Αργύρης Παπαδημητρόπουλος: “Suntan, γιατί είναι όμορφο, είναι επικίνδυνο και φεύγει γρήγορα.”

Κείμενο: Άρης Εμμανουλούδης

Ο Beater.gr, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρόττερνταμ, είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει τη νέα ταινία του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, «Suntan», στην παγκόσμια πρεμιέρα της.

Η ταινία έχει ως θέμα έναν (σχεδόν) μεσήλικα γιατρό, τον Κωστή (Μάκης Παπαδημητρίου), ο οποίος έχει μεταφερθεί στην Αντίπαρο.Μια ωραία καλοκαιρινή μέρα, όταν μια παρέα νεαρών επισκεφθεί το ιατρείο του, ο Κωστής θα προσπαθήσει να μπει στην παρέα τους, και σιγά-σιγά τα πράγματα θα πάρουν μια δυσάρεστη τροπή (περισσότερα για την ταινία εδώ).

Συναντήσαμε τον Αργύρη στον 3^ο όροφο του «de Doelen», ενός από τα κτήρια που φιλοξενήθηκε το Φεστιβάλ, και μιλήσαμε τόσο για το «Suntan», όσο και για τον ελληνικό κινηματογράφο γενικότερα.

Σε γνωρίσαμε από την κωμωδία «Bank Bang». Τώρα μας παρουσίασες κάτι πολύ διαφορετικό, το «Suntan». Πώς έγινε το πέρασμα από την κωμωδία στο δράμα;

Δεν υπάρχει κάποιο πέρασμα. Δε νιώθω ότι είναι πολύ μακριά. Το «Suntan» έχει πολύ χιούμορ, άσχετα με το αν έχει και μια πολύ σκοτεινή πλευρά. Είμαι από τους σκηνοθέτες που θέλουν να κάνουν τα πάντα. Ναι μεν επιθυμώ οι ταινίες μου να έχουν μια σφραγίδα, ώστε να ξεχωρίζουν ως δικιές μου, αλλά να μην είναι ίδιες μεταξύ τους.

Υπήρξαν ιδιαίτερες απαιτήσεις κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;

Είναι μία διαφορετικά δουλεμένη ταινία. Τα γυρίσματα έγιναν τον Αύγουστο, οπότε το νησί ήταν γεμάτο! Οι σκηνές στα κλαμπ και στην παραλία δεν γυρίστηκαν με κομπάρσους, αλλά με κανονικούς τουρίστες. Αυτό είχε σοβαρές δυσκολίες. Επίσης, χρειάστηκε δουλειά με τους ηθοποιούς: ο συνδυασμός του Μάκη (Παπαδημητρίου) με τα νέα παιδιά που ήταν η πρώτη τους ταινία, ήταν εξαιρετικός. Ο Μάκης τους έδινε εμπειρία, και αυτά έδιναν πίσω φρεσκάδα και αυθορμητισμό.

Τί πέρασε από το μυαλό σου όταν ενημερώθηκες ότι η ταινία σου επιλέχθηκε να κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ του Ρόττερνταμ;

Είναι ωραίο όταν ένα φεστιβάλ σου δείχνει αδυναμία, δεδομένου ότι η προηγούμενή μου ταινία, το «Wasted Youth», ήταν ταινία έναρξης στο φεστιβάλ του 2011. Νομίζω υπάρχει μια αμφίδρομη αγάπη.

Πώς ανταποκρίθηκε το ολλανδικό κοινό μετά την προβολή;

To χειροκρότημα ήταν πολύ έντονο. Με περίμεναν μετά να μου πουν και δυο καλές κουβέντες. Το κοινό της Ολλανδίας είναι από τα πιο ενδιαφέροντα που έχω συναντήσει.

Υπάρχουν διαφορές ολλανδικού και ελληνικού κοινού;

Το ελληνικό κοινό είναι πολύ δυνατό, επίσης – ίσως και πιο αυστηρό. Έχει πλάκα, βέβαια, γιατί οι αντιδράσεις είναι τελείως διαφορετικές: για παράδειγμα, γελάνε σε διαφορετικά σημεία. Κάθε φορά που προβάλλεται η ταινία σε διαφορετική προβολή, χάνομαι στο κοινό και διασκεδάζω αυτές τις διαφορετικές αντιδράσεις.

Ας μιλήσουμε λίγο για την ταινία. Γιατί «Suntan»;

Είναι όμορφο, είναι επικίνδυνο και φεύγει γρήγορα. Κάποιοι ομορφαίνουν, κάποιοι καίγονται.

Πιστεύεις ότι όλοι έχουμε λίγο από τον κεντρικό χαρακτήρα, τον Κωστή, μέσα μας;

Φυσικά. Σαφώς και δεν είναι όλοι έτσι, αλλά ο Κωστής αντιπροσωπεύει την ανδρική ανασφάλεια, όταν πλησιάζει κανείς τη μέση ηλικία.

Είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του ή θύμα των καταστάσεων;

Δε μπορώ να αποκαλύψω πολλά εδώ. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι πρέπει να τον δούμε, όπως όλους τους ιδιότυπα “ωραίους” χαρακτήρες στον κινηματογράφο, με αγάπη.

Μάλλον στην ταινία, δεν του έδειξαν πολύ αγάπη;

Του έδειξαν, αλλά ο Κωστής το εξέλαβε αλλιώς. Γενικά, σαν είδος αγαπιόμαστε μεταξύ μας, αλλά μερικές φορές δε μας αγαπάνε, όπως το απαιτούμε. Εκεί, τα πράγματα γίνονται δύσκολα.

Το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου, πώς σου φαίνεται;

Λαμπρό!

Παρά την κρίση;

Η πολιτεία δεν ενδιαφέρεται καθόλου. Ο κινηματογράφος είναι κάτι παράμερο, αφημένο στην άκρη, κι όταν καταφέρουμε κάτι μόνοι μας οι άνθρωποι του χώρου, τότε περηφανεύονται και μας καλούν για να μας προβάλλουν ως έργο τους. Οπότε, δεν υπάρχει κάτι να περιμένεις από την κρατική μέριμνα. Το μέλλον, ωστόσο, το βλέπω λαμπρό, επειδή υπάρχει μια γενιά κινηματογραφιστών, οι οποίοι, παρά τις δυσκολίες, δείχνουν φοβερή όρεξη και ηρωισμό, και κάνουν σπουδαίες ταινίες, σε πολύ ικανές ομάδες. Αυτήν τη στιγμή, έχουν φτιαχτεί πολλές μικρές, αλλά δυνατές, «οικογένειες» σκηνοθετών και παραγωγών, που μπορούν να κάνουν τα “πάντα”. Στο «Suntan» βοήθησαν, είτε με μικρές εμφανίσεις (cameo), είτε με άλλα κομμάτια της παραγωγής, πολλοί φίλοι σκηνοθέτες και παραγωγοί. Αυτό είναι μια απόδειξη του πόσο δεμένοι είμαστε.

Η δική σου «οικογένεια» τί ετοιμάζει μετά;

Δεν ξέρω ακόμα. Για την ώρα, ασχολούμαι με την παραγωγή της νέας ταινίας του φίλου μου, του Γιάννη Βεσλεμέ, και παράλληλα, προσπαθώ να οργανώσω τις ιδέες που θα με οδηγήσουν στην επόμενη ταινία μου.

Η ταινία θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα, στις 31 Μαρτίου.

Περισσότερες Πληροφορίες:
Suntan (2016, Δράμα, Έγχρωμο, 104′)
Σκηνοθεσία: Αργύρης Παπαδημητρόπουλος
Σενάριο: Αργύρης Παπαδημητρόπουλος, Σύλλας Τζουμέρκας
Πρωταγωνιστές: Μάκης Παπαδημητρίου, Έλλη Τρίγγου, Milou Van Groesen, Dimi Hart, Χαρά Κότσαλη, Marcus Collen, Γιάννης Τσορτέκης