικό τοπίο η Hildur Gudnadóttir είναι
τσελίστρια, συνθέτης και ερμηνεύτρια που εκφράζεται στο χώρο της πειραματικής ποπ και σύγχρονης μουσικής –συμμετείχε στο μουσικό σχήμα múm. Ως προς τις σόλο δουλειές της αντλεί από μια ευρεία γκάμα ήχων του μουσικού όργάνου της, καταφέρνοντας να κινείται με άνεση από μια μυστικιστική απλότητα σε αχανή ηχητικά τοπία.
Αχώριστος συνεργός της… ο Ómar. Μια εξάχορδη ηλεκτρική παραλλαγή του τσέλου, που θυμίζει μια εκμοντερνισμένη βιόλα ντα γκάμπα (viola da gamba).
8,9,10/10: Και θα σφάξουμε το κουνέλι. Η ζωή είναι ωραία. Η ζωή είναι καλή. Θα σφάξουμε το κουνέλι.
Περφόρμανς των Σοφίας Κορώνη και Αγγελικής Παπαθεμελή
Θέατρο Αυλαία
Η Αγγελική Παπαθεμελή και η Σοφία Κορώνη, με αφετηρία την ερώτηση «Περί αλήθειας και ψεύδους υπό εξωηθική έννοια» του Φ. Νίτσε, ταξιδεύουν μέσα απ’ τ’ αφρισμένα «Κύματα» της Β. Γουλφ και ακολουθούν την Αλίκη του Λ. Κάρολ «Μέσα από τον Καθρέφτη», προς μια «Χώρα των Θαυμάτων» όπου οτιδήποτε μπορεί να συμβεί.
Οι δυο τους ενσαρκώνουν από κοινού μια σύγχρονη Αλίκη και στήνουν ένα ενήλικο παιχνίδι ψηλαφώντας τα όρια της
πολλαπλής πραγματικότητας και του ονείρου. Σε μια πορεία αναζήτησης της Αλίκης για την Αλίκη, με μοναδικό σύντροφο και συνομιλητή τον κατακερματισμένο εαυτό, εισχωρούν στο σύμπαν της Βιρτζίνια Γουλφ όπου η βιωμένη εμπειρία αναπαράγεται στη μόνη έγκυρη πραγματικότητά της: στη συνειδησιακή ροή της, και γίνεται πλέον ποίηση της ζωής.
9/10: Le rebétiko aujourd’hui – société et réalité
πλήρη ντάξει
Πλατεία Άθωνος
«Συνεχιστές της ελληνικής λαϊκής μουσικής παράδοσης» μέσω της δικιάς τους δημιουργίας αποκαλεί τους “πλήρη ντάξει” το γαλλικής παραγωγής ντοκιμαντέρ “Le grand tour – La Grèce”, όπου αυτοί ερμηνεύουν μεταξύ άλλων και σχολιάζουν το κοινωνικού περιεχομένου τραγούδι τους «Τα δάνεια». Η συμμετοχή αυτή αποτελεί και το ερέθισμα για τη δημιουργία της μουσικής παράστασης «le rebétiko aujourd’hui – société et réalité». Τραγούδια παλιά, αλλά και δικά τους, με κεντρικό θεματικό άξονα την κοινωνική πραγματικότητα (ανθρώπινες σχέσεις, εργασία, κοινωνικός αποκλεισμός, μετανάστευση, οικονομική και ανθρωπιστική κρίση κ.α.) αποτελούν αυτή τη μοναδική παράσταση. Δυναμισμός στην οργανοπαιξία και ένας λυρισμός φωνών από μια σύγχρονη και πολλά υποσχόμενη μουσική κομπανία.
Ελεύθερη Είσοδος
10/10: Romain Collin Trio
Συναυλία του τζαζ πιανίστα
Black Box
Ως «ένα συνθέτη οραματιστή, έναν εξαιρετικό τζαζ πιανίστα και ένα πολύ λαμπερό ανερχόμενο αστέρι στον κόσμο της τζαζ» περιγράφει ο ξένος Τύπος τον Romain Collin. Ειδικότερα για το τρίτο του άλμπουμ «Press Enter» -που κυκλοφόρησε μάλιστα με την ετικέτα της ACT- οι New York Times το χαρακτήρισαν ως ένα «νικηφόρο άλμπουμ», ενώ άλλοι κριτικοί μίλησαν για «το απόλυτο αριστούργημα».
Ο Collin συνεχίζει να εξελίσσει μια μοναδική «φωνή», μια κρυστάλλινη, ξεκάθαρη οπτική αφήνοντας το αποτύπωμα του
στην σκηνή της Νέας Υόρκης, αλλά και διεθνώς. Το δίχως άλλο ένας καλλιτέχνης μιας νέας γενιάς τζαζ μουσικών που θα απασχολήσει το κοινό, αφού πετυχαίνει μια προσωπική και σύγχρονη οπτική συνδυάζοντας την παράδοση του
αυτοσχεδιασμού, το μοντέρνο σχεδίασμα και τα κλασικά ακούσματα.
11/10: These gentle hearts are like shot birds falling
Φώτης Νικολάου
Σφαγεία
Το «These gentle hearts are like shot birds falling» είναι ένα έργο για την αντρική τρυφερότητα και την ανάγκη για αγάπη και συνύπαρξη. Βασισμένο σε στιγμιαίες συναντήσεις που έρχονται, χάνονται και επανέρχονται, οι τρυφερές καρδιές του έργου βρίσκονται αντιμέτωποι με τα πάθη τους, τις επιθυμίες τους και τους φόβους τους. Κύριος αντίπαλος τους πάντα, ο εαυτός και η μοναξιά τους.
Ένα σκοτεινό, παγανιστικό και συγχρόνως ποιητικό ταξίδι αναζήτησης της ταυτότητας και της ανάγκης του να ανήκεις
κάπου. Σ’ έναν άχρονο τόπο, σε ένα χώρο χωρίς μνήμη οι ήρωες του έργου παλεύουν αθόρυβα αναζητώντας τη συντροφικότητα, την αποδοχή και τη θέση τους στην αγέλη.
11/10: The more you dance the more you get (20′)
Εύη Δημητρίου
Σφαγεία
Το χορογραφικό έργο της Εύης Δημητρίου χαρακτηρίζεται από έναν συνεχή πειραματισμό πάνω στις έννοιες «χορός-
παράσταση-περφόρμερ-θεατής», όπου επιδιώκει να δημιουργήσει μικρά ανοίγματα επικοινωνίας, ως τόπους και χρόνους συνάντησης με το κοινό. Εξάλλου, ο ίδιος ο άνθρωπος και ο ρόλος του στην κοινωνία πρωταγωνιστεί στη δουλειά της.
11-19/10: Ο συντελεστής Gini (Gini Coefficient)
Λυδία Δαμπασίνα
Γενί Τζαμί
Λυδία Δαμπασίνα Untitled, 2016, scale for babies, skull of goat, human ear mold
Εγκαταστάσεις με ζυγαριές και βαλσαμωμένα ζώα, φωτογραφίες και βίντεο ορίζουν μια νέα μεγάλη ενότητα δουλειάς των τελευταίων πέντε χρόνων (2011-2016) της Λυδίας Δαμπασίνα. Πρόκειται για έργα, που συγκροτούν μια ολοκληρωμένη κατάθεση και μορφοποίηση, ένα ενιαίο, διαδραστικό περιβάλλον, πρωτότυπο και ευρηματικό,
καθηλωτικό και υπαινικτικό, και, ταυτόχρονα, πλούσιο και μεστό σε περιεχόμενο, συνδηλώσεις και πολλαπλές αναγνώσεις.
Η Λυδία Δαμπασίνα διερευνά τις αντιφάσεις, τα τραύματα και την πολυπλοκότητα ενός κατακερματισμένου κόσμου που έχει χάσει τις σταθερές και τα σημεία αναφοράς του, μιας μεταβατικής και αβέβαιης εποχής. Την επιμέλεια της έκθεσης
υπογράφει ο ιστορικός Tέχνης και επιμελητής του ΚΜΣΤ, Γιάννης Μπόλης.
12/10: Arve Henriksen & Jan Bang Duo
ΜΜΘ (Μ2)
Ο Νορβηγός Arve Henriksen είναι πιθανόν από τους πιο πολύπλευρους μουσικούς της γενιάς του. Τον ανατρεπτικό αυτό
τρομπετίστα συναρπάζει ο ήχος του γιαπωνέζικού φλάουτο shakuhachi με την μινιμαλιστική εκφραστική ποιότητα του, οι
ρίζες του οποίου βρίσκονται στην παράδοση των Βουδιστών. Αλλά τα ενδιαφέροντά του δε σταματούν εδώ. Έχει εμπνευστεί από κάθε είδους παραδοσιακής μουσικής, συμπεριλαμβανομένης και της νορβηγικής, ενώ τώρα διερευνά
πιο σύγχρονα είδη, πιο ηλεκτρονικές προσεγγίσεις και διαφορετικούς χειρισμούς στην τρομπέτα. Κάπως έτσι
προκύπτει και η συνεργασία με τον Jan Bang. Ο Bang από επιτυχημένος ποπ παραγωγός των ’90ς εξαιτίας της πρωτοποριακής δουλειάς του σε live remix- και ηλεκτρονικούς αυτοσχεδιασμούς βρίσκεται σε διαρκή ζήτηση και
όχι μόνο ως παραγωγός, ακόμα και από πιο συμβατικούς καλλιτέχνες.
13,14/10: Ο Φίλιπ Γκλας αγοράζει μια φραντζόλα ψωμί
του Ντέιβιντ Άιβς
Ομάδα Ατονάλ
Σφαγεία
Ο Τρότσκι με ένα τσεκούρι καρφωμένο στο κεφάλι πεθαίνει σε… παραλλαγές. Τρεις πίθηκοι γράφουν τον… Άμλετ. Ο Φίλιπ Γκλας αγοράζει μια φραντζόλα ψωμί και ένα ζευγάρι ερωτεύεται, προσπερνώντας τις λάθος ατάκες, κάθε φορά που ο ήχος ενός κουδουνιού επαναλαμβάνει τη μεταξύ τους συνάντηση.
Πρόκειται για την παράσταση που ανεβάζει η ομάδα “ΑΤΟΝΑΛ” σε σκηνοθεσία Σοφίας Μαραθάκη σε συμπαραγωγή με το
Θέατρο 104, και την οποία απαρτίζουν τέσσερα μονόπρακτα του σύγχρονου Αμερικανού συγγραφέα Ντέιβιντ Άιβς: «Κανένα πρόβλημα», «Παραλλαγές στο θάνατο του Τρότσκι», «Ο Φίλιπ Γκλας αγοράζει μια φραντζόλα ψωμί» και «Λόγια, λόγια, λόγια».
14,15,16/10: Μιράντα
Βασισμένο στην «Τρικυμία» του Σέξπηρ
Θέατρο Άνετον
Κάπως σαν παραμύθι για ενήλικες με τη δίψα για εξουσία και τις ατέρμονες, παράλογες μάχες για την κατάκτηση της, μοιάζει η παράσταση “Μιράντα” που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία του Όσκαρα Κορσουνόβα. Βασισμένη στην σεξπιρική “Τρικυμία” η ανάγνωση του έργου μας επιτρέπει να δούμε τα μυθωδώς διαδραματιζόμενα πάνω στο νησί του Πρόσπερου ως μια «επανάληψη της ιστορίας του κόσμου» και μάλιστα από τη φαρσική της πλευρά.
Η “Μιράντα” μας ταξιδεύει λίγο πριν το τέλος της δικτατορίας των Συνταγματαρχών, όταν ένας πατέρας ζει αποκλεισμένος, «εξόριστος» στο ίδιο του το διαμέρισμά, συντροφιά με την κόρη του.
Η “Τρικυμία” του Σαίξπηρ είναι για κείνους μια ψυχαγωγία, μια διασκέδαση, μια συνήθεια, ταυτόχρονα, όμως, γίνεται μια εξομολόγηση, μια τυραννία, και τελικά μια λύτρωση.
15/10: Hior Chronik
Piano Music/Ambient/Electronic
Παλλάς
O Hior Chronik αρχές της δεκαετίας του ’90 ξεκίνησε να δουλεύει ως παραγωγός στον Jazz Fm και ως συντάκτης σε
διάφορα μουσικά περιοδικά. Με τη δημιουργία της μουσικής ξεκίνησε να πειραματίζεται πριν 7 χρόνια εστιάζοντας περισσότερο στον κινηματογραφικό ήχο. Η μουσική του στηρίζεται στο πιάνο και τα μακρόσυρτα μελαγχολικά ηχοτοπία που διαμορφώνουν έναν ήχο πέρα από εκφραστικές δεσμεύσεις. Η πρώτη του κυκλοφορία «I’m a Tree» κυκλοφόρησε από την καναδική εταιρεία Les Enregistrements Variables. Η νέα προσωπική του δουλειά κυκλοφόρησε τον περασμένο Μάιο επίσης από την Kitchen.Label με τον τίτλο «Taking the Veil» με πολλές συνεργασίες ( Field Rotation, Sophie Huchings, Familiar Trees, Yoshida Yashusi), καθώς και η συνεργασία του με τον Arovane (Strange Isolate Places) τον Ιούλιο με το άλμπουμ «In Between» και τον Μιχάλη Δέλτα λίγο αργότερα (Sun Sea Sky Records). Το φθινόπωρο θα κυκλοφορήσει το 4ο προσωπικό άλμπουμ του.
15,17,19/10: Aida
του Giuseppe Verdi
ΜΜΘ (Μ1)
Τα 51α Δημήτρια σε συμπαραγωγή με το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και τη Skull of Yorick Productions παρουσιάζουν τη δημοφιλή όπερα σε τέσσερις πράξεις του Βέρντι (σε λιμπρέτο του Antonio Ghislanzoni) σε σκηνοθεσία Zamira Pasceri. Τη μουσική διεύθυνση έχουν οι Dariusz Mikulski / Χάρης Ηλιάδης, τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι του Αθανάσιου Κολαλά και οι φωτισμοί της Ελένης Γκότση. Παίζουν οι Σοφία Μητροπούλου (Αΐντα ), Κασσάνδρα Δημοπούλου (Άμνερις ), Φίλιππος Μοδινός (Ρανταμές ), Armando Puklavec (Αμονάσρο ), Χριστίνα Μαβίνη (Αρχιέρεια ). Συμμετέχουν επίσης η Χορωδία Θεσσαλονίκης “Μαίρης Κωνσταντινίδου” (Διδασκαλία Χορωδίας Μαίρη Κωνσταντινίδου) & η Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Θεσσαλονίκης. Συμμετέχουν, αλλά και μέλη της MOYSA – Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων ΜΜΘ).
Ελληνικοί υπέρτιτλοι
16/10: Γιάννης Παπατριανταφύλλου Quintet
Συναυλία τζαζ
Παλλάς
17-22/10: Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Θεσσαλονίκης
Πολιτιστικό Κέντρο Αλέξανδρος
Ό,τι καλύτερο από το χώρο της κινούμενης εικόνας φέρνει για ακόμα μια χρονιά το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Θεσσαλονίκης (Thessaloniki International Short Film Festival) υπό την καθοδήγηση του ακούραστου οραματιστή του Γιάννη Ζαχόπουλου.
To 10o επετειακό TiSFF περιλαμβάνει εκτενές αφιέρωμα στα καλύτερα ελληνικά και ξένα τής 10ετίας, αφιέρωμα στον Αχιλλέα Κυριακίδη και τις μμ ταινίες του, 10 ταινίες πού θα παρουσιάσει ο ίδιος, αλλά και μάστερ-κλάς και Q&A.
Και ας μην ξεχνάμε ότι το TISSF έχει συμπεριληφθεί στα 44 καλύτερα φεστιβάλ μικρού μήκους τού πλανήτη, εκ των οποίων τα 28 είναι ευρωπαϊκά όπως Κάννες, Βερολίνο, Κλαιρμόν-Φεράν, κ.ά. Σημειωτέον επίσης, ότι είναι το μοναδικό ελληνικό φεστιβάλ μικρού μήκους στην λίστα και στα 3 καλύτερα όλων των βαλκανικών χωρών.
18/10: Τα μυστικά μας (Our secrets)
Bella Pinter & Company
Σφαγεία
Το έργο τοποθετημένο στη δεκαετία του ’80, στη Βουδαπέστη σκαλίζει την αποθήκη της εθνικής μνήμης των Ούγγρων κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής κυριαρχίας της χώρας τους και μετά. Ο σκηνοθέτης της παράστασης και συγγραφέας του κειμένου Pinter διερωτάται τι απέγιναν όλοι εκείνοι οι πληροφοριοδότες του κομμουνιστικού καθεστώτος; Μήπως τελικά πίσω από όλα αυτά κρύβονται οι ενοχές ενός έθνους που φοβάται να αντικρίσει την ίδια την ιστορία του στα μάτια;
Το έργο εξελίσσεται σε μια αίθουσα χορού, όπου μια ομάδα ανθρώπων συνθλίβονται εν μέσω παραδοσιακών τραγουδιών, πεολειχιών, πασατέμπου, βιασμών ανηλίκων, αλκοόλ και συζητήσεων για το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Πρωταγωνιστεί ο παιδόφιλος συλλέκτης δημοτικών τραγουδιών που είναι ερωτευμένος με την εγγονή του και τον οποίο υποδύεται ο ίδιος ο συγγραφέας. Μια ιλαροτραγωδία για ενήλικες μόνο. Δεν ενδείκνυται για άτομα κάτω των 18 ετών.
18/10, 8:00-9:00 μ.μ.: From light to darkness / From orange to Black
Modified dog, Πολυμεσική performance / installation
Black Box
Μια performance / installation με σκοπό ένα ταξίδι προς το τέλος της ημέρας, την πορεία από το φως στο σκοτάδι, από το ορατό στο μη ορατό, και τη μετάβαση από το πραγματικό στο ονειρικό έχει ετοιμάσει τα μουσικό σχήμα «Modified dog». Πρόκειται για μια πρωτότυπη μουσική και ταυτόχρονα φωτιστική / 3D video mapping σύνθεση με στόχο μια ολοκληρωμένη οπτικοακουστική εμπειρία.
Η παράσταση ξεκινάει με έντονο φως, χωρίς ήχο και ολοκληρώνεται στο απόλυτο σκοτάδι μέσα σε ένα πλήρες
ηχητικό / μουσικό περιβάλλον. Σημαντικό μέρος της αφήγησης αποτελούν αποσπάσματα της ποίησης του Jack Kerouac και κειμένων του William S. Burroughs που ακούγονται στην παράσταση από ηχογραφήσεις των ίδιων των δημιουργών. Το ποίημα του Ανδρέα Εμπειρίκου «στροφές στροφάλων» ακούγεται στο τελικό μέρος της παράστασης ωθώντας το ταξίδι μέσα σ’ ένα ατέρμονο όνειρο, το οποίο γίνεται η κινητήρια δύναμη για την συνέχεια προς την επόμενη μέρα.
18-19/10: Hotel
της Γιώτας Αργυροπούλου, από τη θεατρική ομάδα Blindspot Theatre Group
Θέατρο Άνετον
Ένας άντρας κατεβαίνει τα σκαλιά του «HOTEL». Κουρασμένος από την χρόνια αϋπνία του είναι έτοιμός να κάνει check-in στην υπηρεσία ύπνου που θα τον βοηθήσει να νιώσει καλύτερα ώστε απόψε να καταφέρει να κοιμηθεί.
Το «HOTEL» είναι ένα καλλιτεχνικό πρότζεκτ μυθοπλασίας, όπου η δράση παίρνει θεατρική και συνάμα κινηματογραφική
υπόσταση και διαδραματίζεται σ’ ένα νυχτερινό θέρετρο αφιερωμένο στους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν
προβλήματα αϋπνίας και διαταραχές ύπνου. Στο «HOTEL» ο Άντρας έχει άλλη μία ευκαιρία: να ξαναζήσει στιγμές που του λείπουν, να δει αγαπημένα πρόσωπα, να αλλάξει τα πράγματα προς το καλύτερο. Ποιο είναι, όμως, το μυστικό που κρύβει ο Άντρας;
18-21/10: Jan Fabre Company – Workshop
Εργαστήρι με το βοηθό του ανατρεπτικού καλλιτέχνη, Σεντρίξ
Σφαγεία
Εργαστήριο χορού-performance από την εταιρεία του γνωστού ανατρεπτικού καλλιτέχνη, χορογράφου, σκηνοθέτη Jan Fabre, που στο πλαίσιο της περσινής διοργάνωσης είχε παρουσίασε την πολυσυζητημένη παράσταση «Mount Olympus –To glorify the cult of tragedy»
20/10: Η Μάνα κουράγιο και τα παιδιά της, του Μπ. Μπρεχτ
από το ΚΘΒΕ
Θέατρο της ΕΜΣ
Το ανέβασμα του επίκαιρου αντιπολεμικού αριστουργήματος του Μπέρτολτ Μπρεχτ, γραμμένο το 1939, όταν ο συγγραφέας βρισκόταν αυτοεξόριστος στη Σουηδία, σηματοδοτεί μια διπλή επιστροφή στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Από τη μια ο Σέρβος σκηνοθέτης Νικίτα Μιλιβόγιεβιτς επιστρέφει μετά από 13 χρόνια για να σκηνοθετήσει σε νέα μετάφραση του Γιώργου Δεπάστα ένα από τα πιο επίκαιρα μπρεχτικά έργα. Από την άλλη η ηθοποιός Λυδία Φωτοπούλου, 8 χρόνια μετά την τελευταία της συνεργασία με το ΚΘΒΕ, επιστρέφει για να ερμηνεύσει τον ομώνυμο ρόλο. Η Άννα Φίρλινγκ, γνωστή ως Μάνα Κουράγιο, είναι η αντι-ηρωίδα του Μπρεχτ. Μάνα τριών παιδιών από διαφορετικούς πατέρες, είναι μια δαιμόνια εμπόρισσα που κατά τη διάρκεια του τριακονταετούς πολέμου (1618-1648) αγωνίζεται να επιβιώσει η ίδια και τα παιδιά της επιστρατεύοντας κάθε μέσο.
20/10: Αλέξανδρος Πλωμαρίτης
Oπτικοακουστικό performance
ΜΜΣΤ
O Aλέξανδρος Πλωμαρίτης, μέσα από μία αυτοβιογραφική περφόρμανς, αναζητά τις ρίζες του και ένα είδος ταυτότητας
μέσα από τον οικογενειακό περίγυρο, αλλά και μέσα από την ιστορία της πόλης της Θεσσαλονίκης. Με οπτικοακουστικά μέσα (βίντεο), όπου αξιοποιούνται ηχητικά και οπτικά ντοκουμέντα, εντοπίζει τα σημεία που τον συνδέουν τόσο με τον παππού του, όσο και με την πόλη, στην οποία ο πρόγονός του εγκαταστάθηκε και έζησε. Στην ίδια πόλη, την οποία και ο ίδιος ο καλλιτέχνης σήμερα έχει ως έδρα ζωής και δημιουργίας.
Ελεύθερη Είσοδος
22/10: Wot? Not Fish
Bread & Circuses
θεατρική παράσταση βασισμένη σε ντοκουμέντα ζωής
Θέατρο Άνετον
Σκεφτείτε περίπου 55 χρόνια έγγαμου βίου αποτυπωμένα σε περισσότερα από 3.000… ερωτικά ραβασάκια. Από το καμάρι για τη γέννηση του πρώτου τους παιδιού, τα ερωτικά ακροβατικά μιας πλούσιας ερωτικής ζωής, και τον εγκλεισμό του έτερου αυτιστικού γιού τους και το θάνατό του, μέχρι τις βόμβες που έπεφταν στο Λονδίνο κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και τη συζυγική γκρίνια επειδή η μεν ήθελε να αγοράσει γούνα και επειδή ο δε ήταν πάντα ασουλούπωτος.
Όλα ξεκίνησαν το 1926 όταν ο υποδηματοποιός Αμπ Σόλομονς ζωγράφισε ασυναίσθητα ένα σχέδιο στον καφέ φάκελο με το βδομαδιάτικο που έδινε στη γυναίκα του, Σέλι. Κατά τη διάρκεια του γάμου τους μέχρι το 1982, ο Αμπ εξέλιξε την τέχνη του, σχεδιάζοντας μια εικόνα στο φάκελο κάθε εβδομάδας για τη Σέλι. Αυτές οι εικόνες –εβδομαδιαία εικαστικά ντοκουμέντα αγάπης- καταγράφουν την οικογενειακή ζωή των Αμπ και Σέλι και τα σκαμπανεβάσματά της, με σπουδαίο πνεύμα και ζεστασιά και μια ευτυχή ειλικρίνεια.
22/10: The nest-one route to freedom’/Trial 0ne
Ομάδα vita activa, παράσταση χοροθεάτρου σε σκηνοθεσία Δ.Καπουλίτσα
Σφαγεία
Ένα τρισδιάστατο κόμικ με διάθεση φουτουριστική που αγγίζει την αισθητική των κόμικς manga. Το σώμα γίνεται το μολύβι του σκιτσογράφου και σχεδιάζει σε πραγματικό χρόνο την ατμόσφαιρα των καρέ. Η ηρωίδα Jiyū μέσα από ένα κόσμο εσωτερικών συγκρούσεων, αναζητά την ταυτότητά της για μια νέα επανεκκίνηση. Tαξιδεύει και αναρωτιέται πού να έχει φωλιάξει η ελευθερία της και την αναζητά σε μία δαιδαλώδη διαδρομή. Πρόκειται για μια παράσταση σε χορογραφία της Δέσποινας Καπουλίτσα –χορεύουν η ίδια και η Ευανθία Σωφρονίδου- με χρήση σκηνικών αντκειμένων που πραγματεύεται την έννοια της ελευθερίας. Τα σκηνικά και κοστούμια είναι της Ελίζας Μοσχοπούλου και η πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Δημήτρη Δαλέζη.
Διάρκεια: 37′
22/10: Παύλος Παυλίδης και οι BMovies
Συναυλία του δημοφιλούς τραγουδοποιού
Principal Club Theater
Μετά από ένα καλοκαίρι γεμάτο συναυλίες στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό ο Παύλος Παυλίδης & οι B-movies
επιστρέφουν στην αγαπημένη τους Θεσσαλονίκη. Έχοντας στις αποσκευές τους το τελευταίο τους άλμπουμ με τίτλο «Μια Πυρκαγιά Σ’Ένα Σπιρτόκουτο», που κυκλοφόρησε στις αρχές Απριλίου (Inner Εar), θα παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα βασισμένο σε όλη την μουσική πορεία του αγαπημένου τραγουδοποιού από τα «Ξύλινα Σπαθιά» μέχρι και το σήμερα.
22-23/10: Athens Video Dance Project
(AVDP)
Σφαγεία
Ένα Σαββατοκύριακο γεμάτο… videodance προβολές. Στο πλαίσιο του AVDP on TouR η ομάδα παραγωγής έχει επιμεληθεί ένα ξεχωριστό για κάθε ημέρα κινηματογραφικό πρόγραμμα, με σκοπό το κοινό της Θεσσαλονίκης να απολαύσει την τέχνη του videodance. Το φετινό AVDP φέρνει στην πόλη 30 σύντομα έργα videodance από την ελληνική και διεθνή σκηνή, καθώς και ταινίες μικρού μήκους, 3 συνεντεύξεις από καταξιωμένους χορογράφους, 2 ντοκιμαντέρ χορού και μια κινηματογραφική όπερα.
ΠΡΟΦΕΣΤΙΒΑΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
27/9: Νύχτα τέχνης Γκαλερί και Μουσεία της πόλης
Η νύχτα θέλει… τέχνη και «ξαγρυπνά» όλες τις γκαλερί και τα μουσεία της πόλης. Κριτικοί τέχνης και
επιμελητές αναλαμβάνουν ρόλο ξεναγού στο σύγχρονο εικαστικό τοπίο. Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να ενημερωθεί για εκθέσεις, εικαστικά πρότζεκτ και εγκαταστάσεις που φιλοξενούνται σε μουσεία και γκαλερί της πόλης. Η δράση
πραγματοποιείται σε συνεργασία με Δ/νση Βιβλιοθηκών & Μουσείων-Τμήμα Δημοτικής Πινακοθήκης.
5/10: Καπάνι Project – Μουσική περφόρμανς
Μουσική, θέατρο δρόμου, παραστάσεις, μαγειρική και δράσεις
Με φόντο την αγορά της Θεσσαλονίκης, με τα καταστήματα όλα ανοιχτά -ψαράδικα, μανάβικα, κρεοπωλεία, μπακάλικα, αλλά και μαγαζιά με ρούχα- με το παλιό και το νέο να συναντιούνται σ’ έναν χώρο γεμάτο μνήμη, ιστορίες και ανθρώπινα αποτυπώματα… ξεκινάει το «Καπάνι Project», στο Καπάνι. Μέσα από μουσικές, θέατρο δρόμου, παραστάσεις, μαγειρική και δράσεις οι νέοι θα γνωρίσουν την περιοχή και την σημασία της, οι παλιοί θα θυμηθούν και θα νοσταλγήσουν.
Είσοδος ελεύθερη
8-9/10: Το Α.Π.Θ. στην πόλη / 90 χρόνια Α.Π.Θ.
Θεατρικά, εικαστικά δρώμενα, δημιουργικά εργαστήρια, προβολές
Πλατεία Αριστοτέλους-Ολύμπιον-Ο.Λ.Θ.
Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης «εξορμά» στην πόλη και παρουσιάζει το έργο του στο κοινό. Θεατρικά και
εικαστικά δρώμενα, δημιουργικά εργαστήρια, προβολές δίνουν στους πολίτες μια γεύση από τη ζωή και τη δράση της
πανεπιστημιακής κοινότητας. Η δράση πραγματοποιείται σε συνεργασία με το ΑΠΘ.
Οκτ- Νοέ: Έκθεση έργων του Nikola Saric
Αγιορείτικη Εστία
Σε συνεργασία με την Αγιορείτικη Εστία το κοινό θα έχει την
ευκαιρία να περιηγηθεί σε μια έκθεση με 46 έργα με θέματα από
τις συλλογές του με Παραβολές του Ιησού και τον κύκλο με
Προφήτες και Αγίους
[+] Να πώς παρουσιάζεται το φεστιβάλ απ’ τους δημιουργούς του:
«Συναρπαστικά, αστικά και φεστιβαλικά νεωτερικά, τα φετινά Δημήτρια παίζουν με τις λέξεις άστυ και φεστιβάλ, παρουσιάζοντας μια λέξη/δόκιμο νεολογισμό που συνθέτει την πόλη και τον πολιτισμό εις δράση μία και αδιαίρετη! Θέατρο, μουσική, λόγος, εικαστικά συμβάντα, χορός, performance, workshops και έρευνα συνθέτουν και συνομολογούν το περιεχόμενό της. Αστυβάλ!
Για άλλο ένα φθινόπωρο, σε πείσμα της εσωστρέφειας και του μελαγχολικού των καιρών, προσκαλούν και προκαλούν τη Θεσσαλονίκη να συνδεθεί ευθέως μαζί του. Ζήσε το! Εμπειρία, επιστήμη, τεχνολογία και καλές τέχνες, με φόντο τους δρόμους, τις λέξεις, τις εικόνες, τα σώματα, τα κτίρια και τα σημεία εκείνα του αστικού χάρτη, όπου θα παραχθούν ενέργεια και επικοινωνία, θα ανοίξουν συναρπαστικοί ορίζοντες και θα καταγραφούν «στιγμές» μέσα από πολλαπλές αφηγήσεις και ποικιλία απόψεων.
Αστυβάλ! Το ζητούμενο δηλαδή: ο διάλογος με την πόλη μέσω των τεχνών, η επικοινωνία/συγκοινωνία ανθρώπων και τάσεων, που μέσα στον κατακερματισμένο και εγωϊστικό κόσμο θα συνυπάρξουν και θα μεταλάβουν ορίζοντα και προοπτική. Λέξεις κλειδιά, χαρά μεγάλη, Αστυβάλ! Μια απόπειρα συνύπαρξης και συντονισμού μέσω 43 εκδηλώσεων που άφοβα και τολμηρά θα επιχειρήσουν, κινούμενα σε ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικής ανθρωπογεωγραφίας και αντισυμβατικών θεωρήσεων-θεαμάτων, να συνενώσουν και να συνεγείρουν τη Θεσσαλονίκη.
Κοσμοπολίτικα, έκκεντρα μα και εκκεντρικά, τα φετινά Δημήτρια κινούμενα στο μεταιχμιακό, ομιχλώδες, απαισιόδοξο και αποσαθρωμένο τοπίο του σήμερα θα επιχειρήσουν το «άλμα», υπερβαίνοντας αδιέξοδα και λοιπά συναισθηματικά εθνικά αλλά και προσωπικά βαρομετρικά χαμηλά, έχοντας κατά νου μια Θεσσαλονίκη που δεν πτοείται. Ονειρικά, αναθεωρητικά, απελευθερωμένα από την κοινοτοπία, προσανατολισμένα στο σπαρταριστό πλην όμως αθέατο από τους πολλούς «σήμερα», τα φετινά Δημήτρια καλείσθε να τα βιώσετε με μια διάθεση «αστυβαλική», που θα πει πως προσκαλείστε να ζήσετε εντός τους μια καλειδοσκοπική εμπειρία τέχνης σε χρόνο παρόντα και ενεστώτα.
Γιατί ίσως κι αυτός να είναι ο φετινός ορισμός-στοίχημα του φετινού θεσμού. Η πόλη στο σήμερα, η Θεσσαλονίκη του όχι πια χθές, παρά μόνο η Θεσσαλονίκη του αύριο.»
