“Βασίλισσα της γης” του Alex Ross Perry #tiff56!
Κείμενο: Χρύσα Λαγού
Μετά από το θάνατο του πατέρα της και το χωρισμό με τον φίλο της, η Κάθριν αναζητά καταφύγιο στο απόμερο σπίτι της καλύτερής της φίλης, της Βιρτζίνια. Από την άφιξή της και μετά, η ψυχική της ηρεμία διαταράσσεται, αφού κατακλύζεται συνεχώς από διάφορες αναμνήσεις με εκείνη και τον πρώην της μέσα στο σπίτι. Στην παρέα των δύο κοριτσιών, προστίθεται και ένας ντόπιος, με τον οποίο φλερτάρει η Βιρτζίνια, ο Ριτς. Ο ίδιος αποτελεί την πρώτη ρωγμή για τη σχέση μεταξύ των γυναικών και η Κάθριν, μέσα από την προσπάθειά της για βαθύτερη επαφή και συντροφικότητα, οδηγείται προς την τρέλα.
Με τη νέα του ταινία, ο Alex Ross Perry φέρνει ξανά στην οθόνη την αιχμηρή ένταση, παρατηρώντας την ψυχολογική πτώση μίας νέας γυναίκας, έπειτα από κάποιες απότομες αλλαγές στη ζωή της. Σε όλη τη διάρκεια, βλέπουμε μία πλοκή, που χτίζεται πάνω στην πρωταγωνίστρια, και ένα φιλμ, που δεν μπορεί από μόνο του να σταθεί και να παρουσιάσει τον εαυτό του. Σίγουρα, στο ύψος των περιστάσεων για αυτήν την ταινία θα σταθούν οι σινεφίλ και οι γνώστες του αντικειμένου.
Αρχικά, παρατηρούμε την Κάθριν να φτάνει στο σπίτι, σοκαρισμένη και κοινωνικά απρόσιτη. Στη συνέχεια, ο Perry μας δείχνει αποσπάσματα από το παρελθόν, που οι διακοπές στο σπίτι είναι γεμάτες χαρά για κάποιους και όχι για άλλους. Ο πρώην της Κάθριν, ένας χαλαρός τύπος, επηρεάζει τόσο την κοπέλα του, ώστε να δημιουργηθεί μία εμφανής ενόχληση και δυσαρέσκεια από την Κάθριν προς την Βιρτζίνια. Στο παρόν, οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί, με τη Βιρτζίνια να επηρεάζεται από το αγόρι της διπλανής πόρτας. Χαρακτηριστική είναι η σκηνή που η Κάθριν περιφρονεί το αγόρι της φίλης της και τον παρομοιάζει με ένα λάθος της ανθρώπινης φυλής.
Οι αναδρομές στην ταινία γίνονται ένα με τη συμπεριφορά και τις επιθυμίες των χαρακτήρων. Επίσης, ο Perry δίνει στο φιλμ του τη μορφή ημερολογίου, με καθημερινά κεφάλαια, στα οποία το παρελθόν και το παρόν γίνονται ένα. Όμως, κάθε φορά το ξύλινο σπίτι είναι μία σταθερά και μέσα σε αυτό, οι χαρακτήρες του εξελίσσονται. Ο ήχος του πιάνου και τα κοντινά ζουμ κορυφώνουν την ένταση και φτάνουν στην κόψη του ξυραφιού την αβεβαιότητα ως προς μία δολοφονία, μια προδοσία ή μια απάτη που μπορεί να κρύβεται στην επόμενη στροφή.
Τέλος, παρατηρούμε ότι «κόλαση» για τον σκηνοθέτη είναι οι κοντινοί μας άνθρωποι, που μας γνωρίζουν καλύτερα και που ξέρουν ποια είναι τα ευαίσθητα κουμπιά μας, τα οποία, στο τέλος της ημέρας, φαίνονται να δείχνουν τον ορισμό της φιλίας για τον Perry.
Η ταινία θα προβληθεί ξανά στις 15/11 και ώρα 13:00, στην αίθουσα του «Olympion».
