«Μπακαλιάρο ντελιβεράρετε;», η 25η Μαρτίου με μια άλλη ματιά.
Φωτογραφία: Χρήστος Βιδούρας
Σήμερα παίζουν μπουνιές η πλήξη και η στέρηση. Κι εγώ στη μέση, τις τρώω και τις φτύνω. Έχω βάλει τσίπουρο, βέβαια, να πιω, τσουγκρίζω με τον γείτονα από απόσταση 2 μέτρων – γελάμε και οι δύο. Ο απέναντι έβαλε κι ακούει στη διαπασών Πάριο, νησιώτικα και ικαριώτικα, χορεύει μόνος του, με την πλήξη του κι αυτός.
Δεν παραξενεύομαι καθόλου, αλλά στις σημερινές απουσίες μετράω και το κυματιστό μπλε και λευκό, το ελληνικό, που θα στόλιζε τους δρόμους, μαζί με τις μαθητικές φωνές και τα ρυθμικά σφυρίγματα. Αλλά να, έχουμε τον γαλάζιο ουρανό και τα άσπρα σύννεφα – σαν να γύρισε ανάποδα ο κόσμος, και αυτό που θα γέμιζε τους δρόμους σήμερα ανέβηκε σαν αντανάκλαση ενός αντίποδα στο από πάνω, στο διάστημα, ποιος ξέρει που, αιωρείται λες, μας βλέπει και γελά. Όχι, δεν είναι ειρωνεία, είναι απλά η κωμωδία της ζωής μας για να γελάμε και λίγο· στο έλεγα και παλιά, αν την παίρνεις την ζωή στα σοβαρά, σοβαρεύει κι εκείνη και μετά τον ασυμμάζευτο.
Τελοσπάντων, εγώ στα τσίπουρά μου, με τους γείτονες τριγύρω – πού να φανταζόμουν ότι θα ζούσα ποτέ μια τέτοια συντροφικότητα μέσα σε άδειο σπίτι; Στο μυαλό μου τριγυρίζει ο μπακαλιάρος ο τηγανητός της μάνας μου, τον εκτιμούσα πάντα, χωρίς να σκεφτώ ποτέ ότι θα τον έχω τέτοια λαχτάρα μια μέρα, έστω τη σημερινή. Κοίτα να δεις που τελικά η κανονικότητά μας πάγωσε και μας έφερε μόνο ρομαντικά τεχνάσματα στο νου και νοσταλγία.
25η Μαρτίου 2020. Νόμιζες αυτή τη μέρα θα ‘σουν με το κορίτσι σου στις παραλίες και στις ταβέρνες, είχες κρατήσει και στην άκρη, να φουλάρεις το αμάξι και όπου φύγει-φύγει. Τώρα πουθενά δεν «θα φύγει», ούτε εσύ, ούτε κανείς. Θα μείνουμε όλοι μέσα και θα σκεφτόμαστε, θα συλλογιζόμαστε μάλλον, ό,τι έχουμε, ό,τι αφήνουμε, ό,τι διορθώνεται και ό,τι μπαγιάτεψε και θα ελπίζουμε να φτιάξουμε κάποτε έναν νέο ρυθμό, που να μπορεί να ονομαστεί ζωή και μας δώσει χώρο να κάνουμε τους συλλογισμούς μας πράξη.
Ένα ακόμα ποτήρι τσίπουρο αξίζει αυτή η σκέψη. Ένα τόσο εγκάρδιο «στην υγειά μου», «στην υγειά σου» δεν έχω ξαναπεί.
