Συνέντευξη με τους Θάνο Σαρίγγελο και τους Qualia.
«Τέτοιου είδους θέματα θα ήθελα να θίξω, ώστε να βρω κι άλλους ανθρώπους που τους αφορούν και να μοιραστούμε την ευθύνη και την ταλαιπωρία του να ζεις, απλά μιλώντας για αυτά.»
Γεννημένος στη Χαλκιδική, με σπουδές στην Κρήτη και με το πρώτο άλμπουμ να ολοκληρώνεται στη Θεσσαλονίκη, ο Θάνος Σαριγγελος μιλά για την ιστορία της Σταγόνας -από την ιδέα στην υλοποίηση.
Πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη μουσική και συγκεκριμένα η ιδέα για το 1ο άλμπουμ;
Από μικρός άκουγα πολλή μουσική, ενώ σε μικρή ηλικία άρχισα να παίζω διάφορα μουσικά όργανα και -κυρίως- μπουζούκι και κιθάρα. Στα αρχικά φοιτητικά μου χρόνια άρχισαν να κολλάνε στο μυαλό μου κάποια riffs και μελωδίες που έπαιζα στην κιθάρα, αλλά και κάποια γραπτά, κάποιες σκέψεις. Οι σκέψεις έγιναν στίχοι που μιλούσαν για τη ζωή και τον κόσμο γύρω μου και οι μελωδίες ταίριαξαν πάνω τους. Αρχική κεντρική ιδέα δεν υπήρξε, αργότερα κατάλαβα ότι υπήρχε μια κοινή ανάγκη μέσα σε όλα τα τραγούδια που γράφτηκαν τότε.
Επιρροές; Έμπνευση;
Οι επιρροές είναι περισσότερο ξένες και λιγότερο ελληνικές. Από τον δίσκο M3LL155X της FKA Twigs, μέχρι τον δίσκο “Σκηνές από ένα ταξίδι” του Μπάμπη Παπαδόπουλου. Μουσικά είδη που επίσης επηρέασαν το αποτέλεσμα είναι: electronic, progressive rock, avant garde, trip hop, dubstep, experimental και κάποιες δόσεις από ελληνικό folk. Η έμπνευση αντλείται απο την παρατήρηση του κόσμου αλλά και από την παρατήρηση του εαυτού μας.
«Τα έκανα μια σταγόνα, την πρώτη μου, και αποφάσισα να την απελευθερώσω στον ωκεανό ωστέ να κριθούν από τον χρόνο και τον κόσμο.»
Πώς προέκυψε η συνεργασία με τους Qualia;
Πριν από 3 χρόνια και αφού είχα τελειώσει τις σπουδές μου ήρθα στην Θεσσαλονίκη ψάχνοντας μουσικούς που θα μπορούσαν να δουν τον εαυτό τους μέσα στις μουσικές που είχα φτιάξει και θα κατέθεταν τη δική τους ματιά χρησιμοποιώντας το μουσικό όργανο τους. Έψαχνα συνδημιουργούς δηλαδή. Στην αρχή γνώρισα τον Δημήτρη Τσεσμέλογλου ο οποίος παίζει μπάσο ενώ παράλληλα είναι και ηχολήπτης μας. Αργότερα τον Πάνο Τοπαλίδη (ντράμερ που έχει αποχωρήσει), το Νίκο Μουχαλεμπή που παίζει πλήκτρα και τον Γρηγόρη Οικονόμου που παίζει τύμπανα. Η σύμπραξή μας ήταν αυτή που έδωσε στο τελικό αποτέλεσμα τη μορφή του.
Το αλμπουμ έγινε εξ’ ολοκλήρου από εσάς. Τι δυσκολίες υπάρχουν σε μια ανεξάρτητη παραγωγή;
Καμία! Μόνο δουλειά και υπομονή θέλει. Εκεί βρίσκεται πάντα η όποια δυσκολία. Τα χρήματα που χρειάζονται για να κάνεις ένα αξιοπρεπή τεχνικά δίσκο είναι πλέον λίγα, αρκεί βέβαια να έχεις να διαθέσεις εσύ πολύ χρόνο μπροστά από έναν υπολογιστή και να έχεις και κανά φίλο να σου δανείσει καμιά κάρτα ήχου της προκοπής, αν δεν μπορείς να αγοράσεις κάποια. Ευτυχώς η μουσική δεν είναι σαν άλλα είδη τέχνης (π.χ. κινηματογράφος) που είναι πιο κοστοβόρα. Ένα τραγούδι μπορεί να φτιαχτεί ακόμα και σε ένα λάπτοπ μέσα σε μια 3ωρη πτήση με όργανο έκφρασης ένα ποντίκι.
Γιατί αποφάσισες να δώσεις τον τίτλο «Σταγόνα 01»;
Σκεφτόμουν ότι η μουσική που έχει μέχρι τώρα παραχθεί είναι τεράστια σαν ωκεανός και ότι καλό θα ήταν να μην επιβαρύνω κι εγώ αυτό τον ωκεανό με ένα δίσκο ο οποίος πιθανώς θα ήταν παρόμοιος με άλλους (ίσως και μίμηση). Τελικά, φίλτραρα τον εαυτό μου και κράτησα μόνο 12 τραγούδια τα οποία πιστεύω ότι έχουν κάτι διαφορετικό. Τα έκανα μια σταγόνα, την πρώτη μου, και αποφάσισα να την απελευθερώσω στον ωκεανό ώστε να κριθούν από τον χρόνο και τον κόσμο.“
Με ποια διαδικασία γράφτηκαν τα τραγούδια;
Η αρχική διαδικασία ήταν αυτόματη και μηχανική. Δεν θυμάμαι καν πότε γράφτηκαν τα τραγούδια. Γράφοντας σκέψεις όποτε το είχα ανάγκη σε άκυρες στιγμές και ηχογραφώντας μελωδίες όποτε έπιανα την κιθάρα σιγά σιγά μαζεύτηκε ένας όγκος τον οποίο άρχισα να επεξεργάζομαι συνειδητά και σκόπιμα και κάπως έτσι προέκυψε το άλμπουμ. Ο υπολογιστής επίσης έπαιξε κομβικό ρόλο και στη σύνθεση και στην ενορχήστρωση των κομματιών. Αφου τελείωσε και ηχογραφήθηκε κατάλαβα ότι αυτός ο δίσκος αποτυπώνει το πως ένιωθα και τι σκεφτόμουν τα τελευταία χρόνια.
Συνδυάζεις ηλεκτρονικά στοιχεία στην μουσική με ελληνικό στίχο. Θεωρείς ότι είναι ακουστικά “οικείο”; Αν όχι, σε επηρέασε;
Το πόσο οικείο είναι κάτι είναι υποκειμενικό πράγμα. Φτιάχνοντας ένα τραγούδι νιώθεις πως κάποια στοιχεία πρέπει να μπουν και ότι άλλα δε πρέπει. Δεν έχει σημασία τι θα χρησιμοποιήσεις για να τα εντάξεις μέσα, pc, φωνή ή φυσικό όργανο αρκεί να είναι αυτό που αισθάνεσαι ότι χρειάζεται το κομμάτι. Την επιτυχία/αποτυχία αυτών των επιλογών την καταλαβαίνεις έτσι κι αλλιώς μετά από χρόνια.
Οι τίτλοι και οι στίχοι των τραγουδιών ασχολούνται με χαρακτηριστικά και κυρίως με τις δυσκολίες των ανθρώπων. Ποιά είναι η άποψή σου;
Όλη η ζωή ενός ανθρώπου αποτελείται από μια σειρά προσπαθειών για να νιώσει καλα. Από το πρωί που ξυπνάει κάποιος μέχρι να κοιμηθεί κυνηγάει την ευχαρίστηση και τη μη δυσαρέστηση. Είτε ρομποτικά είτε ενσυνείδητα, κάθε μέρα βιώνουμε ένα struggle για να νιώσουμε λίγη ικανοποίηση και να ηρεμήσουμε τον αφέντη εγκέφαλο. Αυτά περιγράφουν και τα τραγούδια πότε από την μεριά του ζώου-ανθρώπου και πότε από τη μεριά του θεατή.
Θεωρείς τα τραγούδια σου δυσπρόσιτα;
Όχι αρκεί ο ακροατής να έχει τη διάθεση να αφιερώσει λίγο χρόνο. Δεν νομίζω ότι τα περισσότερα είναι τραγούδια που σου κάνουν κλικ αμέσως, αλλά με λίγο χώρο και χρόνο πιθανώς να κάνουν grow μέσα σου.
Ποια είναι η άποψή σου για την ελληνική δισκογραφία; Πιστεύεις ότι είναι δύσκολο νέες μπάντες να ακουστούν;
Δεν έχω καλή εικόνα για τη δισκογραφία, ελληνική ή ξένη, αλλά θεωρώ ότι τώρα με το ίντερνετ είναι εύκολο να προωθήσεις τη μουσική σου, αν και η μεγάλη παραγωγή μουσικής κάνει αυτό το έργο λίγο πιο δύσκολο.
Η τέχνη είναι μια μορφή έκφρασης. Εσύ τι θα ήθελες να επικοινωνήσεις μέσα από την «Σταγόνα 01»;
Θέλω να μοιραστώ το τι σκέφτομαι και το πως νιώθω σαν ανθρώπινο ον που επιβαίνει σε ένα σώμα και ένα μυαλό, τα οποία δεν διάλεξε ο ίδιος. Θα μου πεις βέβαια: “Δεν ταυτίζεσαι εσύ και αυτά; Δεν είναι εσύ;” Όπως και να είναι, αυτό είναι το γενικό concept του άλμπουμ αν πούμε ότι έχει ένα. Το μυαλό μας είναι ένα όργανο που συνήθως προσπαθεί να δημιουργήσει discomfort και stress ώστε να ικανοποιήσει τους στόχους του. Εμείς, αυτό που είναι το εμείς, δεχόμαστε παθητικά τις εντολές του και αφηνόμαστε στα συναισθήματα και τις επιθυμίες που μας επιβάλλει. Τέτοιου είδους θέματα θα ήθελα να θίξω, ώστε να βρω κι άλλους ανθρώπους που τους αφορούν και να μοιραστούμε την ευθύνη και την ταλαιπωρία του να ζεις, απλά μιλώντας για αυτά.
Περισσότερα: www.stagona01.com
