Όλα όσα είδαμε και ακούσαμε στο 14ο Reworks Festival!
H 14η εκδοχή Reworks Festival ολοκληρώθηκε με απόλυτα θετικές εικόνες από τις μουσικές εμφανίσεις. Δυναμικές παρουσίες που, είτε επιβεβαίωσαν την υπάρχουσα φήμη τους, είτε απέκτησαν νέους θαυμαστές με την πρώτη αυτή επαφή με το κοινό, που συγκεντρώθηκε στο χώρο του FΙΧ. Τα stages είχαν το δικό τους μουσικό χαρακτήρα και το πρόγραμμα βοήθησε στο να τα επισκεφτείς, με τρόπο που δεν άφηνε να χαθούν οι σημαντικές στιγμές από τους αγαπημένους σου καλλιτέχνες. Θα ήταν ιδανικό να μπορέσουμε να ακούσουμε όλα τα set, όμως αυτό που καταφέραμε ήταν να τηρήσουμε, με λίγες μονάχα αλλαγές, τον οδηγό επιβίωσης του Beater.gr.
Η πρώτη μέρα μας οδήγησε στο Ύψιλον, στην περιοχή Βαλαωρίτου, όπου στον εξωτερικό χώρο, μπροστά από το pop-up stage της RedBull, στήθηκε ένα άνετο και ενδιαφέρον party. Πειραματικοί και ατμοσφαιρικοί ήχοι από τον Kuniyuki, αποτέλεσαν μια ιδιαίτερη συνέχεια στο -προηγουμένως- δυνατό live set των Territroy. Δύο σχήματα που αποδεικνύουν την ελευθερία που υπάρχει στην ηλεκτρονική μουσική. Με το κλείσιμο του πρώτου, το εσωτερικό φιλοξένησε δύο ακόμη διαφορετικά μεταξύ τους set, με τους Sworr από την μία πλευρά να «υπνωτίζουν» το κοινό με τον δικό τους χαρακτηριστικό τρόπο και την Charlotte Bendiks από την άλλη, η οποία επέλεξε αναπάντεχα δυνατά κομμάτια που τόνωσαν την διάθεση για χορό.
Όμως αυτά ήταν μόνο η αρχή, καθώς την επόμενη ακριβώς ακολουθούσε το κυρίως μέρος του Reworks. Από τις 00:00 και μετά η Alinka επιβεβαίωσε και με το παραπάνω όσα είπε στην συνέντευξή της, που δεν ήταν άλλα από την όρεξη και την ετοιμότητά της για την πρώτη της εμφάνιση στην Ελλάδα. Η ενέργεια και -αν μπορούμε να πούμε- η αυθεντικότητα που έβγαλε μέσω του set της ήταν η ιδανική για την αρχή της βραδιάς, που συνεχίστηκε με την Tijana T. Όντας γνώριμη από το προηγούμενο Reworks, παρουσίασε τον ίδιο δυναμικό εαυτό και δεχόμενη τα vibes του κόσμου, που αποτελούσαν μια επιβεβαίωση για τις μουσικές επιλογές της, δε δίστασε να συμμετάσχει με τον δικό της τρόπο στον χορό. Η ώρα όμως είχε φτάσει… για την εμφάνιση του Mano Le Tough! Μια κορυφαία παρουσία που σε προσκαλούσε σε ένα πρωτόγνωρο ταξίδι, με ποικίλα μουσικά στοιχεία που συνδυάστηκαν για ένα υψηλού επιπέδου set.
Η δόση σίγουρα δεν ήταν αρκετή, αλλά έπρεπε να δώσουμε σε ένα ανερχόμενο ταλέντο της σκηνής την ευκαιρία να μας κερδίσει. Ο λόγος είναι για την Inga Mauer, η οποία, δημιουργώντας ένα σκοτεινό ατμοσφαιρικά μείγμα με τρόπο που κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον, άφησε πάρα πολύ καλές εντυπώσεις. Απολαυστικό δίωρο, που μας έδωσε τα απαραίτητα εφόδια για την εμφάνιση του Richie Hawtin, που ήδη είχε αρχίσει. Μια απόλυτη techno εμπειρία «σερβιρισμένη» από τα χέρια του επιδέξιου αυτού καλλιτέχνη, για την οποία δεν χωρούσε καμία αμφιβολία ως προς το περιεχόμενό. Σταθερά στην κορυφή, με set που -φυσικά- διήρκησε λίγο περισσότερο, μας άφησε στον πρωτοεμφανιζόμενο Redshape. Οι συναρπαστικοί του ήχοι, πλαισιωμένοι από υψηλής αισθητικής εμπνεύσεις, μας χάρισαν ένα ιδανικό τέλος, στο οποίο έπαιξε ένα ακόμη κομμάτι κατόπιν παρότρυνσης του κοινού. Αποχαιρέτησε με υπόκλιση όσους τον τίμησαν και καθώς είχε πλέον ξημερώσει, τα βλέμματα ήταν ήδη στραμμένα στην επόμενη νύχτα.
Το Σάββατο, ο κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται από νωρίς και όχι άδικα, καθώς ανταμείφθηκε με την παρουσία του Rival Consoles. Οι ηχητικές του εναλλαγές συνδύαζαν ατμόσφαιρα με δυνατό τέμπο, πράγμα που οδήγησε σε ένα μοναδικό ηχητικό ταξίδι. Από εκεί, κινούμενοι στο Reworks CU Club, μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη με τους Tendts, που με μία γεμάτη ώρα που θύμιζε party των 80’s, δημιούργησαν χαμόγελα και ανεβασμένη χορευτική διάθεση. Με λίγα λόγια, έστρωσαν ιδανικά το έδαφος για τον Daphni, που ακούραστος και με επιλογές που σε έκαναν αυτόματα ένα με το dancefloor ολοκλήρωσε ένα απόλυτα καθαρό ηχητικά set, αντιπροσωπευτικό της εμπειρίας του.
Έτσι, προτού να κινηθούμε σε πιο techno ρυθμούς, δε γινόταν να αποφύγουμε την επίσκεψη στους Body & Soul. Mε τους τρεις πάνω στην σκηνή για ένα συνεχόμενο b2b μπορέσαμε να μπούμε αμέσως στο κλίμα, καθώς οι house επιλογές και η ενέργειά τους δεν μπορούσαν να σε αφήσουν αμέτοχο. Οι ιστορικές αυτές φιγούρες των François Kevorkian, Danny Krivit και Joe Clausell ανέλαβαν να παίξουν για όλη τη νύχτα, δίνοντας την ευκαιρία σε πολύ κόσμο να ακούσει θρυλικές μουσικές από το παρελθόν μέχρι και το σήμερα. Στη συνέχεια -πάντα- βάση προράμματος, ο δρόμος μας οδήγησε στον Γάλλο Kangding Ray. Μια απροσδόκητη techno εμπειρία, όπου η δεξιοτεχνία του στα decks χαρακτηρίστηκε από σταδιακή κορύφωση του ρυθμού, με πειραματικές ωστόσο γραμμές.
Λίγα μόλις βήματα χρειάστηκαν για να βρεθούμε κόντα σε μία ακόμη εκρηκτική εμφάνιση, που δεν ήταν άλλη από αυτή των Blond:ish. Το δίδυμο που εξέπληξε το κοινό με τον δυνατό του ήχο, συνθέτοντας ένα απόλυτα εμπνευσμένο και καλοδουλεμένο set.
Η ώρα πέρασε γρήγορα και την κατάλληλη στιγμή μπήκαμε στον χώρο όπου έπαιζε ο Laurent Garnier. Ηλεκτρονική μουσική βγαλμένη από το παρελθόν που παράλληλα, ακουγόταν τόσο φρέσκια και αποτέλεσε την εικόνα που περιμέναμε να δούμε από τον βετεράνο αυτό καλλιτέχνη. Το τέλος φάνηκε πως ήρθε νωρίτερα απ’ ότι έπρεπε, αλλά δεν πτοηθήκαμε καθώς ο KiNK ήταν ήδη ζεστός πάνω στην σκηνή. Με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο δυνάμωσε ακόμη πιο πολύ τον παλμό του κοινού, το οποίο βρέθηκε απέναντι του για μία ακόμη φορά, απολαμβάνοντας τις γρήγορες και ποιοτικές εναλλαγές των κομματιών, που εντυπωσίασαν ακόμη και τους πιο απαιτητικούς.
Παραδοσιακά, η τρίτη μέρα έκλεισε με τον Ison όπου έπαιξε μουσική μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, έχοντας στη διάθεσή του ένα κοινό φορτωμένο με μια πολύ δυνατή μουσική νύχτα. Μαζί του ήταν όσοι διατηρούσαν ακόμη αντοχές και συμμετείχαν με την διάθεση φανερά στα ύψη.
Κάπως έτσι, την τέταρτη μέρα, μ’ ένα ακόμη πάρτι στην ταράτσα του ξενοδοχείου Met, το 14ο κεφάλαιο για το μεγαλύτερο φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής της χώρας έκλεισε, με αρκετά «ηχηρές» εικόνες και την ευκαιρία να γνωρίσουμε ανερχόμενους καλλιτέχνες, δοκιμασμένους επί σκηνής. Η ποικιλία από το φάσμα της ηλεκτρονικής μουσικής, που τόσο απλόχερα προσφέρθηκε, δημιούργησε μια αναμφίβολα δυνατή ανάμνηση.
Ραντεβού στο 15ο!