Album Review: Manimalism – Manimalism

Κείμενο: Αλέξανδρος Δουρτμές
Φωτογραφίες: Minimalism Instagram

Mια φορά κι έναν καιρό, κάπου στο 2006, αποκτήσαμε, για πρώτη φορά, ADSL σαν φοιτητές. Δεν περιγράφεται η χαρά που νιώσαμε, όταν μπορούσαμε και κατεβάζαμε, μέσα σε δέκα λεπτά, ολόκληρο δίσκο στο utorrent, ενώ παλιότερα έπρεπε να ελέγχουμε, κάθε δυο ώρες, το Kazaa, μπας και ολοκληρωνόταν η λήψη. Μαζί, λοιπόν, με τις γρήγορες συνδέσεις, ήρθαν και τα πρώτα μέσα μαζικής δικτύωσης, και εν προκειμένω, το MySpace. Μιλάμε για εποχές δόξας, όπου κάναμε σαν τρελοί να βρούμε και να προσθέσουμε σαν φίλους, τις αγαπημένες μας μπάντες και ίσως να μιλήσουμε και μαζί τους!

Σε μια τέτοια φάση αναζήτησης, λοιπόν, είχε πέσει τότε το μάτι μου σε ένα συγκρότημα από Stavanger, μιας κι έψαχνα συνήθως προς Νορβηγία μεριά, ονόματι «Μ», με ένα και μοναδικό κομμάτι, το “Demons in tuxedos”. Αυτοί οι «Μ» που λέτε, είχανε “κολλητιλίκια” με κάτι άγνωστους τότε, τους «The Konsortium» και τους «Vulture Industries». Όλοι αυτοί, μαζί, έκαναν παρεούλα, με τους αρκετά γνωστούς και αγαπημένους «Virus», τους «Ulver» και όλα τα καλά και “avant garde” παιδιά της νορβηγικής σκηνής.

Παρατηρούσα στα credits των δίσκων που αγόραζα, ότι πολλά από τα εξώφυλλα, artwork και γενικά τις φωτογραφίσεις των συγκροτημάτων, αναλάμβανε το στούντιο “Trine & Kim” (Trine og Kim, όπως διαβάζεται σωστά). Πολύ προσωπική και ιδιαίτερη τεχνοτροπία στις δουλειές τους, γεγονός που τους έκανε ξεχωριστούς και προτιμότερους, ανάμεσα από πολλούς.

Πέρασαν τα χρόνια, φτάσαμε στα τέλη του 2014, και ξαφνικά ανακαλύπτουμε πως οι τότε «M», μετονομάστηκαν, πλέον, σε «Manimalism», και ιθύνον νους, πίσω από αυτό το μουσικό project, δεν ήταν άλλος, από τον Kim Sølve, εκ των “Trine & Kim”, που ανέφερα και πιο πάνω. Επτά χρόνια αναμονής για τον ίδιο, αλλά και για εμάς, καθότι ο φίλτατος Kim κατάφερε και συγκέντρωσε μια all star avant garde ομάδα, για να υλοποιήσει τις ιδέες και συνθέσεις τους. Έτσι, σε αυτό το δίσκο, έχουμε τους “Petter ‘Plenum’ Berntsen” των «Virus», στο μπάσο, τον Bjeima, πρώην μπασίστα των «Virus» και βασικό συνθέτη των «Yurei», στα τύμπανα, τον Member 01 των «The Konsortium» (Fredrik, θυμάμαι ότι τον λένε) και τον Joachim Svebo στα φωνητικά, ενώ τις κιθάρες έχει αναλάβει ο ίδιος ο Kim Sølve.

Το αποτέλεσμα όλων αυτών των χρόνων προετοιμασίας είναι, μάλλον, αναμενόμενο, αν λάβουμε υπόψιν και τα μέλη του συγκροτήματος. Τόσο οι συνθέσεις, όσο και ο ήχος, έχουν αρκετές επιρροές από τα συγκροτήματα των μελών, οπότε τόσο το εισαγωγικό “Demons in tuxedos”, όσο και τα επόμενα “Carnal catering service”, “The gentleman is in the details” κλπ., συνδυάζουν την “τζαζεμένη” παραφωνία των «Ved Buens Ende», την αλλοπρόσαλλη τσαχπινιά των «Fleurety», του “Department of apocalyptic affairs” (αυτό με το λαγουδάκι και τη χειροβομβίδα, στο εξώφυλλο) και το σκοτάδι του όλου 90’s avant garde. Πολύ μεγάλη έμφαση, με αντίστοιχα εντυπωσιακό αποτέλεσμα, δόθηκε στο ρυθμικό μέρος των κομματιών, με τους «Plenum» και «Bjeima» να τα δίνουν ρέστα και να κάνουν το αποτέλεσμα πιο τζαζ, χωρίς να γίνεται κουραστικό, ούτε δευτερόλεπτο. Δεν ξέρω αν φταίει που μεγαλώσαμε και αποζητούμε πιο περίεργες καταστάσεις από τη μουσική, ή απλά βαρεθήκαμε τα τετριμμένα του ακραίου ήχου και των ακροατών του, όμως στον ομότιτλο δίσκο των «Manimalism», βρίσκει κανείς αρκετά για να πουλήσει λίγη μούρη σε blackάδες, που άρχισαν να τη ψάχνουν. Γιατί, καλώς ή κακώς, με “Shining” και “Den Saakaldte” μόνο, δεν πας πουθενά.

Ωστόσο, τη διαφορά εδώ δεν την κάνει η μουσική, αυτή καθεαυτή, αλλά το όλο ύφος του δίσκου, αυτό το attitude που βγάζει παραέξω, έναν χαρακτήρα, γεμάτο κομψότητα, και μια λάμψη, που θυμίζει τη δεκαετία του 60′ και τις crooner μπαλάντες των “Frank Sinatra”, “Dean Martin” και “Frankie Randall”. Οι τίτλοι των τραγουδιών, και μόνο, το μαρτυρούν. Όλος ο δίσκος είναι σαν ένα καλοστημένο σουαρέ, μεταξύ «πειραγμένων» κυρίων. Είναι σχεδόν “διαστροφικοί”: σαν να είσαι προσκεκλημένος σε δεξίωση, με αυστηρό dress code black tie, να έχεις έτοιμο το “Ozwald Boateng” κοστούμι σου και να προτιμάς να εμφανιστείς, σαν τον Λιονέλ Μέσι, στα βραβεία Ballon d’Ore (αν καίγεσαι τόσο να μάθεις, δες εδώ).

Συμπέρασμα: χρειάζεται πάρα πολύ χιούμορ και αυτοσαρκασμό, για ν’ ασχοληθείς με τον ακραίο ήχο.

Manimalism – Manimalism
Neuropa records 2014

Tracklisting:
1. Demons in tuxedos
2. Carnal catering service
3. The gentleman is in the details
4. Romance
5.The dandified and the devilish
6. The crooner
7. The cocktail party to end them all