Η Teranga Beat και η θρακιώτικη ψυχεδέλεια!

Το παραδοσιακό σχήμα Εβρίτικη Ζυγιά ξεκίνησε το 2007 παίζοντας σε γλέντια και γιορτές της περιοχής με σκοπό τη διάσωση και την εξέλιξη της θρακικής μουσικής παράδοσης. Σε συνεργασία με την Teranga Beat, η εξέλιξη του παραδοσιακού τους ήχου προχώρησε ένα βήμα παραπάνω μέσω διαφορετικών ενορχηστρώσεων από εκείνες στα παραδοσιακά γλέντια.

Προσθέτοντας το ηλεκτρονικό όργανο CRB-Diamond 800 και το Moog, δημιουργήθηκε ένας fusion ήχος με μοναδική ταυτότητα, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο την ψυχεδέλεια της θρακικής μουσικής. Δίνοντας βάση στις δυναμικές των μουσικών οργάνων και αφήνοντας μεγαλύτερο χώρο στους μουσικούς για αυτοσχεδιασμούς και δημιουργία δικών τους συνθέσεων, γεννήθηκαν τα νέα κομμάτια που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην ηχογράφηση του “Ορμένιον”.

Το Ορμένιον είναι το βορειότερο κατοικημένο μέρος της Ελλάδας όπου βρίσκεται και ο τελευταίος σιδηροδρομικός σταθμός της χώρας. Πρόκειται για τοποθεσία ιστορικού ενδιαφέροντος και χρονολογείται από τη Βυζαντινή περίοδο, ενώ τη δεκαετία του ‘20 εγκαταστάθηκαν εκεί πρόσφυγες από τη βόρεια και ανατολική Θράκη. Η ιστορία της Θράκης είναι βαθιά συνδεδεμένη με την προσφυγιά, με πλήθος παραδοσιακών θρακιώτικων τραγουδιών να την εξιστορούν.

Η επιλογή του ονόματος του δίσκου βασίστηκε στην ιδιαιτερότητα της περιοχής να οριοθετείται από σύνορα τριών χωρών (Ελλάδα, Βουλγαρία, Τουρκία) και ως εκ τούτου να χαρακτηρίζεται από μετακινήσεις πληθυσμών, ανταλλαγή κουλτούρας, εθίμων, συνηθειών, ακόμα και γλώσσας, στοιχεία που έχουν επηρεάσει και εκφράζουν την Εβρίτικη Ζυγιά.

Ο δίσκος ηχογραφήθηκε ζωντανά στο στούντιο, σε αναλογικό 24κάναλο μπομπινόφωνο Otari MX80, στις 18 και 19 Μαΐου 2019. Αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να αποτυπωθούν στον δίσκο η ενέργεια και η δύναμη που χαρακτηρίζουν το συγκρότημα στις ζωντανές του εμφανίσεις.

Το άλμπουμ κυκλοφορεί σε LP, CD και σε ψηφιακή έκδοση. Το LP είναι deluxe έκδοση, με λαμιναρισμένο διπλό εξώφυλλο, τυπωμένο εσώφυλλο και κωδικό ψηφιακής έκδοσης (mp3). Η συσκευασία του CD είναι digipak με slipcase και περιλαμβάνει ένθετο βιβλιαράκι με φωτογραφίες και κείμενα.

Ακούστε τον δίσκο εδώ!

Περιγραφή τραγουδιών

Αναστενάρικο
Τραγούδι κειμήλιο για τον Θρακικό πολιτισμό, αποτελεί μία από τις βασικές μελωδίες του αρχαίου θρακικού τελετουργικού εθίμου της Πυροβασίας ή αλλιώς «Αναστενάρια». Οι συμμετέχοντες στο έθιμο χορεύουν ξυπόλυτοι σε πυρακτωμένα κάρβουνα, εκστασιασμένοι από τους ήχους της λύρας και τον κρότο του νταουλιού. Πιθανολογείται ότι τα Αναστενάρια είναι επιβίωση αντίστοιχων θρησκευτικών πρακτικών της αρχαιότητας, ιδίως των σχετικών με τη λατρεία του Διόνυσου.

5 Νύχτες
Σκοπός της αγάπης που τραγουδούσαν οι πρόσφυγες από το Καβακλί της Βόρειας Θράκης (σημερινή Βουλγαρία). Πλήθος παραδοσιακών τραγουδιών στη Θράκη μιλούσαν για τον έρωτα και τις θυσίες εκείνου που αγαπά, όπως ο νέος της ιστορίας που δε δίστασε να μείνει 5 νύχτες χορεύοντας και τραγουδώντας κάτω από το σπίτι της κοπελιάς που ερωτεύτηκε, προκειμένου να καταφέρει να κλέψει έστω το όνομά της.

Καρσιλαμάς
Ο Καρσιλαμάς ήταν ανέκαθεν ο σκοπός που αποτυπώνει τη δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη. Δύο ή τρεις είναι συνήθως οι φράσεις που παίζει όλη η μπάντα ταυτόχρονα, κι έπειτα ο κάθε οργανοπαίχτης αυτοσχεδιάζοντας κινείται ελεύθερα πάνω στο σταθερό ρυθμό του κρουστού, εναλλάσσοντας χωρίς περιορισμούς τους μουσικούς δρόμους, με μόνο οδηγό την φαντασία της στιγμής.

Μαρίτσα
«Μαρίτσα» στα βουλγάρικα καλείται ο ποταμός Έβρος, όνομα που χρησιμοποιούν ακόμα στις μέρες μας και οι Έλληνες Θρακιώτες για τον ποταμό Έβρο που μοιράζονται με τους γείτονες. Ο πολιτισμός δε βλέπει γεωγραφικά σύνορα, κάτι που ειδικά οι λαοί των Βαλκανίων γνωρίζουν καλά. Έχουν άλλωστε πολλές φορές στο παρελθόν επηρεάσει τους γείτονές τους και έχουν επηρεαστεί από αυτούς, τόσο σε γλωσσικό επίπεδο όσο και μουσικό. Η Εβρίτικη Ζυγιά, θέλοντας να αναδείξει την αξία της πολιτισμικής αυτής ζύμωσης, συνέθεσε το «Μαρίτσα» σε ρυθμό 6/8, έναν εξαιρετικά δημοφιλή ρυθμό στις βαλκανικές παραδόσεις.

Ο Ήλιος Βασιλεύει
Κύριο γνώρισμα της ταυτότητας της θρακικής παράδοσης είναι οι ζωηροί και γρήγοροι ρυθμοί των τραγουδιών, ρυθμοί που ξεσηκώνουν τον ακροατή και τον παρασύρουν σε ξέφρενο χορό. Τα σόλα των οργάνων εναλλάσσονται διαρκώς, η λύρα αγκαλιάζει την γκάιντα και το καβάλι και χορεύουν μαζί πάνω στο ρυθμό. Το μυαλό, κάπως έτσι, ταξιδεύει στα θρακικά έθιμα, όπου ο κόσμος γλεντά τόσο με το σώμα όσο και με το πνεύμα.

Ομίχλη
Πηγή έμπνευσης για τη σύνθεση του κομματιού αποτέλεσε το ομιχλώδες τοπίο της περιοχής του Έβρου, το πέπλο ομίχλης που σκεπάζει τις πεδιάδες και τους λόφους της κατά το χάραμα, δημιουργώντας εικόνες ιδιαίτερης ομορφιάς. Το καβάλι μιμείται τον ήχο του ανέμου ανάμεσα στα δέντρα, ενώ το κρουστό που ακούγεται στην αρχή του κομματιού είναι ένα από τα αρχαιότερα όργανα που εντοπίζονται στα ιστορικά κείμενα της Θράκης, ο νταχαρές.

Ορμένιον
Παλιοί Θρακιώτες οργανοπαίχτες που πλέον δε ζουν άφησαν πίσω τους ένα ανεκτίμητο μουσικό θησαυρό στις επόμενες γενιές μουσικών. Οι μουσικοί της Εβρίτικης Ζυγιάς αντλώντας στοιχεία από αυτή την κληρονομιά και προσθέτοντας δικές τους εμπνεύσεις, συνέθεσαν ένα αμάλγαμα παλιών και νέων μελωδιών, το “Ορμένιον”.