Η ηλεκτρισμένη μελαγχολία των Archive επί σκηνής…

Οι Αrchive δημιουργήθηκαν στο Λονδίνο το 1994 από τους Darius Keeler και Danny Griffiths και η μουσική τους συνδυάζει  τον ηλεκτρονικά στοιχεία με trip hop, avant garde, post και prog rock ακούσματα, έχουν κυκλοφορήσει 12 στούντιο άλμπουμς και πλέον έχουν καταξιωθεί ως όνομα στην Ευρωπαϊκή μουσική σκηνή.

Το 2002 κυκλοφορούν το τρίτο τους άλμπουμ you all look the same to me  με τον Craig Walker πλεον στα φωνητικά μετά από ανταπόκριση του σε αγγελία και σηματοδοτείται η μετάβαση του συγκροτήματος από τον trip hop ήχο σε prog rock μονοπάτια.

Και από το you make me feel λοιπόν του προηγούμενου δίσκου έρχεται το again  που μιλάει με τόσο μελαγχολικό τρόπο για κάποιον χωρισμό…θυμάμαι τη πρώτη φορά που άκουσα Αrchive και το συγκεκριμένο κομμάτι στην short version του και είδα εκείνο το 3-d animated video που οκ για τότε ήταν καλό, και μπορεί μέχρι τότε να άκουγα πιο σκληροπυρηνικά πράγματα αλλά μετά το again και το πρωτόγνωρο συναίσθημα που μου δημιούργησαν έμαθα τους massive attack, τους  death in Vegas, τον saltillo, τον Steve Wilson, τους M83  και η λίστα  συνεχίζεται μέχρι την επόμενη ανακάλυψη που θα μου υπενθυμίσει, (σπάνιο πλέον)  πόσο όμορφο είναι να ακούς για πρώτη φορά κάτι που σε συναρπάζει…

Και μετά το again και εκεί που νόμιζα ότι δεν θα ξαναβγεί κάτι παρόμοιο ήρθε το  Lights να με διαψεύσει και να με ρίξει για άλλη μια φορά στην μοναδική ηλεκτρισμένη μελαγχολία που δημιουργούν οι Archive και από τότε ακολούθησα τα χνάρια τους μέχρι το with us until you re dead, ενώ  το αποψινο τους live στη Μονή Λαζαριστών ήταν η ιδανική αφορμή για να φρεσκάρω στην μνήμη μου τη μουσική τους και να ψάξω τις τελευταίες τους κυκλοφορίες.

Την βραδιά λοιπόν άνοιξαν οι Sugar for the Pill με ιδανικό τρόπο μέσα από shoegaze – dream pop ρυθμούς και μελωδίες   (για όσους δεν το γνωρίζουν πως προέκυψε ο όρος shoegaze ψάξτε το, έχει φάση…). Οι sugar for the pill ξεκίνησαν στην Αθήνα το 2020, έχουν κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ  (wanderlust) και ένα sinlge (colours), έχουν εμφανιστεί στο release Athens πριν  τον nick cave και τους mogwai και αναμένεται η νέα τους δισκογραφική δουλειά. Η frontwoman του συγκροτήματος, Vana Rose, σε συνέντευξη της στην ερώτηση αν η μπάντα ήταν το μπλε ή το κόκκινο χάπι από το Matrix, έχει πει ότι θα ήταν η ανάμιξη τους σε βιολετί απόχρωση …«Η αφύπνιση είναι πολύ σημαντική, με το βάρος βέβαια… να αντιμετωπίσεις  κατάματα τη σκληρή πραγματικότητα. Από την άλλη κάποιες φορές πρέπει να αναπτύσσουμε έναν αμυντικό μηχανισμό λήθης. Οφείλουμε στον εαυτό μας λίγη ηρεμία, πρέπει να μαθαίνουμε να ξεχνάμε… όχι να διαγράφουμε απαραίτητα αλλά να ξεχνάμε και να αφήνουμε στο παρελθόν ό,τι μας κρατούσε από το να ζήσουμε το παρόν και να σχεδιάσουμε το μέλλον μας» (πηγή : Afternoiz). Οι Sugar for the Pill μας αποχαιρέτησαν υποσχόμενοι για το μέλλον και αναμείχθηκαν με το κοινό…

Οι Darius Keeler και Danny Griffiths έστησαν τις κοσμικές κονσόλες τους μαζί με τα synth στις δύο πλευρές της σκηνής και σαν μαέστροι διεύθυναν την πολυμελή ορχήστρα των Archive  ξεκινώντας με το Mr Daisy από το τελευταίο τους άλμπουμ. Ο ήχος  άψογος σε όλη τη διάρκεια του Live,  ο David Penney τελετουργικά θεατρικός ερμηνεύοντας τις κορυφαίες μπαλάντες του συγκροτήματος, ο Pollard Berrier εκστατικός και δυναμικός στα φωνητικά σαν alter ego του David και η φωνή της  Maria Q λυτρωτική από όλα  τα φορτία συναισθήματος και όλα τα μέλη της μπάντας (8 όλοι μαζί πλην τους ηχολήπτες και φωτιστές) δεμένα σε μια σκοτεινή ισορροπία δονήσεων και ηλεκτρισμένης μελωδίας.

Σίγουρα γούσταρα όταν άκουσα κομμάτια που ήξερα και αγαπούσα όπως το lights ή το take my head αλλά είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω στιγμές καθώς όλο το live είχε μια διάχυτη  ατμόσφαιρα και απόλαυσα ακόμα περισσότερο κομμάτια που άκουγα για πρώτη φορά όπως το surrounded by ghosts που στοίχειωσε αμέσως το μυαλό μου και το ακούω ξανά τώρα όσο γράφω αυτές τις λέξεις…

Και κάπου εκεί στην εξώσφαιρα με το διαστημόπλοιο των Archive, οι ίδιοι κάνανε ένα μικρό διαλλειμα αφήνοντας το κοινό να χειροκροτεί στο σκοτάδι μέχρι να ξαναβγούν στο stage για το αναμενόμενο encore  με το fuck u να προκαλεί όλο το κοινό στο ρυθμό του, ένα κομμάτι με πολιτική χροιά καθώς εμπνεύστηκε ως διαμαρτυρία ενάντια στην τότε πολιτική του G.Bush και του T.blair και πλέον μπορεί να  συνοδέψει οτιδήποτε φθείρει την ανθρώπινη υπόσταση και να το αφιερώσει ο καθένας σε ότι και όποιον θέλει. Ακολούθησε το bullets για έναν τελευταίο «χορό» και η συναυλία έκλεισε με το again  ανάμεσα σε χειροκροτήματα και συγκίνηση.

Οι Archive πριν αποχωρήσουν υποκλίθηκαν στο κοινό και εμείς στο ταλέντο τους και ενώ μας αποχαιρετούσαν με την κλασσική αναμνηστική φωτογραφία επί σκηνής σκεφτόμουν ότι θα τους ξαναέβλεπα με την πρώτη ευκαιρία «again»…

Set list:

Mr Daisy
Sane
False Foundation
Vice
Lights
Conflict
Daytime Corma
Surrounded Ghosts
Sky Collapsing
Take my Head
The Crown
Fear
Enemy
Empty Bottle
Gold

encore:

Fuck U
Bullets
Again