Οι εικόνες της Tawny Chatmon είναι ένας ύμνος ομορφιάς στη Μαύρη κοινότητα!

Τα έργα της Tawny Chatmon είναι από εκείνα που δε χρειάζεται να κοιτάξει κανείς δεύτερη φορά για να νιώσει τη δύναμή τους. Χρησιμοποιώντας ως μοντέλα μέλη του οικογενειακού και φιλικού της κύκλου, η Αφροαμερικανή καλλιτέχνις δημιουργεί έργα που προβάλλουν τα φυλετικά χαρακτηριστικά της ταυτότητά τους, σε μια προσπάθεια να ενισχύσει την περηφάνια και την αυτοπεποίθηση των μελών της Μαύρης κοινότητας.

«Είχα τόσα μηνύματα να μεταφέρω», μου αναφέρει η ίδια σχετικά, «που το ένα μέσο δε μου ήταν πια αρκετό για να το επιτύχω». Από την ενστικτώδη διαδικασία που ακολουθεί για τη δημιουργία των πορτραίτων της, προκύπτουν έργα που μεταφέρουν ακριβώς το μήνυμα που η ίδια επιδιώκει να εκφράσει, με κάθε επίπεδο του έργου να εξυπηρετεί το δικό του σκοπό νοηματικά.

Ιδιαίτερα καλλιτεχνική φύση από μικρή, σχεδίαζε αρχικά να ακολουθήσει μια καριέρα στις δραματικές τέχνες. Η ενασχόλησή της με τη φωτογραφία προέκυψε όταν η ίδια, συνειδητοποιώντας ότι το όνειρό της υποκριτικής την είχε εγκαταλείψει χωρίς ιδιαίτερη αφορμή, αναζήτησε μια διαφορετική μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης από την οποία θα μπορούσε να βιοποριστεί.

Ως σημείο εκκίνησης χρησιμοποιεί φωτογραφίες που τραβάει η ίδια, τις οποίες στη συνέχεια επεξεργάζεται τόσο ψηφιακά όσο και χειρωνακτικά, μέσα από μια διαδικασία που περιλαμβάνει ποικίλες καλλιτεχνικές πρακτικές, όπως το κολλάζ, το φωτομοντάζ, τη ζωγραφική, το σχέδιο και την προσθήκη διάφορων στοιχείων όπως φύλλων χρυσού.

«Προσπαθώ με τον τρόπο μου να επαναδιατυπώσω το ιστορικό νόημα της Μαύρης παρουσίας σε σχέση με τον τρόπο που αρθρώθηκε στο παρελθόν»

Η σειρά έργων με τίτλο “Awakening” («Αφύπνιση»), που το 2018 της χάρισε το Διεθνές Βραβείο Φωτογραφίας (IPA), είναι ως έναν βαθμό εμπνευσμένη από το έργο της Αυστριακής ζωγράφου του 19ου αιώνα Marianne Stokes. Τα πλούσια σε κεντητές λεπτομέρειες, μακριά ενδύματα των μοντέλων της Stokes δε θα μπορούσαν να αφήσουν αδιάφορη την καλλιτέχνιδα, η οποία γοητευμένη από το ζήτημα της ένδυσης, μεταποιούσε και επαναχρησιμοποιούσε τα ρούχα της από νεαρή ηλικία.

Ομοίως, τα πολύχρωμα φορέματα και τα ρούχα στην πιο πρόσφατη σειρά της “The Redemption” («Η Εξιλέωση») φέρουν την επιρροή των έργων της «Χρυσής Περιόδου» του Gustav Klimt. Επανεξετάζοντας το στυλ του Αυστριακού ζωγράφου, η καλλιτέχνις επιδιώκει μέσα από τα διακοσμητικά μοτίβα αυτής της σειράς να δημιουργήσει στο θεατή μια αίσθηση ανάλογη με εκείνη που η ίδια βίωσε όταν ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τα έργα του προκατόχου της.

Η αγάπη της ωστόσο για το ζήτημα της ένδυσης και η προσέγγισή του από μεγάλους δασκάλους δεν είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο ανατρέχει σε έργα του παρελθόντος. Με τις αναδρομές στην ιστορία της τέχνης, η Chatmon επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει την εμπειρία της επίσκεψης των μουσείων για τα μέλη της Μαύρης κοινότητας. Μεγαλώνοντας στο δυτικό κόσμο, σύντομα συνειδητοποίησε ότι η απεικόνιση Μαύρων ανθρώπων μόνο στο φόντο ή με δευτερεύοντες τρόπους σε κλασικά έργα, δεν της επέτρεπε να βιώσει αυτό που άλλοι άνθρωποι βίωναν στη θέαση μουσειακών πορτρέτων. «Προσπαθώ με τον τρόπο μου να επαναδιατυπώσω το ιστορικό νόημα της Μαύρης παρουσίας σε σχέση με τον τρόπο που αρθρώθηκε στο παρελθόν», αναφέρει η ίδια.

Η μητρότητα ήταν ο κύριος παράγοντας που την οδήγησε στην προσπάθειά να συμβάλλει μέσα από το έργο της στην αλλαγή της κυρίαρχης αφήγησης στο δυτικό κόσμο σχετικά με το τι θεωρείται όμορφο και τι όχι, αφού σύμφωνα με την ίδια «Ό,τι κάνουμε σήμερα επηρεάζει το αύριο, ακόμη και με τον πιο ανεπαίσθητο τρόπο».

Από τη συζήτησή μας δε θα μπορούσε να λείπει το ζήτημα του κινήματος Black Lives Matter. Στην ερώτηση του πώς βλέπει την εξέλιξή του και αν πιστεύει ότι η επίδρασή του στην κοινωνία είναι ικανή να προκαλέσει ουσιαστικές αλλαγές σε ζητήματα ρατσισμού και κοινωνικής δικαιοσύνης, εκείνη απάντησε ότι μόνο μέσα από κινήματα, διαμαρτυρίες και δράσεις μπορούν να επέλθουν ουσιαστικές αλλαγές σε συλλογικό επίπεδο. «Θεωρώ», μου είπε η ίδια, «ότι είναι ζωτικής σημασίας όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά παγκοσμίως ο καθένας να παλέψει ενάντια στα ρατσιστικά συστήματα, πρακτικές και πολιτικές που μαστίζουν τη Μαύρη κοινότητα εδώ και καιρό.»

Η φράση της αυτή σε συνδυασμό με τη φυλετικά ευαισθητοποιημένη εικαστική της αφήγηση, δεν μπορούν παρά να μας οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι η Tawny Chatmon θα συνεχίσει στο μέλλον να παράγει με τον ίδιο δυναμισμό τις πρωτότυπες εικόνες της. Συμπέρασμα που φαίνεται να ταυτίζεται άλλωστε με την πρόθεση της ίδιας: «ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, να περιμένετε πάντα ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ από εμένα. Να περιμένετε, να συνεχίσω να ωριμάζω, να εξελίσσομαι και να δημιουργώ περισσότερα έργα από εκείνα που εγώ η ίδια θέλω να βλέπω σε αυτόν το κόσμο.»

Εμείς δεν μπορούμε παρά να μείνουμε συντονισμένοι με το έργο της, ώστε να συνεχίσουμε να παρακολουθούμε τα έργα της να μάχονται καταπιεστικά σε σχέση με την ομορφιά και περηφάνεια των Μαύρων στερεότυπα, αυξάνοντας την ευαισθητοποίησή μας πάνω σε ζητήματα φυλετικής ταυτότητας.

www.tawnychatmon.com
instagram.com/tawnychatmon

Φωτογραφίες: Tawny Chatmon

English

You don’t need to look at Tawny Chatmon’s artworks twice to feel their power. In an effort to celebrate Black beauty and pride, the African American artist creates original portraits of her children and friends which promote cultural features of Black identity.

“I had so many messages I wanted to relay”, she says, “and I was unable to say everything I needed to say with a singular medium.” The instinctive process that she follows to produce her portraits, leads to works that say everything she is looking to say, with each layer serving its very own meaningful purpose.

Always a creative nature, the artist was at first planning to pursue a career in dramatic arts. She turned to photography while searching for a way to creatively earn a living, after realizing she didn’t want to pursue a career as a performer anymore.

To create her works she takes photographs, which she digitally and manually manipulates through a process that involves different art practices, such as digital illustration, photo-manipulation, paint, collage, adding elements like gold-leaf and illustration.

 “I am, in my own way, looking to reinterpret the historical meaning of black existence as it was previously told”

Her series “Awakening” for which she won the International Photography Award (IPA) in 2018, is inspired by the paintings of 19th-century female artist Marianne Stokes. The rich in detail, floor-length, embroidered garments of the latter’s subjects, couldn’t leave the artist unmoved, as she was always intrigued by the subject of clothing, redesigning her own garments from a young age.

A reference to artworks of the past is also present at her latest series “The Redemption”. In this project she reinterprets Gustav Klimt’s style of work during his Golden Era, seeking to reproduce through the decorative qualities of her works the same feeling she received when she first saw the works of her predecessor herself.

However, this is not the only reason for integrating references to past masters into her own projects. By revisiting art history, she seeks to reimagine the experience of museum visits for Black people. Growing up in the western culture she soon realized that the depiction of Black people only as background or other, would make her feel disconnected from the experience other people would share through looking at museum portraits. “I am, in my own way, looking to reinterpret the historical meaning of black existence as it was previously told”, said the artist.

Motherhood was the main factor that led her to the decision of making an effort to shift through her images the dominant in the western world narrative about what is considered to be beautiful. As she says: “Everything we do today, affects tomorrow if even in the smallest of ways.”

The issue of the “Black Lives Matter” movement couldn’t be left out of our interview. To the question of how she sees its evolution and if she considers it capable of bringing substantial change in matters of racism and social justice, she responded affirmatively, pointing out that movements, protests, and actions are always capable of bringing about substantial change.

“I think”, she said, “it’s not only necessary in the US, but also worldwide for everyone to work against the racist systems, practices, and policies that have plagued the Black community and the world for so long.”

Taking into consideration this phrase of hers, as well as the focus of her narrative on cultural awareness, we can’t but expect that in the future the artist will continue to produce with the same dynamism her powerful, original images. An expectation that seems to align with her own intentions: “MORE. Always expect MORE of me. Expect me to keep growing, to keep evolving, to keep creating more of what I want to see exist in this world.”

We will definitely remain engaged with her work, in order to witness her powerful, thought-provoking images keep fighting oppressive stereotypes, generating a deeper reflection on matters of cultural identity.

www.tawnychatmon.com
instagram.com/tawnychatmon

Photos Courtesy Tawny Chatmon