Οι 10 νέοι rock δίσκοι που πρέπει να ακούσεις πριν φύγει το 2019!
Βάλε τη λίστα να παίζει και συνέχισε να διαβάζεις παρακάτω!
10. Twin Temple “Bring You Their Signature Sound… Satanic Doo-Wop”
Το πόσο χάρηκα την προσέγγιση του ζεύγους από το L.A. πάνω στα πεθαμένα είδη του swing, doo-wop και δεν συμμαζεύεται, απλά δεν περιγράφεται! Τόσο που δεν με ενδιαφέρει αν ο δίσκος βγήκε αρχικά και πολύ περιορισμένα από το συγκρότημα ένα χρόνο πριν. Πιθανότατα The Devil Didn’t Make Me Do It! Εγώ το ήθελα!
9. Mike Patton & Jean-Claude Vannier “Corpse Flower”
Ο τύπος από τους Faith No More όπως οι περισσότεροι για πάντα θα τον θυμούνται, μαζί με τον γάλλο 75χρονο συνθέτη τραγουδιών αγάπης που κανείς δεν ξέρει. Μπαλάντες για αυτόχειρες και επικές ερμηνείες πάνω σε μάθημα αλά Serge Gainsbourg. Επίσης, εγώ πότε θα δω ζωντανά Fantômas;
8. Suicidal Angels “Υears Of Aggression”
Ηγέτες του τεχνικού thrash metal, με κυκλοφορίες και συναυλίες τόσες που να ζηλεύουν όλοι οι υπόλοιποι. Με το πιο καυτό κι άχαρο συνάμα support name στους Slayer το καλοκαίρι. Τα παιδιά από την Αθήνα ξέρουν τι εστί Endless War και το εφαρμόζουν περίτεχνα κι απολαυστικά!
7. Rakta ”Falha Comum”
Έρχονται από το São Paulo της Βραζιλίας, οι δύο αυτές κοπέλες δημιούργησαν τον πιο σκοτεινό δίσκο της χρονιάς. Με στοιχεία post punk, industrial, experimental, electronic και σχεδόν μια ηχητική ποίηση σε ακαταλαβίστικα για τους ντόπιους, αυτή είναι η μουσική που έπρεπε να ντύσει το Dark φέτος!
6. Dictated “Phobos”
Σύγχρονη κοινωνία γεμάτη φόβους. Κάποιοι γνωστοί και κατανοητοί. Άλλοι παράξενοι με ονόματα τόσο δύσκολα που ταιριάζουν κουστούμι στους αγριεμένους Dictated από την Ολλανδία. Brutal death metal, χωρίς ακροβατισμούς, απλά και φοβιστικά!
5. Ami Dang “Parted Plains”
Ένα κράμα από ambient ατμόσφαιρα εμπλουτισμένη με σιτάρ που δεν κουράζει και ηλεκτρονικές πινελιές που σε ταξιδεύουν. Η ινδο-αμερικανή multi-instrumentalist Ami Dang αφήνει τις κασέτες στην άκρη και παρουσιάζει το απόλυτο μπλε άλμπουμ του έτους, ότι κι αν σημαίνει αυτό!
4. The Raconteurs “Help Us Stranger”
Κάθε δίσκος του Jack White είναι ένα γεγονός; Ότι αγγίζει γίνεται χρυσός; Πιθανότατα ναι. Σε μια χρονιά που ασχολήθηκε κυρίως με την Third Man Records και λιγότερο με τα συναυλιακά δρώμενα, ο ιδανικός αυτόχειρας κιθαρίστας που παίζει το marketing σαν τις χορδές, κατάφερε να μας βοηθήσει να μην τον ξεχάσουμε! Εύγε!
3. Kim Gordon “No Home Record”
Ντεμπούτο στα 65; Καινοτομία και έμπνευση μετά από τις 3 δεκαετίες των Sonic Youth και άλλες τόσες με τον Thurston Moore; Ναι ρε! Απολαυστικά τραγούδια και οπτικές προσεγγίσεις στο σήμερα από την ιέρεια του εναλλακτικού ήχου, του μπάσου και της κιθάρας και των χρόνων της νιότης μας!
2. DIÄT “Positive Disintegration”
Σημερινό ροκ που πατάει στο post punk και το no wave των τελευταίων δεκαετιών. Σκοτεινό κι απολαυστικό, αγχώδης και δημιουργικό, όπως και το σύγχρονο Βερολίνο που αποτελεί την έδρα των DIÄT. Τέσσερα χρόνια μετά το “Positive Energy” έρχεται το μισάωρο “Positive Disintegration” να αποδείξει πόσο απλά είναι τα πράγματα αν τα πάρεις πολύ σοβαρά υπόψη σου!
1. Sunn O))) “Life Metal” & “Pyroclasts”
Τα σύννεφα είναι τόσο βαριά που κρατάνε χρόνια τους Stephen O’Malley και Greg Anderson και τώρα αντέχουν και τον παραγωγό Steve Albini. Μαζί και όλους τους ενισχυτές και την αφοσίωση στην απόλαυση της μουσικής! Αναλογικές ηχογραφήσεις σύγχρονων και αιώνιων μυστικιστικών σπουδών πάνω στον drone μινιμαλισμό και την παραμόρφωση. Εκτός κάθε χρόνου, το “Life Metal” έρχεται από παλιά και οδηγεί στα επόμενα. Οι αμερικανοί πέτυχαν και πάλι την επιστροφή στα βασικά και μακριά από την εμμονή των solo και της επίδειξης. Μερικούς μήνες μετά έδωσαν και το αργόσυρτο και συνάμα αρμονικό feedback του “Pyroclasts”. Όχι μόνο ένα post-“Metal Machine Music” από τους μαθητές του Tony Iommi, αλλά μια άσκηση των μουσικών πάνω σε ένα μόνο τόνο, στο τέλος κάθε ηχογράφησης του “Life Metal” όταν ο παραγωγός κατέγραψε τον ηχητικό τους διαλογισμό. Ενθουσιάστηκες; Γιατί;
Ποιο είναι για σένα το καλύτερο rock album του 2019;
