Οι «Duoyu» κάνουν stagediving, κωλοτούμπες και ζογκλερικά στα live τους!

Κείμενο: Αλέξανδρος Δουρτμές
Φωτογραφίες: Manos Skoularikos Photography

Οι «Duoyu» αποτελούν μια ιδιαίτερη περίπτωση μπάντας. Εκ πρώτης όψεως, μουσικά, μετά από μια σύντομη σύντομη συνέντευξη με τον Γιώργο και τον Ιωσήφ (κιθάρα/φωνητικά και τύμπανα/φωνητικά, αντίστοιχα), συνειδητοποιεί κανείς πως όλο το πακέτο αποτελεί μια ιδιάζουσα περίπτωση. Η ιδιαιτερότητα της μουσικής τους, σαφώς πηγάζει από τις διαφορετικές προσωπικότητες που αποτελούν τη μπάντα, καθώς και τις μουσικές επιρροές του κάθε μέλους ξεχωριστά, σε σημείο, ο ίδιος ο γράφων, να βρει στοιχεία στον ήχο τους, που οι ίδιοι δεν είχαν λάβει καθόλου υπόψιν. Ή γενικά, ο γράφων ακούει ό,τι θέλει κι απλά γράφει ασυναρτησίες. Όπως και να χει, οφείλουμε να ανακαλύπτουμε ανοιχτόμυαλες μπάντες και ανθρώπους. Σαφέστατα, οι «Duoyu» ανήκουν σε μια τέτοια κατηγορία. Τα υπόλοιπα, παρακάτω…

Καταρχήν, θα ήθελα να μας συστήσετε τη μπάντα, για όσους δεν σας ξέρουν.

Ιωσήφ: Ε; Υπάρχει ακόμα κόσμος, που δε μας ξέρει; Οk, να συστηθούμε, αλλά να ξέρεις ότι δε μας αρέσει που η συνέντευξη αυτή ξεκινάει με μια άτοπη υπόθεση…

Είμαστε οι «Duoyu», λοιπόν, ανορθόδοξοι και παρά τη θέλησή μας, βαπτισμένοι χριστιανικά, ως Γιώργος (φωνή, κιθάρα), Χρήστος (τρομπέτα), Κώστας (μπάσο) και Ιωσήφ (drums, φωνητικά). Είμαστε μαζί, από τα τέλη του 2010, ενώ είχαμε και μια αλλαγή στη σύνθεσή μας, πριν περίπου έναν χρόνο, όταν ο Κώστας αντικατέστησε τον Κώστα, στο μπάσο. Στην αρχή, είχαμε ένα μικρό πρόβλημα, γιατί από συνήθεια, απευθυνόμασταν και σε αυτόν ως «Κώστα», αλλά για έναν περίεργο λόγο, δε φαινόταν να ενοχλείται και ανταποκρινόταν κανονικά!

Το όνομα της μπάντας φαίνεται αρκετά ιδιαίτερο. Από που προέκυψε;

Ιωσήφ: Αρκετά ιδιαίτερο; Μπορεί να φαίνεται ιδιαίτερο, αλλά δεν είναι. Το γεγονός ότι ο διάλογος «Πώς σας λένε;» – «Ντουόγιου» – «ΠΩΣ;;!» αναπαράγεται ίδιος ΚΑΘΕ φορά, θέλουμε να πιστεύουμε ότι οφείλεται περισσότερο σε προβλήματα ακοής, παρά στην ιδιαιτερότητα του ονόματός μας.

Α ναι, πώς προέκυψε: Τον πρώτο καιρό που αρχίσαμε να κάνουμε παρέα και πρόβες, για κάποιο λόγο, μας άρεσε πολύ να λέμε ο ένας στον άλλον «Απολύεσαι!», πάντα χιουμοριστικά βέβαια, και πάντα με τις πιο ασήμαντες αφορμές – ένα “παικτικό” λάθος, μια μικρή καθυστέρηση σε ραντεβού, λίγη παραπάνω ζάχαρη στον καφέ κλπ. Όταν μπήκαμε στη διαδικασία να βρούμε πώς θα μας λέμε, ο καθένας μας πρέπει να είχε τουλάχιστον 50 εικονικές απολύσεις από τα υπόλοιπα μέλη. Νομίζω ότι ο Γιώργος είχε την ιδέα, να μεταφράσουμε το «Απολυμένοι» σε κάποια γλώσσα και αφού δοκιμάσαμε διάφορες στον “Γούγλη Τρανζλέιτ”, καταλήξαμε στα παραδοσιακά Κινέζικα. Ανάλογα με τι το ακολουθεί, το «Duoyu» μπορεί να σημαίνει «απολυμένοι», «αχρείαστοι», «περιττοί». Δεδομένης και της ανεργίας που μας ταλαιπωρούσε όλους, αν θυμάμαι καλά εκείνη την περίοδο, μια χαρά «έδεσε»!

Διαβάζοντας το βιογραφικό σας, χρησιμοποιείτε τον όρο «Proct rock» για να περιγράψετε τη μουσική σας. Πως προκύπτει αυτός ο όρος; Χρειάζεται πραγματικά να βάζουμε ταμπέλες στη μουσική, για να είναι προσβάσιμη;

Γιώργος: Τις ταμπέλες τις χρειαζόμαστε εμείς οι άνθρωποι και όχι η μουσική. Ταμπέλα είναι από μόνο του, το ίδιο το όνομα μιας μπάντας, πχ. αυτοί παίζoυν σαν «Spacemen 3». Ο Van Gogh, οι «Pink Floyd» και άλλοι καθημερινοί τύποι δημιούργησαν μόνοι τους ρεύματα και σχολές, οπότε κατά προέκταση, και ταμπέλες. Ο όρος “Proct rock” προέκυψε από ένα jam των πρώτων χρόνων, με το όνομα “The Flying Proctman”.

Το στυλ της μπάντας εμπεριέχει πολλές επιρροές,. Ωστόσο, πώς επηρεάζει το γεγονός τη συνθετική διαδικασία; Συνεισφέρουν όλα τα μέλη, στο γράψιμο μουσικής;

Ιωσήφ: Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο ήχος μας είναι ιδιαίτερος, ακριβώς επειδή ο καθένας μας έχει διαφορετικές μουσικές επιρροές. Όταν σε ένα σύνολο, ενσωματώνονται τόσα πολλά διαφορετικά στοιχεία από τις ατομικές πορείες και προσλαμβάνουσες του καθενός, είναι λογικό ότι το τελικό αποτέλεσμα, θα έχει τουλάχιστον μια ιδιομορφία – δε λέμε «πρωτοτυπία», γιατί αν και ζητούμενο, είναι αρκετά δύσκολο. Δύσκολο, γιατί τις επιρροές δεν μπορείς να τις κρύψεις – δεν υπάρχει και λόγος άλλωστε. Θα βγουν προς τα έξω, είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα. Το θέμα είναι πώς τις αναμιγνύεις και πώς τις εκμεταλλεύεσαι, για να πας ένα βήμα παραπέρα…

Στη σύνθεση, λειτουργούμε ομαδικά. Αν και συνήθως, κάποιος φέρνει μια αρχική ιδέα (κυρίως ο Γιώργος, λόγω των κιθαριστικών μερών και των στίχων-μελωδιών στα φωνητικά), αυτή χρησιμεύει περισσότερο ως αφετηρία. Όλοι μαζί μετά, θα πειραματιστούμε με τη δομή, τις αλλαγές, την ενορχήστρωση κλπ. Πολλές φορές, βέβαια, η αρχική ιδέα προκύπτει και από κάποιο jam.

Ποιός αναλαμβάνει το στιχουργικό κομμάτι; Υπάρχει κάποιο concept ή συγκεκριμένη θεματολογία στους στίχους;

Ιωσήφ: Μέχρι τώρα, μόνο ο Γιώργος έχει προσφέρει σε αυτό το κομμάτι. Νομίζω ότι στίχος και φωνή είναι αλληλένδετα, με την έννοια ότι για να τραγουδήσεις κάτι και να έχει χαρακτήρα, θα πρέπει να το νιώθεις και για να το νιώσεις, θα πρέπει να έχει βγει από μέσα σου.

Concept στους στίχους δεν υπάρχει, ούτε συγκεκριμένη θεματολογία. Ανθρώπινες σχέσεις, φαντασιώσεις, εμπειρίες, η εξουσία, ο έρωτας, το κατεστημένο, όλα παίζουν. Το μόνο concept που υπάρχει, είναι το αλαλούμ στο κεφάλι του στιχουργού!

Πώς εξωτερικεύει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της η μπάντα, στις ζωντανές εμφανίσεις;

Ιωσήφ: Με τα συνηθισμένα υποθέτω… Κάνουμε stagediving, κωλοτούμπες, ζογκλερικά, κρεμιόμαστε από τα φώτα, δαγκώνουμε τα πιατίνια, τέτοια πράγματα… Είχαμε και έναν ελέφαντα στο show, αλλά αναγκαστήκαμε να τον απολύσουμε, γιατί κάποια περίεργα θέματα που παίζει ο Χρήστος στην τρομπέτα, τα εκλάμβανε ως ερωτικό κάλεσμα και θα υπήρχε πρόβλημα…

Αισθητικά και στο μουσικό κομμάτι, ο ήχος σας μου έφερε στο μυαλό τους Giraffes? Giraffes!  Μια, επίσης, πολύ ιδιαίτερη μπάντα στο ύφος της. Επίσης, και κυρίως λόγω των πνευστών, μου ήρθαν στο μυαλό τα Διάφανα Κρίνα. Υπάρχουν συγκροτήματα, που πλησιάζουν τον ήχο σας ή που πιστεύετε ότι θα μπορούσατε να ταυτιστείτε;

Γιώργος: Μας έχουν παρομοιάσει με Primus, Cake, Pixies, Zappa, που σίγουρα αποτελούν επιρροές μας, αλλά επιρροές για μας, είναι και ο Fela Kuti, οι Porcupine Tree, ο Aphex Twin, οι Art ensemble of Chicago, οι Radiohead και εκατομμύρια ακόμη, στα οποία δεν συμπεριλαμβάνονται ούτε οι Giraffes? Giraffes, τους οποίους δεν έτυχε να ακούσουμε, ούτε τα Κρίνα.

Να περάσουμε στο artwork λίγο. Μπορείτε να μας πείτε μερικά πράγματα, για το εξώφυλλο του δίσκου; Πώς δένει με το μουσικό κομμάτι;

Γιώργος: Να πούμε, πρώτα απ’ όλα, ότι όλο το artwork του δίσκου το επιμελήθηκε ο φίλος μας και μπασίστας των «Last Rizla», Κώστας Κουνάδης. Το εξώφυλλο είναι φουλ από ένταση, διάλυση, δύναμη, ένωση, αναφορές σε παρελθόν, αναφορές σε μέλλον, ρολόγια που τρέχουν, ρολόγια σταματημένα, όλα αυτά με μια “κομιξ” αισθητική, που εκφράζει τόσο το στίχο, όσο και το μουσικό ύφος του Atomic Clock.

Ο δίσκος κυκλοφόρησε το Νοέμβριο που μας πέρασε. Η ζωντανή εμφάνισή σας, στο Death Disco, είναι κομμάτι μιας περιοδείας, για την προώθηση του δίσκου υποθέτω. Θα ακολουθήσουν εμφανίσεις και σε άλλες πόλεις;

Γιώργος: Προς το παρόν, έχουμε αυτές τις δύο εμφανίσεις στην Αθήνα και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, θα συμμετέχουμε σε διάφορα Φεστιβάλ, σε όλη την Ελλάδα.

Υπάρχουν ιδέες και σχέδιο για νέο υλικό το 2015; Ποια είναι τα σχέδια της μπάντας;

Ιωσήφ: Ήδη, δουλεύουμε με πολλή όρεξη σε νέα κομμάτια, κάποια από τα οποία θα έχετε την τύχη να ακούσετε, για πρώτη φορά, στις εμφανίσεις μας στο «Death Disco» (15 Απριλίου) και στο «6.d.o.g.s» (9 Μαΐου).

Για το 2015, κυνηγάμε τη συμμετοχή μας σε κάποιο φεστιβάλ του εξωτερικού και κάποιες εμφανίσεις, ως support, σε συγκροτήματα, που θα έρθουν στη χώρα μας. Επίσης, υπάρχουν σκέψεις για την κυκλοφορία ενός 7”, που μεταξύ άλλων, θα περιέχει ένα remix του Change Places (από το ντεμπούτο album “Atomic Clock”) επειδή νοιώθουμε ότι το κομμάτι αυτό αξίζει μια διαφορετική προσέγγιση.

Φυσικά, ο απώτερος στόχος μας είναι ένα δεύτερο album. Νομίζω ότι αν συνεχίσουμε να είμαστε όσο παραγωγικοί είμαστε αυτήν την περίοδο, το υλικό θα υπάρχει μέχρι το τέλος του χρόνου.

Τέλος, κάτι το οποίο θα θέλατε εσείς, σαν «Duoyu», να απευθύνετε στο κοινό!

Ιωσήφ: Στηρίξτε την εγχώρια σκηνή. Υπάρχουν πολλά συγκροτήματα, που αξίζουν την προσοχή όλων μας. Ελάτε δοκιμαστικά και σε ένα live των «Duoyu» – μπορεί τον ελέφαντα να τον απολύσαμε, αλλά είμαστε σίγουροι ότι θα καλύψουμε το κενό!