Πήτερ Ράντλ: Είναι χαρά να “παίζεις” κάτι τελείως μακριά από εσένα!
Συνεχίζοντας την επιτυχημένη πορεία της για 10η χρονιά, η παράσταση «Οι 12 Ένορκοι» συνεχίζει να κερδίζει το κοινό με τη δυνατή της αφήγηση και τις σπουδαίες ερμηνείες. Ο Πήτερ Ράντλ, ένας από τους ηθοποιούς που δίνουν ζωή στους εμβληματικούς χαρακτήρες, μας μιλά για την εμπειρία του στη σκηνή, τις προκλήσεις του ρόλου του και τη δυναμική της ομάδας. Με ορθολογισμό, ακρίβεια και πάθος για το θέατρο, μοιράζεται σκέψεις για τη διαδικασία της υποκριτικής, τη συνεργασία του με τους συναδέλφους του, αλλά και τη μαγεία του να υποδύεσαι κάποιον τελείως διαφορετικό από τον εαυτό σου.
Στην παράσταση βλέπουμε διαφορετικές προσωπικότητες να συγκρούονται έντονα. Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να διαχειριστείτε αυτή τη δυναμική στη σκηνή;
Η διαδικασία της ανάγνωσης και της πρόβας μας δίνει το δώρο της δημιουργίας και της ελευθερίας εξερεύνησης του κειμένου, των χαρακτήρων και της δυναμικής των σχέσεων μεταξύ των προσωπικοτήτων που καλούνται να πάρουν μια απόφαση. Οπότε δεν τίθεται θέμα ευκολίας η δυσκολίας- πάρα μόνο της ακριβής ανάλυσης του τι θέλει ο κάθε ρόλος και πως το διεκδικεί. Η επανάληψη μας δίνει αυτήν την ασφάλεια της ορθής διαχείρισης.
Ο ρόλος σας έχει συγκεκριμένη ψυχολογία και στάση απέναντι στην υπόθεση. Πώς δουλέψατε πάνω σε αυτή την πτυχή του χαρακτήρα σας;
Από το μηδέν. Από την αρχή. Όπως με κάθε χαρακτήρα. Βρίσκοντας την προσωπική ιστορία του ρόλου μπορεί κανείς να διακρίνει η τουλάχιστον να προσπαθήσει να διακρίνει μια γέφυρα ανάμεσα στον άνθρωπο και την συγκεκριμένη συνθήκη.
Αν βρισκόσασταν στη θέση ενός πραγματικού ενόρκου, τι πιστεύετε ότι θα σας επηρέαζε περισσότερο στην απόφασή σας;
Πιστεύω θα ήταν το ποσό σίγουρος η όχι θα ήμουν στο να βγάλω μια απόφαση. Το τι θα μου έδινε η σιγουριά αυτή σίγουρα θα ήταν μια συλλογή διαφόρων παραμέτρων.
Πώς ήταν η συνεργασία σας με την υπόλοιπη ομάδα των ηθοποιών, δεδομένου ότι η παράσταση έχει κλείσει 10 χρόνια ζωής;
Έχω την τύχη να βρίσκομαι στην συγκεκριμένη παράσταση για 2η χρονιά. Όταν μπήκα στην ομάδα , η παράσταση διένυε τον 8ο χρόνο της. Η ευθύνη μεγάλη, η παρακαταθήκη ήδη σημαντική και μπορώ να πω πως η ζεστασιά και φιλοξενία και της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη και των συναδέλφων ήταν καθοριστικό κριτήριο να μπορέσω να συνυπάρξω και να αποδώσω. Δεν υπάρχει παράσταση που να μην βάζουμε ψηλά τον πήχη , ομαδικά αλλά και ο καθένας μόνος , για τον άλλον και για τον θεατή.
Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σας ήταν πιο δύσκολο να αποδώσετε στη σκηνή;
Είναι ένας χαρακτήρας που κατανομή την κάθε του σκέψη, μετρώντας τα βήματα των άλλων. Τον διακρίνει μια αυστηρότητα και ένας ορθολογισμός τον οποίο εγώ προσωπικά δεν κατέχω, είμαι τελείως διαφορετικός σαν άνθρωπος, εξάλλου αυτή είναι και χαρά το να παίζεις κάτι τελείως μακριά από σένα , και να έχεις την ευκαιρία, έστω για δύο ώρες όσο είναι η παράσταση, να μπεις σε ένα τελείως διαφορετικό κόσμο και να υποδυθείς έναν άλλον άνθρωπο.
______________________
Πληροφορίες:
Δευτέρα 31/03 & Τρίτη 1/04
ΘΕΑΤΡΟ ΚΟΛΟΣΣΑΙΟ, Λεωφόρος Βασιλίσσης Όλγας 150, Θεσσαλονίκη,
Εισιτήρια: εδώ
