Θανάσης Κωνσταντόπουλος: «Θέλω να δώσω το μήνυμα στους «ψω-λοβρόντηδες» να αδράξουν επιτέλους τη ζωή»

Μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη και ξεκίνησε να ασχολείται με το αντικείμενο της εικόνας από τα 18 του. Αρχικά, με φωτογραφία και στη συνέχεια με τον κινηματογράφο, για τον οποίο άρχισε τις σπουδές του τον περασμένο Σεπτέμβρη στο Manchester Metropolitan University, στην Αγγλία. Ο Θανάσης Κωνσταντόπουλος είναι αυτοδίδακτος και στηριγμένος πάνω στην πρακτική άσκηση. Έχει εργαστεί πάνω σε 12 ταινίες ως κινηματογραφιστής, δύο εκ των οποίων είναι μεγάλου μήκους. Μερικές από τις ταινίες ενδεικτικά είναι: Dark Illusion (2014), White Collar (2016), Emoticon Man (2017) και Scopophilia (2017). Ακόμα έχει, δουλέψει στον χώρο της τηλεόρασης, όπως το Happy Cook), στη διαφήμιση και corporate, όπως το επίσημο σποτ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για τα 60 του χρόνια, το Καταφύγιο Γυναίκας και τη Fama Food Service. Η ταινία «Ψωλοβροντές» που θα προβληθεί στο 4^ο μέρος του επόμενου Local Short Film Festival είναι η τέταρτη προσωπική του ταινία.

Πώς μπήκε ο κινηματογράφος στη ζωή σου;

Ο κινηματογράφος, για να πω την αλήθεια, δεν έχω καταλάβει πότε μπήκε στην ζωή μου. Θυμάμαι μικρός να βλέπω trailer στην τηλεόραση της Επιχείρησης Κεραυνός και όλες αυτές οι εκρήξεις και το μυστήριο να με κάνουν να θέλω να μάθω τι συμβαίνει πίσω από την κάμερα. Στη συνέχεια, οι «κακές» παρέες και οι έντονες φιλοσοφικές συζητήσεις με συναδέλφους «-βρόντηδες», με οδήγησαν στα μονοπάτια του πιο «ποιοτικού» κινηματογράφου. Αλλά νομίζω πως ακόμα θέλω να κάνω μια James Bond ταινία.

Η μικρού μήκους ταινία «Ψωλοβροντές». Πώς ροέκυψε η σεναριακή ιδέα;

Όσον αφορά την ιδέα των Ψωλοβροντών, ο χρόνος λειτούργησε αντίστροφα. Ήταν ένα βράδυ σαν όλα τα άλλα, όπου σε μία διπλανή παρέα βρισκόντουσαν δύο μέλη αυτής της ευγενούς τάξης των «-βρόντηδων», όταν και γύρισε ο ένας της παρέας μου και ρώτησε «T’ακούς;». Έκτοτε, ακολούθησε μια βαθιά ανάλυση του όρου, μια αυτοκριτική, καθότι όλοι μας έχουμε υπάρξει μέλη αυτής της συνομοταξίας. Ανακαλέσαμε όλες τις φορές που φερθήκαμε αναλόγως, ή είχαμε κάποιον άλλον που συμπεριφέρεται έτσι και καταλήξαμε λοιπόν στη συγκεκριμένη φόρμα και ύφος που ακολουθεί αυτή η ταινία.

Πώς επέλεξες αυτόν τον τίτλο, ο οποίος για μερικούς μπορεί να είναι άβολος;

Δεν υπάρχουν βρώμικες λέξεις, αλλά βρώμικα μυαλά. Τον μόνο που πραγματικά μπορεί να θίξει αυτή η λέξη είναι τους ίδιους τους «Ψωλοβρόντηδες», χωρίς ίχνος αυτοσαρκασμού και αυτοκριτικής. Από εκεί και πέρα, αυτή η λέξη περιγράφει, με τον πιο γλαφυρό τρόπο, την κατάσταση που εξιστορεί η ταινία, οπότε σε καμία περίπτωση δεν θα αυτολογοκρινόμουν. Πίσω από αυτήν την λέξη κρύβονται αλήθειες.

Τι μήνυμα θα ήθελες να περάσεις στο κοινό μέσα από τα 5’ της σουρεαλιστικής κομεντί ταινία σου;

Δεν είμαι οπαδός των βαρύγδουπων μηνυμάτων. Η ταινία επιχειρεί να δείξει πως είναι αυτή η τάξη, η οποία μπορεί να φαίνεται άκακη, αλλά παράγει έντονο θόρυβο γύρο μας. Από την άλλη μεριά όμως, θέλω να δώσω και το μήνυμα στους «-βρόντηδες» να αδράξουν επιτέλους τη ζωή και να κοιτάξουν και λίγο πέρα από τις μυωπικές τους διόπτρες.

Πόσο χρόνο χρειάστηκε για να ολοκληρωθεί η ταινία;

Χρειάστηκε περίπου ένας μήνας για τα γυρίσματα, αλλά συμπυκνωμένος χρόνος ήταν δύο βδομάδες. Όσον αφορά όμως τα κεντρικά νοήματα της ταινίας, μάλλον μια ζωή.

Τι αναλαμβάνει να δημιουργήσει η tk project;

Η αλήθεια είναι ότι έψαχνα ένα όνομα για το site μου, το οποίο να μπορεί να διαβαστεί από τους ξένους γιάνκηδες, αλλά δεν ήθελα ταυτόχρονα να αλλάξω και το όνομά μου. Έτσι κατέληξα σε αυτό. Οπότε η tkproject αναλαμβάνει ότι αναλαμβάνω εγώ, κινηματογραφιστής άνθρωπος.

Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχεις στο LSFF; Τι θα έλεγες για αυτό το νέο κινηματογραφικό ραντεβού;

Ως σκηνοθέτης, ναι, είναι η πρώτη μου συμμετοχή. Ταινίες όμως που έχω επιμεληθεί φωτογραφικά, έχουν προβληθεί σε προγενέστερα LSFF. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος που θα καταφέρει η ταινία να μιλήσει στο κοινό της Θεσσαλονίκης, στην πόλη που δημιουργήθηκε η ιδέα και που δημιουργήθηκα καλλιτεχνικά. Το LSFF είναι ένας πολύ ενδιαφέρον θεσμός, διότι προσπαθεί να προβάλει όλα τα κινηματογραφικά εγχειρήματα που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Υπάρχει ένας πολύ καλός πυρήνας καλλιτεχνών εδώ πάνω, που αρνούνται να πουληθούν σε Αθηναϊκά συμφέροντα και κονσέρβες και προσπαθούν, με τα ελάχιστα, να δημιουργήσουν κάτι όμορφο. Το φεστιβάλ αυτό λειτουργεί ως δίαυλος επικοινωνίας αυτών τον ταινιών με τον έξω κόσμο.

Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;

Να μην κάνω σχέδια για το μέλλον! Ταινίες μόνο με ενδιαφέρει να κάνω. Όσο περισσότερες και όσο πιο απαιτητικές, τόσο το καλύτερο. Αυτός είναι ο μόνος στόχος μου. Από δουλειά σε δουλειά να ανεβαίνει το επίπεδο. Από εκεί και πέρα, ότι κάτσει, ευπρόσδεκτο. Ελπίζω για το καλύτερο, αλλά προετοιμάζομαι για το χειρότερο.

*Ο Εξώστης καλεί τους σινεφίλ της Θεσσαλονίκης σε μια νύχτα γεμάτη κινηματογράφο.

8 νέοι κινηματογραφιστές της πόλης παρουσιάζουν στο κοινό τις -μικρού μήκους- ταινίες τους. Δυόμιση ώρες non stop προβολών, συζήτηση με τους δημιουργούς και τέλος το βραβείο κοινού που θα αναδείξει την καλύτερη ταινία του Φεστιβάλ.

Οι ταινίες που θα προβληθούν στο LSFF#4 είναι οι εξής:

1. e-Social – Ναταλία Λαμπροπούλου (15’)
2. Η Αίτηση – Χριστίνα Διαμανταρα (9’)
3. Σύναξις – Αλκιβιάδης Παπαδόπουλος (6’)
4. Watery Grave – Σταύρος Σιαγιαλίδης (12’)
5. Ψωλοβροντές – Θανάσης Κωνσταντόπουλος (5’)
6. My Dad is a Dracula – Κώστας Χαλιάσας (17΄)
7. Τhe last breath – Κωνσταντίνος Στάθης (3’)
8. Goldie Hawn – Κωνσταντίνος Μενελάου (5’)

Πέμπτη 30 Μαρτίου
WE: 3ης Σεπτεμβρίου & Γρηγορίου Λαμπράκη
Ώρα έναρξης προβολών στις 21:00
Είσοδος: 2 ευρώ