Σε σκέφθηκα πολύ βροχή• κι όπως ακριβώς ό,τι σκεφθήκαμε πολύ δεν έχανες ποτέ την ευκαιρία, βρώμικη βρώμικη βροχή, λόγω της άλφα ή της βήτα εποχής αλλά πολύ συχνά, συχνότερα, έτσι, στα καλά του καθουμένου ν’ ανοίγεις τους κρουνούς σου απρόοπτα.

Το βλέπω τώρα• ήσουν σχεδόν η μοίρα μου βροχή πικρή κι ανήλεη βροχή, φαρμάκι σκέτο, ίσως γιατί σε σκέφθηκα ίσως γιατί –γιατί;– σε τρόμαξα πολύ-πολύ, βροχή.

Του Σταύρος Βαβούρης