«Ψύχωση» 4.48 – Ώρα αιχμής.

Κείμενο: Περσεφόνη Κυρατζόγλου

Η αυλαία πέφτει, τα φώτα σβήνουν και αντί για το καθιερωμένο, ένα βίντεο μας παρουσιάζει τη ζωή μιας γυναίκας. Μιας γυναίκας, που γελάει, απολαμβάνει, αισθάνεται, ερωτεύεται, ζει. Μιας γυναίκας, σαν όλες τις άλλες. Μιας ανθρώπινης μορφής, που πια έχει ξεγυμνωθεί, γιατί δεν αντέχει να νιώθει ούτε το άγγιγμα των ίδιων της των ρούχων στο σώμα της. Στις 4:48, σκέψεις συγκεχυμένες κατακλύζουν το μυαλό της και το ένα συναίσθημα διαδέχεται το άλλο. Φόβος, θυμός, θλίψη, πανικός, απογοήτευση, αγανάκτηση! Στις 4:48, αναμνήσεις από τα τραυματικά παιδικά της χρόνια, μέχρι κι εκείνες από τους ανεκπλήρωτους έρωτες, μέσα στο δωμάτιο της, που φαντάζει σαν δωμάτιο ψυχιατρικής κλινικής. Στις 4:48, το όνειρο και η πραγματικότητα είναι, πια, για εκείνη το ίδιο εφιαλτικά και προσπαθεί να βγει από τη φυλακή του μυαλού της, χωρίς αποτέλεσμα. Έχει την πεποίθηση ότι το πνεύμα της είναι μακριά από το σώμα της. Ενοχοποιεί την κοινωνία, αλλά και την ίδια, γι’ αυτό που της συμβαίνει και  η μοναδική της διέξοδος είναι ο θάνατος.

Η Σάρα Κέην εμφανίζεται, σχεδόν μπροστά μας, μέσα από το ύστατο αυτό έργο της, όπου, για άλλη μια φορά, αποτυπώνει τη σκληρότητα, τη βία και την απανθρωπιά που υπάρχει γύρω μας, αλλά και μέσα μας. Εκείνη, όπως και όλοι οι χαρακτήρες των έργων της, ωθούνται προς την αυτοχειρία, επειδή αδυνατούν να εκφράσουν στους άλλους όλο αυτό τον πόνο, που νιώθουν. Επειδή εκείνη το βίωσε με αυτό τον τρόπο, στην εποχή, όπου τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ήρθαν, για να «τελειοποιήσουν» την, ήδη, συστηματοποιημένη κοινωνία. Επειδή ο άνθρωπός αδιαφορεί και όταν αδιαφορεί, είναι σκληρός, και η αδιαφορία μπορεί να σκοτώσει.

Ένα τόσο γεμάτο, σε ένταση, υπόβαθρο έρχεται, για να απογειώσει, με την ερμηνεία της, η Σίσσυ Δουτσίου. Η ενσωμάτωσή της σε μια θρυμματισμένη προσωπικότητα, με ακραίες συναισθηματικές εκρήξεις και η κατάλληλη κινησιολογία, που εξέφραζε την τρέλα της, ήταν το λιγότερο καθηλωτική. Στο περιβάλλον του δωματίου, εισέβαλαν, κάποια στιγμή, τρεις, κυριολεκτικά, απρόσωποι γιατροί, ώστε να το μεταμορφώσουν σε δωμάτιο ψυχιατρικής κλινικής. Αυτή η ρεαλιστική τους απρόσωπη εμφάνιση, καταδεικνύει την τυποποιημένη και, σχεδόν, αδιάφορη ιατρική περίθαλψη, που παρέχεται στους ασθενείς και ειδικότερα, την απόμακρη στάση τους, αλλά και την αδιαφορία προσέγγισης του ψυχισμού της ίδιας της Κέην, η οποία εντείνεται με τον ηχογραφημένο διάλογο του γιατρού. Το, γεμάτο κυνισμό, κείμενο της Σάρα Κέην, φαίνεται ταιριαστό στο σήμερα, μέσα από τα μάτια του Τάσου Σαγρή, που το αποκρυπτογραφεί για εμάς, χρησιμοποιώντας τα ευφάνταστα video art της Άλκηστης Καφετζή και του Εργαστηρίου Οπτικών Τεχνών του Κενού Δικτύου, συνοδευόμενα από την, αρκετά αυξημένη σε ένταση, μουσική υπόκρουση της Lana Del Rey, των «The Cure», των «Joy Division» και των «ΒΙΟΜΑSS», που ξαφνιάζει, αλλά ταυτόχρονα μας αφήνει μια χροιά οικειότητας. Ο φωτισμός, όντας χαμηλός, φώτιζε την πρωταγωνίστρια, συνήθως από τη μία πλευρά, σκιαγραφώντας μια εικόνα διπολικής προσωπικότητας. Επίσης, η μινιμαλιστική σκηνογραφική επιλογή  του Κenny Mac Lellan, δεν είναι καθόλου τυχαία.

Κλείνοντας, κρατώ το σκοτάδι. Ένα σκοτάδι, που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Απλά, άλλοι γίνονται έρμαιά του, ώσπου να τους παρασύρει, και άλλοι βρίσκουν μικρές χαραμάδες φωτός,  που τους δείχνουν το δρόμο, έξω από αυτό. Ο καθένας μας θα βρει μια φράση, με την οποία θα ταυτιστεί, καθώς το κείμενο, εκτός από κυνικό, είναι, πάνω απ’ όλα, αληθινό. Στόχος της Σάρα Κέην, ήταν η αφύπνιση του θεατή και η εξοικείωσή του με την σκοτεινή του πλευρά, φέρνοντάς τον αντιμέτωπο, με την ηθική του και με σκέψεις, που και ο ίδιος δεν τολμάει να παραδεχτεί στον εαυτό του. Ακόμη και η επιλογή της ώρας δεν είναι τυχαία. Το μυαλό κάνει παιχνίδια με τις σκέψεις, και πολλούς από εμάς, τους ξαγρυπνάει, γιατί στις 4.48, είναι ακόμη νύχτα.

Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Τάσος Σαγρής
Μουσική: ΒΙΟΜΑSS +Lana Del Rey, The Cure, Joy Division
Video Art: Άλκηστις Καφετζή, Void Optical Art Laboratory
Σκηνικά: Κenny Mac Lellan
Φωτισμοί: Γιώργος Παπανδρικόπουλος

Παίζουν: Σίσσυ Δούτσιου, M.Ρ. Παναγάκη, A. Σπανίδου, Η. Γκοτζαρίδη, Δ. Σακελλαρίου

Παραστάσεις
Πρεμιέρα: 9 Οκτωβρίου 2015
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:Παρασκευή και Σάββατο στις 23:00 και Κυριακή στις 21:00
Γενική είσοδος: 10€
Διάρκεια παράστασης: 80’
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310829254

Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Παπασωτηρίου, Seven spots, Ιανός, Reload και στο ταμείο του BlackBox

Ώρες ταμείου: Τετάρτη – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00

BlackBox
Βασ. Όλγας 65 και Φλέμινγκ 2
T: 2310829254