Αίμα, χιόνι και εμφύλιος: Ο Tarantino επιστρέφει!

Κείμενο: Ερμιόνη Ευστρατιάδου

The Hateful Eight (2015), Κωμωδία Μυστηρίου, Έγχρωμη, 168’
Σενάριο – Σκηνοθεσία: Quentin Tarantino
Πρωταγωνιστούν: Samuel L. Jackson, Kurt Russell, Jennifer Jason Leigh

Η όγδοη ταινία του Tarantino είναι μια από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες της σεζόν που διανύουμε. Πρόκειται για ένα καθηλωτικό, τρίωρο γουέστερν, με πολλές στιγμές γέλιου και πολύ, πάρα πολύ αίμα. Με λίγα λόγια, η ταινία δεν έχει τίποτα διαφορετικό από αυτά που μας έχει συνηθίσει ήδη ο Αμερικανός σκηνοθέτης: βίαιες, σοκαριστικές σκηνές, χιουμοριστικοί διάλογοι, κατάλληλες μουσικές επιλογές και άρτια σκηνοθεσία.

Η ιστορία μας μεταφέρει στο τέλος του Αμερικανικού Εμφυλίου, γύρω στα 1870. Μέσα στο βαρύ χειμώνα, ένας κυνηγός κεφαλών και η φυλακισμένη του, βρίσκουν καταφύγιο σε μια καμπίνα. Εκεί, τους περιμένουν εκπλήξεις και φυσικά μερικά ακόμη άγνωστα πρόσωπα. Η πλοκή εκτυλίσσεται στο παγωμένο τοπίο της δυτικής πολιτείας του Wyoming, και η φάση είναι «Μην εμπιστεύεσαι κανέναν, μίσησέ τους όλους» (τί περιμένατε; Ο τίτλος μιλά από μόνος του).

Οι ατάκες γεμάτες ειλικρινές χιούμορ και οι συζητήσεις για τον Εμφύλιο Πόλεμο και το ρατσισμό, ξεδιπλώνουν την ακραία – σε κωμικό σημείο – βία και τους χαρακτήρες. Οι πρωταγωνιστές είναι όλοι ένας κι ένας και η επιλογή των ηθοποιών, που τους ενσαρκώνουν, δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Φυσικά, από την ταινία δε θα μπορούσε να λείπει ο Jackson, σταθερή και αγαπημένη επιλογή του T., ο οποίος είναι, για άλλη μια φορά, απολαυστικός, κρατώντας το πιστόλι του («You’re gonna get a bullet. Not a warning, not a question… A bullet»).

Το “Hateful Eight” είναι η πρώτη ταινία, μετά από 50 ολόκληρα χρόνια, η οποία γυρίζεται με Ultra Panavision 70. Η συγκεκριμένη κάμερα χρησιμοποιήθηκε σε 10 ταινίες, από το 1957 ως το 1966. Πέρα από αυτό, ο σκηνοθέτης κατάφερε να γυρίσει μια ταινία στο εσωτερικό μιας καμπίνας και να χωρέσει όσο το δυνατόν περισσότερα αναγνωριστικά στοιχεία. Πράγματι, όποιος έχει παρακολουθήσει Tarantino και στο παρελθόν, μπορεί να συλλάβει τις ομοιότητες που υπάρχουν και σε αυτή την ταινία του. Φυσικά, μιλώ για τη σκηνοθετική δεξιοτεχνία, τη φωτογραφία και τις σκηνές που γυρίζονται ταυτόχρονα και χρησιμοποιούνται ως flash back. Συνηθισμένος στη μη γραμμική αφήγηση (Pulp Fiction), o T. χώρισε τη διήγηση της ιστορίας σε κεφάλαια (όπως και στο Kill Bill). Οι ομοιότητες μεταξύ των ταινιών του σκηνοθέτη κάνουν τη θέαση του Hateful Eight, ακόμη πιο απολαυστική.

Η δομή της ιστορίας σε κεφάλαια βοηθά στο να κρατηθεί το ενδιαφέρον του θεατή αμείωτο για τρεις ώρες. Βέβαια, αν επιχειρήσετε να δείτε την ταινία για δεύτερη φορά, ίσως να μη καταφέρετε να την παρακολουθήσετε μέχρι τέλους. Αυτό, γιατί η αγωνία για το τι θα γίνει τελικά, είναι και το μυστικό που θα σας καθηλώσει στην καρέκλα.

Αν είστε, λοιπόν, φαν του είδους (και του σκηνοθέτη), επιλέξτε μια κινηματογραφική αίθουσα με άνετα καθίσματα και απολαύστε την ταινία σε μια οθόνη κατάλληλων διαστάσεων (πρόταση του Tarantino, που μάλλον κάτι παραπάνω θα ξέρει).