«Κι αν μου χάριζαν τον κόσμο ολόκληρο…» το ποίημα της Παρασκευής.

Κι αν μου χάριζαν τον κόσμο ολόκληρο,
εγώ στα μάτια σου θα περπατούσα.
Σαν κύμα ριγμένο σε στεριά,
στα χείλη σου θα ξαναζούσα.

Κι αν σαν παιδί μικρό, μες στις παλάμες μου γεννηθείς, μη φοβηθείς.
Πάνω στο χάδι μου, σαν στερνό φιλί, να αφεθείς.

Κι αν της μέρας τα χαμόγελα, μου τάζανε σε στίχους.
Εγώ εσένα θα κρατώ μες στης καρδιάς τους τοίχους.

.

Του Παναγιώτη Χριστόπουλου