Η λάμψη του νυχτερινού Κιότο μέσα από τον φακό του Xavier Portela.

Μετά το Τόκιο και το Κόμπε, επιστρέφει στην Ιαπωνία και επισκέπτεται το Κιότο. Στις φωτογραφίες του Portela, οι δρόμοι της πόλης με χάρτινα φανάρια και επιγραφές νέον, ανταυγάζουν.

Ο φωτογράφος έχει επισκεφθεί την πόλη δύο φορές· γοητεύθηκε τόσο που μια υποτιθέμενη επίσκεψη ολίγων ημερών κατέληξε σε παραμονή δύο εβδομάδων εκεί. Η αγάπη του για το Κιότο είναι τόσο προφανής στο πώς φροντίζει να αιχμαλωτίσει με τον φακό τους άντρες και τις γυναίκες για τους οποίους εκεί είναι το σπίτι τους. «Σου παίρνει καιρό να εκτιμήσεις την πραγματική αξία του Κιότο, κυρίως επειδή τα καλύτερα μέρη είναι κρυμμένα» γράφει.

«Όταν φτάνεις στον υπερμοντέρνο σιδηροδρομικό σταθμό βλέπεις μόνο την κορυφή του παγόβουνου: πρέπει να κινηθείς γύρω και έξω από το κέντρο της πόλης για ν’ ανακαλύψεις πραγματικά τα καλύτερα μέρη. Δεν πιστεύω ότι θα έχω ποτέ αρκετό χρόνο για το Κιότο».

Αν και του πήρε αρκετά χρόνια, ο Portela τελικά ολοκλήρωσε το Kyoto Glow. Δεν βλέπει την ώρα να επιστρέψει στο Κιότο· «είναι ένα από αυτά τα μέρη όπου αισθάνεσαι σαν στο σπίτι σου ακόμη κι αν είσαι πολύ μακριά από αυτό» εξομολογείται.