Συνέντευξη με την Πέννυ Μπαλτατζή.
Σαν συγκρότημα που είστε, σε περίπτωση που θα θέλατε να εμπλουτίσετε τον ήχο σας, θα τολμούσατε σε κάποιο άλλο μουσικό είδος από αυτό που είστε τώρα ή θα δοκιμάζατε απλά να προσθαφαιρέστε κάποια μουσικά όργανα;
Αναλόγως τί θα θέλαμε να κάνουμε και προς τα πού θα θέλαμε να κινηθούμε. Ωστόσο, έχω να σου πω πως ο νέος μας δίσκος διαφέρει από τον πρώτο. Θα μπορούσα να βάλω ένα ακορντεόν ή ένα βιολί. Πολλά θέλουμε να κάνουμε. Όταν έχεις μια μπάντα, πρέπει να προσπαθήσεις να πηγαίνεις με τις ανάγκες των κομματιών, αλλά και να τα φέρεις στα μέτρα σου. Αυτά έχουν να κάνουν με την ενορχήστρωση. Τώρα, σε 2-3 χρόνια δεν ξέρω κατά πόσο θα έχει αλλάξει ο ήχος της μπάντας, οπότε και δεν μπορώ να σου πω σίγουρα τι θα προκύψει.
Οπότε, τί να περιμένουμε από τον καινούργιο σας δίσκο;
Πέρα από τα swing, έχει μπαλάντες και κομμάτια, τα οποία φλερτάρουνε με rock, funk, soul, αλλά και ψυχεδελικές μουσικές. Ένα κομμάτι, μάλιστα, έχει μέσα πνευστά και θυμίζει λίγο Mulatu Astatque. Θα περιέχει, επίσης, δύο επανεκτελέσεις, το «Χθες το βράδυ» του Κώστα Γιαννίδη και το «Μου αρέσεις», από τις αδερφές Καλουτά. Ο δίσκος έχει συνολικά 14 κομμάτια, τα οποία είναι διαφορετικά μεταξύ τους. Τα ενορχηστρώσαμε, έτσι ώστε να υπάρχει μεν ομοιογένεια, αλλά και διαφορετικότητα. Σίγουρα αυτό που θα ακούσετε είναι πολύ διαφορετικό, από αυτό που είχατε συνηθίσει. Δεν είναι μόνο swing!
Πέρα από τα κοινά μουσικά ενδιαφέροντα που σας ενώνουν, έχουν υπάρξει στιγμές που εσύ θέλεις να κάνεις κάτι διαφορετικό και κάποιος από την μπάντα θα σου φέρει αντίρρηση;
Υπάρχουν πολλές φορές αντιδράσεις σε κάτι καινούργιο, που θέλεις να περάσεις στον άλλον. Για παράδειγμα, φέτος, ήθελα να αλλάξουμε κατά πολύ την playlist της παράστασής μας. Είπα ότι θέλουμε να προσθέσουμε περισσότερα ελληνικά κομμάτια, τα οποία ο κόσμος τα γνωρίζει και μπορεί να συμμετέχει, να τραγουδήσει και να χαρεί. Μερικές φορές, έχουμε μια παράξενη νοοτροπία και πιστεύουμε ότι θα παίζουμε κομμάτια που θέλουμε εμείς. Σκέψου, όμως, ότι όταν θέλεις να εμπλουτίσεις το πρόγραμμά σου και να αναδείξεις τα δικά σου κομμάτια, καλό θα είναι να περιέχεις σε αυτό κάτι πιο γνωστό, έτσι ώστε να ανεβάσεις και το δικό σου υλικό. Όταν επιβαρύνεις τον κόσμο με κάτι άγνωστο, θα δυσκολευτεί.
Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, πιστεύεις ότι εσείς, αλλά και άλλες μπάντες, έχουν στο πρόγραμμά τους διασκευές από παλιά γνωστά κομμάτια;
Ναι! Είναι, επίσης, πολύ όμορφο το ότι τιμάμε τη χώρα μας και βάζουμε μέσα μουσικές δικές μας. Οι μικρότερες ηλικίες δεν τα γνωρίζουν, καν, αυτά τα κομμάτια. Για παράδειγμα, του Γούναρη το «Όσα λουλούδια θέλεις, στείλε μου». Έτσι, έχουν την ευκαιρία να τα μάθουν!
Εσύ, ποιόν Έλληνα καλλιτέχνη ή συγκρότημα, θα πήγαινες να ακούσεις live;
Θα πήγαινα σε πολλούς, για διαφορετικούς λόγους στον καθένα. Θα πήγαινα, ας πούμε, στους Gadjo Dilo, για να ακούσω και να τραγουδήσω μαζί τους γνωστά κομμάτια, ως κοινό. Τους θεωρώ εξαιρετικούς μουσικούς! Θα πήγαινα, επίσης, στην Αγγελική Τουμπανάκη, για την φανταστική φωνή της και στον Κωστή Μαραβέγια, γιατί μου αρέσει πάρα πολύ, επειδή έχει και πιο εσωτερικά κομμάτια. Θα πήγαινα και στην Μποφίλιου!
Γενικά, είμαι ανοιχτή σε μουσικές και όχι μόνο σε γνωστούς καλλιτέχνες. Για παράδειγμα, πήγα πρόσφατα σε μια θεατρική παράσταση, όπου έπαιζαν παιδιά, που αποφοίτησαν πέρυσι, και ανέβασαν «Τα μάγια της Πεταλούδας» του Lorca. Έπαθα ζημιά! Λατρεύω το θέατρο, τη μουσική, την ποίηση. Αγαπώ πολύ όλα αυτά που έχουν να κάνουν με το πνεύμα. Για διαφορετικό, λοιπόν, λόγο θα πήγαινα να δω το καθετί.
Αν ερχόταν κάποιος ξένος καλλιτέχνης, ποιος θα ήθελες να είναι αυτός;
Μου αρέσουνε πάρα πολλοί και θα ‘θελα να ακούσω διάφορους. Mario Biondi, ας πούμε. Είχα ακούσει τη Maria Zoao, η οποία τραγουδάει βραζιλιάνικη και jazz μουσική. Ήταν με τον Bobby Mcferrin και έκαναν φοβερά πράγματα. Επίσης, θα ήθελα πολύ να ακούσω τον Paolo Nutini. Γενικά, ενθουσιάζομαι και μου αρέσουν πολλά και διαφορετικά είδη μεταξύ τους. Δεν κολλάω πουθενά. Αυτοί, όμως, που μου αρέσουν πολύ, τους μελετάω και τους προτιμώ, είναι οι παλιοί και έχουν πεθάνει!
Σε περίπτωση που επέστρεφε κάποιος από αυτούς, είτε Έλληνας είτε ξένος, ποιος θα ήθελες να είναι;
Anita O’dey, Ella Fitzgerald, Etta James και James Brown. Από Έλληνες, πρόλαβα την Τζένη Βάνου, πριν από περίπου 13 χρόνια, δηλαδή λίγο πριν αρχίσει να παίρνει την κάτω βόλτα. Θα ήθελα να έχω προλάβει και το Νίκο Γούναρη, το Χιώτη, το Ζαμπέτα, το Διονυσίου, στον οποίο τρέφω και μεγάλη αγάπη! Από γυναίκες, την Πόλυ Πάνου, τη Σωτηρία Μπέλλου. Αυτή, όμως, που είναι top για μένα και θα ήθελα πάρα πολύ να τη ζήσω και να τη γνωρίσω, είναι η Νινή Ζαχά.
Θα μπορούσες να πεις ότι όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες και οι μουσικές τους, σας έχουν επηρεάσει σαν συγκρότημα;
O καθένας έχει τα δικά του ακούσματα. Απλά όλοι μαζί έρχονται και δίνουν το δικό τους. Εγώ το μόνο που μπορώ να σου πω σίγουρα, είναι ότι γενικά είμαι του «παλιού».
Υπάρχουν μερικές περιπτώσεις, στις οποίες η τραγουδίστρια ή ο τραγουδιστής αφήνει το συγκρότημα του, για να ακολουθήσει σόλο καριέρα. Εσύ θα το έκανες ποτέ αυτό;
H μπάντα είμαστε εγώ και ο Γιώργος ο κιθαρίστας. Στην ουσία, εγώ γράφω τα κομμάτια και αντί να το ονομάσω όλο αυτό «Πέννυ Μπαλτατζή», θέλησα, από την αρχή, να κάνω το αντίθετο. Ήθελα, δηλαδή, να τους βάλω όλους σε ένα mood ομαδικότητας, για να καταλάβουν ότι είμαστε και δουλεύουμε όλοι μαζί, άσχετα εάν 1 ή 2 παίρνουν το μεγάλο φόρτο.
Αν ποτέ έκανα σόλο καριέρα, δεν θα το έκανα από ματαιοδοξία, ούτε με σκοπό να προδώσω κάποιον. Όταν κάτι πηγαίνει καλά, δε θέλεις να το διαλύσεις. Όταν, όμως, κάτι αρχίζει να δυσκολεύει και να μη λειτουργεί, τότε ίσως και να επιλέξεις το σόλο και θα είναι μάλιστα και πιο εύκολο να το στηρίξεις επικοινωνιακά. Ο κόσμος ταυτίζεται ευκολότερα με ένα άτομο, παρά με πολλούς. Τους μουσικούς σου τους εκτιμάς και τους σέβεσαι. Να βγω εγώ μόνη μου, να κάνω τι; Απλώς κάποια πράγματα τα επιλέγεις. Εμείς ξεκινήσαμε έτσι, γιατί παίζαμε μόνο διασκευές. Έπειτα, άρχισα να γράφω και τελικά έχει γίνει όλο αυτό. Να είμαστε εγώ και ο Γιώργος, ο οποίος είναι και ο πιο πολύτιμός μου συνεργάτης. Βέβαια, δεν πρέπει να είμαστε απόλυτοι και να κοιτάμε την «πάρτη» μας, αλλά κοιτάμε αυτό που κάνουμε, να παραμείνει αυτό για το οποίο ζούμε, για να το κάνουμε και το αγαπάμε.
Αν ήμουν ματαιόδοξη και εγώ, αλλά και η μπάντα, θα είχαμε δεχθεί πολλές προτάσεις, που μας έχουν γίνει μέχρι τώρα. Δε δέχτηκε, όμως, κανένας από εμάς γιατί ήταν κάτι, το οποίο ναι μεν είχε χρήματα, δόξα, τηλεθέαση και οτιδήποτε είχε να κάνει με την αναγνώριση του κόσμου, αλλά δεν ήταν κάτι που μας εξέφραζε. Προτιμώ να πηγαίνω, σιγά σιγά, μπροστά με τον αγώνα μου και στοχεύω σε αυτούς, που θα πιστέψουν σε μένα.
Έχουν υπάρξει μέρες, που θα ήθελες να έχεις έμπνευση και δεν έχεις;
Είμαι σχετικά νέα τραγουδοποιός και δεν το πολυσκέφτομαι αυτό, να σου πω την αλήθεια. Δεν το κυνηγάω και δεν αγχώνομαι. Όταν κάτι είναι να έρθει, θα έρθει! Η έμπνευση δεν γίνεται κατά παραγγελία.
Θέλω να μου πεις αν ακούς ραδιόφωνο και αν πιστεύεις ότι σήμερα υπάρχουν ραδιοφωνικοί σταθμοί, που μπορούν να στηρίξουν και να προωθήσουν τις μουσικές σας.
Ακούω πολύ ραδιόφωνο. Δεν είμαι κολλημένη σε κάτι συγκεκριμένο και μου αρέσει να ακούω διάφορους σταθμούς και διάφορα είδη. Όσο με συγκινούν τα ελληνικά κομμάτια, τόσο με συγκινούν και τα αγγλικά, τα ιταλικά, τα γαλλικά, μιας έχω μεγαλώσει με τέτοια, γιατί η μητέρα μου άκουγε μουσικές από όλο τον κόσμο. Βέβαια εάν ένας ελληνικός στίχος είναι πολύ ποιητικός θα με συγκινήσει παραπάνω, γιατί στη γλώσσα μας έχουμε πολύ όμορφες λέξεις!
Αν τώρα μας στηρίζουν τα ελληνικά ραδιόφωνα, αυτό είναι στο χέρι τους. Καταλαβαίνω και δέχομαι το γεγονός ότι μερικά πληρώνονται για να παίξουν κάποιες μουσικές γιατί πως θα ζήσουν αλλιώς; Όπως, όμως, εμείς ζούμε από τους παραγωγούς, έτσι ζούνε και αυτοί από εμάς. Όταν παιζόμαστε στα ραδιόφωνα και ο κόσμος μας μαθαίνει, είναι ένα κίνητρο για να γράψουμε κι άλλη μουσική και να γίνουμε ακόμα καλύτεροι. Αυτό που δεν το περίμενα και με στεναχωρεί κάπως, είναι ότι μας παίζουν περισσότερο οι έντεχνοι, παρά οι εναλλακτικοί σταθμοί. Ξέρουν ότι είμαστε παιδιά, που τα κάνουμε όλα μόνοι μας, και θεωρώ πως πρέπει να μας στηρίξουν, όχι μόνο εμάς, αλλά και να δίνουν κίνητρο στα νέα παιδιά.
Κάποια άλλα μέσα, που μπορούν να σας προωθήσουν; Οι δισκογραφικές εταιρίες για παράδειγμα.
Τα πράγματα είναι δύσκολα και οι δισκογραφικές εταιρίες, καλώς ή κακώς, κοιτάνε πως να επιβιώσουν. Είναι ανήθικο το γεγονός ότι κοιτάνε πως να πάρουνε λεφτά από τα live των μουσικών. Ίσως ακουστεί εγωιστικό, αλλά δεν πιστεύω σε αυτές τις δισκογραφικές. Κατανοώ το ότι συνήθισαν αλλιώς, αλλά οι εποχές πλέον έχουν αλλάξει.
Από την άλλη, υπάρχουν κάποιες τηλεοπτικές εκπομπές, που είναι πολύ καλές. Γενικά όμως θέλει τρέξιμο και κάποιον, προφανώς, να βρίσκεται συνεχώς στην επικοινωνία.
Θαυμάζω το dress code που έχετε στα live σας! Σκοπεύετε σε κάτι συγκεκριμένο με αυτό;
Άμα παρατηρήσεις, παλιά, όλοι φορούσανε κοστούμια και βγαίνανε στην σκηνή, τιμώντας τον κόσμο που είχε έρθει να τους δει. Ακόμα και οι μεγαλύτεροι τζαζίστες, που μπορεί να μην είχανε ούτε 5$ στην τσέπη τους, ντυνόντουσαν με κοστούμια και γραβάτες. Πιστεύω, λοιπόν, πολύ σε αυτό, στο ότι δηλαδή αν είσαι καλοντυμένος και καθαρός, σέβεσαι και τιμάς το κοινό σου και το κοινό σου σέβεται και τιμά εσένα, δημιουργώντας έτσι ένα κλίμα ευγένειας, η οποία σπανίζει στις μέρες μας. Το να βγεις στη σκηνή σα λέτσος, δεν είναι άποψη για μένα.
Υπάρχουν τελικά κάποιοι, που το προτιμούν Ρετρό;
Απ’ ότι φαίνεται, υπάρχουν! Μερικοί άνθρωποι θέλουν να ζουν την καθημερινότητά τους, με τρόπο που θα τους θυμίζει μια άλλη εποχή. Να βιώνουν αυτές τις στιγμές, που είναι σα να σταματάει ο χρόνος, παρόλο που δεν έχουν χρόνο να τον σταματήσουν. Το προτιμούν, λοιπόν, ρετρό. Χορεύουν, τραγουδάνε και αυτή είναι η μεγαλύτερή μου χαρά. Θέλω ο κόσμος να αισθάνεται και να συγκινείται. Όχι να κλαίει. Συγκίνηση, άλλωστε, δε σημαίνει κλαίω, αλλά ότι κάτι μέσα μου κινήθηκε.
Τα live μας πηγαίνουν πολύ καλά. Έχουμε πολύ κόσμο και μάλιστα οι πρώτες μας εμφανίσεις ήταν sold out. Μας μένουν ακόμα 3 εμφανίσεις στις 12, 19 και 26 του Δεκέμβρη και από το Φλεβάρη συνεχίζουμε τα live στον ίδιο χώρο, στην Αθήνα στο «Tin Pan Alley».
Τέλος, θα ήθελες να στείλεις κάποιο μήνυμα στους αναγνώστες του Beater.gr και στους ακροατές σας ταυτόχρονα;
Είμαστε πολύ χαρούμενοι, που ανεβαίνουμε στη Θεσσαλονίκη. Μακάρι να είχαμε καταφέρει να ερχόμασταν νωρίτερα! Είμαι πολύ συγκινημένη που θα δείτε την καινούργια μας παράσταση και θα ακούσετε το καινούργιο μας πρόγραμμα, στο πολυαγαπημένο μας Cocktail Bar, το οποίο λατρεύουμε!
