Το Neural Mirror απεικονίζει μια ψηφιοποιημένη αντανάκλαση της ανθρώπινης μορφής.

Οι επισκέπτες σε μια πάλαι ποτέ εκκλησία στο Spoleto της Ιταλίας, της Santa Maria della Manna d’Oro, ήρθαν σε επαφή με έναν καθρέφτη που χρησιμοποιεί τεχνητή νοημοσύνη κι αναγνώριση προσώπου για να φτιάξει μια εξωπραγματική αντανάκλαση του εαυτού τους. Το studio design Ultravioletto δημιούργησε το Neural Mirror (ή Νευρωνικός Καθρέφτης) για να δώσει στο κοινό μια ευκαιρία να περιεργαστεί αυτές τις επίμαχες, σύγχρονες τεχνολογίες σε μια καλλιτεχνικού τύπου εγκατάσταση. Οι άυλες αυτές αντανακλάσεις σε χρώματα του ουράνιου τόξου είναι στην ουσία συνονθυλεύματα σημείων που φτιάχνονται μέσω τεχνητής νοημοσύνης.

Με μια πρώτη ματιά δίνεται η εμπειρία ενός φυσιολογικού καθρέφτη, ο οποίος ουσιαστικά αποτελείται από πολυεπίπεδα, ανακλαστικά films πάνω από οθόνες OLED ώστε να μπορεί να «παράγει» την εικόνα του προσώπου. Μετά την προεργασία μέσω scanner της μορφής και της παρουσίας του ατόμου -αποκωδικοποιώντας μάλιστα το φύλο, την ηλικία και την συναισθηματική κατάσταση- μπορεί σε δεύτερο στάδιο να αποδώσει την ψηφιοποιημένη του αντανάκλαση.

«Η τεχνητή νοημοσύνη εξάγει όλες τις συμπεριφορές μας με σκιερό τρόπο και στη συνέχεια τις μετατρέπει σε μια μορφή πλούτου για τις εταιρείες», υποστηρίζει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Ultravioletto Bruno Capezzuoli στο Dezeen. «Εδώ, η διαδικασία είναι αποσαφηνισμένη και επεξηγηματική προς τον χρήστη. Μπορούν να δουν σε πραγματικό χρόνο τα δεδομένα που λαμβάνονται».

Αυτό που μένει για τον θεατή είναι να δώσει τη δικιά του ερμηνεία σε αυτό που του παρουσιάζεται, καθώς ο καθρέπτης περιλαμβάνει ένα μηχάνημα που εκτυπώνει τις πληροφορίες που συλλέγονται σε strings κώδικα, πάνω σε ένα τεράστιο ρολό χαρτί. «Για εμάς παραμένει ως αγνή πληροφορία, όχι πειραγμένη, με την ομορφιά των δεδομένων ως δεδομένα χωρίς περαιτέρω επεξηγήσεις», συνεχίζει ο Capezzuoli.

Το τρισδιάστατο πορτραίτο του Neural Mirror περιλαμβάνει τις σκιάσεις των ψυχεδελικών απεικονίσεων του περίφημου τεχνητού νευρωνικού δικτύου της Google. Έχοντας ήδη τα παράγωγα αυτής της τεχνητής νοημοσύνης, το Ultravioletto θέλησε να τα χρησιμοποιήσει ως έναν δημιουργικό-καλλιτεχνικό συνεργάτη παρά ως ένα απλό εργαλείο. Το πρόγραμμα αποφασίζει σε τι σχήματα και χρώματα θα συνθέσει την εικόνα, βασισμένο στα δεδομένα που συλλέγει. Χρησιμοποιεί ένα κράμα από εσωτερικό software για αναγνώριση προσώπου και γραφικών μαζί με εξωτερικά προγράμματα από την ευρύτερη αγορά, για μια πιο προηγμένη ανάλυση.

Δίπλα στις οθόνες, όπως προαναφέρθηκε, εκτυπώνει σε ένα τεράστιο ρολό χαρτιού κώδικα σε JSON ή καλύτερα, σε μια απλουστευμένη γλώσσα ανταλλαγής δεδομένων βασισμένη στη JavaScript. «Συνοψίζοντας, ολόκληρη η εμπειρία μπορεί να αναλυθεί ως μια ροή δεδομένων που ανταλλάσσεται διαρκώς μεταξύ του καθρέφτη και της αναλογικής μορφής», λέει ο Capezzuoli. Τονίζει, επίσης, πως η 3D εικόνα είναι ένα «συνοπτικό, καλοπροαίρετο alter ego» που επιστρέφει στον θεατή ως «ποτάμι εκτυπωμένου χαρτιού».