Ταφ Λάθος: Το χρήμα είναι ένας λόφος από σκουπίδια, που θάβει την τέχνη!

Παναγιώτης Κυριακού ή αλλιώς «Ταφ Λάθος». Σωστά διαβάσατε. Είναι ο άνθρωπος, πίσω από την Bashment Records, που θα τον συναντήσεις και κάπου ανάμεσα στους «Ψυχόδραμα 07». Κυκλοφορεί προσωπικές δημιουργίες πάνω από μια δεκαετία και το όνομά του συνδέεται με την καλύτερη εγχώρια hip-hop σκηνή. Αν σου έχει τύχει και σένα να κουνιέσαι με τις μουσικές, όπως το «Ελεύθερος Ακόμα» ή το «Η Μέρα μου όμορφη», συνέχισε να διαβάζεις, γιατί ο άνθρωπος που βρήκαμε και μας μιλάει παρακάτω, είναι ο υπεύθυνος.

Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο είδος μουσικής και τί αυτό που σε έκανε να παραμείνεις σε αυτό;

Στο συγκεκριμένο είδος μουσικής με ώθησαν οι «Ψυχόδραμα07», ακούγοντάς τους από το απέναντι δωμάτιο, στο παλιό μου σπίτι στη Ρόδο. Αυτό που μ’ έκανε να παραμείνω, είναι το γεγονός ότι, παρά την εξέλιξη της ζωής και της μουσικής, νοητά βρίσκομαι ακόμα σ’ αυτό το δωμάτιο.

Με αφορμή το επετειακό live των δέκα χρόνων δισκογραφίας σου, τι νομίζεις ότι έχει αλλάξει μέσα σε αυτά τα χρόνια, στα δεδομένα της underground κοινότητας;

H ντομπροσύνη, η ευθύνη, η αξιοπρέπεια και η βαρύτητα στον λόγο.

Υπάρχει ποιοτική εξέλιξη στην ελληνική σκηνή; Τι μπορεί να είναι αυτό που καθορίζει την «ποιότητά» της;

Θεωρώ ότι η μουσική (όπως και οι λοιπές τέχνες) είναι ο καθρέπτης του ανθρώπου – και ο άνθρωπος στην εποχή μας περνάει δύσκολα. Τη δυσκολία της αυτή, δυστυχώς, η μεγαλύτερη μερίδα την αντιμετωπίζει με εύκολες και προσωρινές λύσεις. Οπότε, κάπως έτσι είναι και η μεγαλύτερη μερίδα της μουσικής που φτάνει στ’ αυτιά μας.

Πως εξελίχθηκες εσύ κατά την διάρκεια αυτή και τι είναι αυτό τελικά, που χαρακτηρίζει το ύφος σου σαν καλλιτέχνης;

Ειδικά τον τελευταίο καιρό, έχω βρεθεί πολλές φορές σε συζήτηση με τον εαυτό μου και έχουμε καταλήξει ότι είμαστε οι κερδισμένοι στη μάχη μας με το παρελθόν. Αν μάθεις να διαχειρίζεσαι και να εξημερώνεις τ’ άσχημα, παίρνουν το μέρος σου και σε βοηθάνε να πετύχεις διάνα σ’ αυτό που θέλεις, ακόμη και χωρίς στόχαστρο. Μέρος της εξέλιξής μου, θεωρώ ότι οφείλεται στον αυθορμητισμό μου, όπως άλλωστε και πληθώρα λαθών. Αν δεν είχα δει ή δεν είχα κάνει λάθη, δεν θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος για τον κόσμο αυτό. Τα λάθη υπάρχουν για να γίνονται και για να διορθώνονται, ώστε να σε βοηθούν να βελτιώνεσαι, όχι για να τα επαναλαμβάνεις.

Μέσα και από αυτή την διαδικασία, μέρα με τη μέρα, μαθαίνω τον εαυτό μου καλύτερα και κάθε φορά που ξεκλειδώνω και κάτι, το συνοδεύω και με ένα βήμα προς τα όνειρά μου και τις φιλοδοξίες μου. Κι’όσο για το καλλιτεχνικό μου ύφος, δεν ξέρω πώς θα διαβαστεί αυτό, αλλά δεν έχω ύφος.

Ποιο πιστεύεις ότι θα μπορούσε να είναι το συστατικό, που θα κρατούσε την hip hop ζωντανή και το ίδιο ενδιαφέρουσα, καθώς επίσης εξίσου ανταγωνιστική με το εξωτερικό;

Η αλήθεια είναι πως δεν παρακολουθώ την Ελληνική σκηνή, παρά μόνο ό,τι δημιουργείται και γράφεται στο σπίτι της Bashment. Δεν μου το επιτρέπει ο χρόνος. Αφού είχα αποφασίσει από αρκετά μικρή ηλικία ότι ήθελα να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα (ηχοληψία). Οπότε, το λιγοστό χρόνο που μου απομένει, τον αξιοποιώ, είτε για να ακούσω κάποιο βινύλιο του Michael Jackson, ή όταν αισθάνομαι δημιουργικός, για να πάρω κι εγώ σειρά και να γράψω μουσική. Το συστατικό είναι ο Quincy Jones (γέλια).

Δεν πιστεύω πως υπάρχει ένα συγκεκριμένο συστατικό – να σου πω γιατί: έχεις μαγειρέψει ένα πολύ ωραίο φαγητό, μα όσες φορές το έχεις μαγειρέψει, δεν σου έχει βγει το ίδιο, εκτός κι αν κράταγες συγκεκριμένες σημειώσεις για τα υλικά και τις δοσολογίες. Αν όμως χρησιμοποιείς συνέχεια τα ίδια υλικά και στις ίδιες δόσεις και στην μουσική σου, θα επαναλαμβάνεσαι και θα παραμένεις στάσιμος, οπότε δεν προοδεύεις. Για να κάνεις μουσική, θέλει εικόνες και ερεθίσματα. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ζούμε σε μια συγκριτικά μικρή χώρα, οπότε συγκριτικά είναι και λιγότερες οι εικόνες μας.

Κι όσο πιο μικρή η κοινωνία, τόσο πιο μικρή η ευρηματικότητα στις νότες, με τις ανάλογες εξαιρέσεις στον κανόνα. Αυτές τις εξαιρέσεις είναι που χρειάζεται η χώρα μας, για να πάει μπροστά. Και συνήθως, όποτε τις βρίσκει, τις πετάει στην χωματερή, γιατί τις φοβάται. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι η αφύπνιση. Γιατί αν κάποιος ανεβάσει τον πήχη, μετά δε θα του φτάνουν τα προϊόντα του συστήματος. Το χρήμα είναι ένας λόφος από σκουπίδια, που θάβει την τέχνη. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι το χρήμα είναι από χαρτί και το χαρτί φθείρεται στο πέρασμα του χρόνου. Γι’ αυτό και οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες έχουν αντέξει στο χρόνο, αντίθετα με τα χρήματα που προσπάθησαν να σκεπάσουν την τέχνη τους.

Με τι θεωρείς ανάμεσα στα τόσα χρόνια ότι ταυτίστηκες, ίσως «λανθασμένα»;

Με τίποτα. Όπως προανέφερα, αν δεν είχα κάνει λάθη, δεν θα ήμουν αυτό που είμαι σήμερα.

Πώς προέκυψε η ίδρυση της Bashment Records και σε ποιους οφείλεται η ίδρυσή της;

Η ίδρυση της Bashment Records προέκυψε στα γενέθλιά μου, το 2012, ενώ κάναμε party στο σπίτι που έμελλε να γίνει δικό της. Το όραμα για κάτι τέτοιο, το είχα από μικρότερη ηλικία. Το είχα ξαναπροσπαθήσει, αλλά διαλύθηκε πριν καν αρχίσει. Βλέπεις, ο μεγαλύτερος εχθρός της ομαδικότητας είναι το «εγώ».

Η Bashment βαπτίστηκε από τον αδελφό μου, τον Αλλοπρόσαλλο. «Bash» σημαίνει «χτύπημα» στην Τζαμαϊκανή αργκό και το «ment» βγαίνει από το «mentality», που σημαίνει «νοοτροπία», ο τρόπος που σκέφτεσαι γύρω από τα πράγματα. Είναι ένα ανεξάρτητο Label, το οποίο μου ζήτησε να το πάω στις πηγές, γιατί θέλει να πίνει καθαρό νερό. Η ίδρυσή της οφείλεται στην ομάδα που έφτιαξε το δίσκο μου «Μόνο με χρώμα». Είναι απόλυτα συνδεδεμένος αυτός ο δίσκος με την Bashment Records, αφού ήταν και το πρώτο της παιδί.

Πνεύμα ομαδικότητας, αλληλοστήριξη και φιλία είναι τα βασικά της χαρακτηριστικά. Μέσα από αυτά τα χαρακτηριστικά, γράφεται η πιο ειλικρινής μουσική. Και από μακριά φαίνεται η αλήθεια, από κοντά ένα καλημέρα/καληνύχτα. Όλα τα παιδιά που είναι στην οικογένεια της Bashment, είναι φίλοι μεταξύ τους και αυτός ήταν και ο αρχικός σκοπός.

Τι ήταν αυτό που συνέβαλε στη δημιουργία των «Ψυχόδραμα 07» και τι αυτό που τους δίνει ακόμα ζωή;

Χωρίς να είμαι απ’ τα πρώτα μέλη του συγκροτήματος, όντας ο μικρότερος, μπορώ να σου πω την άποψή μου, ως παρατηρητής, σχετικά με το πώς δημιουργήθηκε αυτό το σχήμα. Προβληματισμός, εφηβεία, φιλία, αθώα συναισθήματα. Αυτό που το κρατάει ακόμη ζωντανό, είναι αυτό που νιώθουμε κάθε φορά που βρισκόμαστε και ειδικά όποτε έχουμε να βρεθούμε καιρό. Αγάπη, σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Πώς θα ήθελες να δεις τον εαυτό σου καλλιτεχνικά στο μέλλον; Υπάρχει καλλιτεχνικός θάνατος και στιγμή, που ένας καλλιτέχνης «θα πρέπει» να ξέρει ίσως που να σταματήσει, να κάνει, αυτό που λέμε, τον κύκλο του;

Δεν είμαι απ’ τους ανθρώπους που δεν νιώθουν ικανοποιημένοι απ’ το σημείο που έχουν φτάσει. Και αυτό το νιώθω γιατί προσπαθώ, με όλο μου το είναι, γι’ αυτά που αγαπώ και η αλήθεια είναι ότι, τουλάχιστον προς το παρόν, ανταμείβομαι για τους κόπους μου, άλλοτε υλικά και άλλοτε ηθικά. Έτσι, θα ήθελα να δω τον εαυτό μου να έχει υγεία, όρεξη και χρόνο κι ας με δει ο Θεός, όπου θέλει να με δει. Κατά την γνώμη μου, ο οποιοσδήποτε καλλιτέχνης, καλό θα ήταν να κάνει τον κύκλο του ευθεία, για να μην κάνει ποτέ τον κύκλο του.

Σε μια τέτοια κοινωνική αστάθεια και κρίση που διανύουμε, τι θέση έχει ένας καλλιτέχνης και ιδιαίτερα της hip hop σκηνής, που έχει το στίγμα της street κουλτούρας; Μήπως έχουμε ταυτίσει λάθος την hip hop, με το κοινωνικοπολιτικό αγώνα και την «πάλη με το κατεστημένο»;

Τι θα ήταν η τρομοκρατία, αν δεν νιώθαμε φόβο; Τι θα ήταν η πολιτική, χωρίς τους ψηφοφόρους; Το θέμα είμαστε εμείς, φοβούνται την ομαδική μας δράση και γι’ αυτόν το λόγο, προσπαθούν να μας σπάσουν σε ομάδες. Τα πράγματα είναι τόσο απλά, που δεν μπορούμε να τα φανταστούμε, γι’ αυτό και φανταζόμαστε τα χειρότερα. Η λύση είναι μέσα μας, αλλά δεν μας αφήνουν να τη βρούμε. Η λύση είναι μια γροθιά, αλλά δεν μπορούμε να την κλείσουμε, γιατί μας βομβαρδίζουν λυσσαλέα από παντού, δεν μας αφήνουν χρόνο να τρέξουμε για τον εαυτό μας και για όσους αγαπάμε, παρά μόνο για θελήματα κακοθελητών και υστερόβουλων. Ανήκουμε στον εαυτό μας, μας ανήκει η γη.

Κατ’ εμέ, η θέση του καλλιτέχνη πρέπει να είναι το ξυπνητήρι σε κάθε κομοδίνο, ανεξάρτητα αν η μουσική που κάνει είναι hip hop ή όχι.

**Ένα χρόνο μετά την τελευταία, Sold Out εμφάνισή του, ο ΤΑΦ ΛΑΘΟΣ επιστρέφει ζωντανά για μία ακόμη αξέχαστη συναυλία στην Θεσσαλονίκη. Το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου, ΤΑΦ ΛΑΘΟΣ LIVE στη μεγάλη σκηνή του BLOCK 33 (26ης Οκτωβρίου 33 – Θεσσαλονίκη).

Aνανεωμένος και με 2 ολοκαίνουργια κομμάτια στις αποσκευές του, o ΤΑΦ ΛΑΘΟΣ, με τον Dj Micro και τον B-Digital στα Decks, πλαισιωμένοι από μουσικούς – μέλη της Bashment Records, καταλαμβάνουν την μεγάλη σκηνή του BLOCK 33 και υπόσχονται την καλύτερη μέχρι σήμερα συναυλία που έχουν παρουσιάσει στο κοινό της Θεσσαλονίκης.

Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 20:30.
Η τιμή εισιτηρίου στην είσοδο του χώρου θα είναι 10 €, ενώ η τιμή στην προπώληση είναι 8 €.

Η προπώληση πραγματοποιείται:
– Στα καταστήματα Ticket House, Underground, Stereodisc –
– Online στο Viva.gr –
– Τηλεφωνικά στο 11876 –