«Τι νέα ψιψίνα», το ποίημα της Παρασκευής.
Σήμερα η τηλεόραση προέβλεψε ανέμους ασθενείς,
Έκανες αυτοσυντήρηση;
Έβαψα τη βεράντα μ’ αυτό που μετατρέπεται
σε λαδομπογιά από αίμα σε λαδομπογιά σπασμένη φλέβα
προς το στερέωμα μαρκαδόρος δορυφόρος
ανυπότακτος στην επιτήρηση, μάρτυρας ειλικρινής,
Τι νέα ψιψίνα;
Του συστήματος η συστολή και η διαστολή
συχνά μας έχει εγκαταλείψει
σ’ ένα σταθμό με μια βαλίτσα
που όμως μέσα της υπάρχει
η κόκκινη καρφίτσα
που σύντομα θα σπάσει
του σύμπαντος την πλαστική στολή.
Σήμερα η τηλεόραση, έδειξε νοήμονες ανθρώπους
που συντηρούν στην Ελβετία, lνδούς φιλoσόφους
κρυφή η αιτία, λίγο πριν κοιμηθούν
μήπως τον άλλο μήνα, αύριο πουν
«από αύριο ορίζω τη ζωή μου»
κι έτσι τους φεύγει η αϋπνία και το χρήμα
Τι νέα ψιψίνα;
Του συστήματος η συστολή και η διαστολή
συχνά μας έχει εγκαταλείψει
σ’ ένα σταθμό με μια βαλίτσα
που όμως μέσα της υπάρχει
η κόκκινη καρφίτσα
που σύντομα θα σπάσει
του σύμπαντος την πλαστική στολή.
Σήμερα είδα την περιπτερού να κλαίει τους λαθρεπιβάτες
γιατί τους ρίξανε στους καρχαρίες
Πέρυσι το καλοκαίρι, την είχα δει πάλι να κλαίει
εγχειρίζανε τον άντρα της και δεν ήξερε τι θα του βρουν
Τι νέα ψιψίνα;
Του συστήματος η συστολή και η διαστολή
συχνά μας έχει εγκαταλείψει
σ’ ένα σταθμό με μια βαλίτσα
που όμως μέσα της υπάρχει
η κόκκινη καρφίτσα
που σύντομα θα σπάσει
του σύμπαντος την πλαστική στολή.
Της Λένας Πλάτωνος, από το άλμπουμ «Γκάλοπ» 1985.
