Skip to content

Cinematic Odyssey #18: Οι ταινίες της εβδομάδας!

DATE

SHARE THIS ARTICLE

Στον κινηματογράφο, η τέχνη διαθέτει την ικανότητα να μιλάει για την ανθρωπότητα, αναδεικνύοντας τις πιο ευαίσθητες πτυχές της ζωής. Οι ταινίες της εβδομάδας ενώνουν την φωνή τους σε μία κοινή αναζήτηση: το κυνήγι για ανθρωπιά σε έναν άδικο και πιεστικό κόσμο. 

______________________

La Havre (2011, Aki Kaurismaki)

H ταινία “The Havre” του Άκι Καουρισμάκι αναδεικνύει σε βάθος την αλληλεγγύη των απλών ανθρώπων. H ιστορία ξεκινά με τον Μαρσέλ Μαρξ, έναν ταπεινό ηλικιωμένο που συχνάζει στο λιμάνι της Χάβρης της Γαλλίας. Εκεί συναντά έναν νέο αφρικανό μετανάστη, τον Ίντρις ο οποίος προσπαθεί να ξεφύγει από την αστυνομία και αναζητά την οικογένεια του. Μία ιστορία που μπορεί να μας φαίνεται αρχικά ως μία κατάσταση φυγής ή κυνήγι ελευθερίας στην πραγματικότητα σημαίνει κάτι πολύ πιο σημαντικό: είναι μια διαρκής υπενθύμιση της αξίας της ανθρώπινης συμπόνιας και της ενότητας.

H φωτεινή και χρωματιστή απεικόνιση του Καουρισμάκι αποτυπώνει με επιτυχία την αλτρουιστική διάθεση που κρύβουν οι μικρές πράξεις των απλών ανθρώπων. Ο Μαρσέλ αποτελεί έναν καθημερινό άνθρωπο παρόμοιο με τους υπόλοιπους που, όμως, δεν διστάζει να βοηθήσει τον μικρό μετανάστη παρόλο που κάτι τέτοιο ίσως του προξενήσει προβλήματα. Η πρόθεση του να βοηθήσει υπερνικά τις φοβίες και τις ανασφάλειες που οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται. Το “La Havre” είναι μία τρυφερή υπενθύμιση πως, όταν κοιτάζουμε τους γύρω μας σαν ίσους με εμάς και είμαστε πρόθυμοι να τους προσφέρουμε ένα χέρι βοηθείας όταν η κοινωνία τους περιφρονεί είμαστε αληθινά ευτυχισμένοι και ανθρώπινοι. 

______________________

4 Months, 3 Weeks and 2 Days (2007, Christian Mungiu)

Ένα από τα πιο παραστατικά δράματα της εποχής του, το “4 Months, 3 Weeks and 2 Days” αφηγείται την ιστορία της Οτίλια και της Γκαμπίτσα στον αγώνα τους να απελευθερωθούν από ένα απάνθρωπο περιβάλλον. Τα δύο αυτά κορίτσια μένουν στην Ρουμανία σε πολύ φτωχικές συνθήκες και η ανάγκη της Γκαμπίτσα για άμβλωση θα τις οδηγήσει σε μία παράνομη συμφωνία με έναν αμφιλεγόμενο γιατρό. Στην δύσκολη και επικίνδυνη αυτή διαδικασία η Οτίλια θα σταθεί στο πλάι της φίλης της σε όλα τα επίπεδα. Αυτού του είδους η ανιδιοτέλεια και θυσία καταφέρνει να αναδείξει την δύναμη της φιλίας και της αγάπης. Αυτό που κάνει την ταινία τόσο ζωντανή και έντονη είναι η ωμότητα και ο ρεαλισμός που αποδίδονται καθόλη τη διάρκεια, με την κοινωνική καταπίεση και την μοναξιά να είναι τα επικρατέστερα αισθήματα των ηρώων.

Τα σκοτεινά και μουντά χρώματα σε συνδυασμό με τα απομακρυσμένα και αδιάκοπα πλάνα προσδίδουν στον θεατή ένα αίσθημα σκληρότητας, κάνοντας μας να συνειδητοποιήσουμε πόσο δύσκολο είναι για μία γυναίκα να παλέψει με όλες της τις δυνάμεις ώστε να επιβιώσει. Η ταινία αυτή δεν αποτελεί απλώς μία δραματική ιστορία, αλλά μία οδυνηρή υπενθύμιση των κοινωνικών αδικιών που αντιμετωπίζει μια γενιά γυναικών που παλεύουν να διεκδικήσουν τη θέση τους, σε μια κοινωνία που επιλέγει να κλείνει τα μάτια και να στρέφει την πλάτη.

______________________

I, Daniel Blake (2016, Ken Loach) 

O Ken Loach στην δυναμική του αυτή ταινία, το I, Daniel Blake υμνεί την δύναμη της ανθρώπινης δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας. Αφηγείται την ιστορία ενός μεσήλικα ξυλουργού, του Ντάνιελ Μπλέικ, που εξαιτίας ενός προβλήματος υγείας στην καρδιά του αδυνατεί να εργαστεί. Με τις γνώσεις και τις ικανότητες του προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε ένα άκαρδο γραφειοκρατικό σύστημα που φαίνεται απρόθυμο να υποστηρίξει τους πολίτες του. Μέσα στην απελπισία του γύρω από τον γραφειοκρατικό λαβύρινθο που τον εμποδίζει να ζήσει ήρεμα, γνωρίζει μία γυναίκα, την Κέιτι που αντιμετωπίζει και η ίδια παρεμφερή προβλήματα. Οι δυσχέρειες που τους ενώνουν λειτουργούν ως αφορμή στο να δημιουργηθεί μεταξύ τους μία σχέση αλληλεγγύης, με τον έναν να βοηθάει τον άλλο σε μία εποχή που η ελπίδα μας εγκαταλείπει διαρκώς. 

Ο σκηνοθέτης της ταινίας μας παρασέρνει σε μία κοινωνική κυρίως αναζήτηση, συνάμα και υπαρξιακή. Καθώς βλέπουμε την ταινία μας δημιουργείται το ερώτημα του πώς η κοινωνία αντιλαμβάνεται εν τέλει την έννοια της αξιοπρέπειας και πώς ο άνθρωπος μπορεί να διατηρήσει την αξιοπρέπεια του όταν όλα φαίνεται να τον εξευτελίζουν. Παρόλα αυτά, μέσω της ταινίας αναδεικνύεται η ιδέα πως, η αίσθηση του δικαίου που ενυπάρχει μέσα μας καθώς και αυτό της αλληλεγγύης είναι ικανά να αναγεννήσουν την ελπίδα και την αγάπη που χαρακτηρίζει την ανθρώπινη ψυχή.  

______________________

AUTHOR

Ιωάννα Λογάρου

Το αγαπημένο της χρώμα είναι το κόκκινο, εξού και η προτίμηση της για τον Αλμοδοβάρ. Εμπνευσμένη από την υπαρξιακή αγωνία του Καμύ, η Ιωάννα είναι μία φοιτήτρια μοριακής βιολογίας που μέσα από τα άρθρα της εξερευνά την συσχέτιση των ταινιών με την φιλοσοφία και τις υπόλοιπες τέχνες.

Loading...
Σύγχρονες Λύσεις σε Διατροφή και Υγεία
Ένας γαστρονομικός περίπατος κατά του food waste!