Το βαθιά κριτικό και ευαίσθητο βλέμμα του εικαστικού Alex Fruehmann προέρχεται από τις ανθρωπιστικές του σπουδές. Το επίκεντρο της δουλειάς του είναι η απομόνωση και η διερεύνηση του ασυνείδητου και του ενδιάμεσου αυτού χώρου. Παραλίες, ωκεανοί, δρόμοι, γέφυρες και άλλα τοπία, μέσα από τις εικόνες του, προσφέρουν διαφορετικά επίπεδα δυνατοτήτων εμπειρίας. Το θολό σκοτάδι και το σημειακό φως είναι τα βασικά του εργαλεία για την απόδοση της δραματικότητας και της ευαισθησίας του κόσμου του.
Ο καλλιτέχνης καλεί τον θεατή να αφήσει το βλέμμα του να περιηγηθεί σ’ αυτά τα μαλακά, ανήλια τοπία και να εμβυθιστεί στο υπερρεαλιστικό και απολαυστικό αρνητικό χώρο που απεικονίζουν.
