Ο Wax Tailor μεγάλωσε στη γαλλική ραπ των 90’s!
Με αρκετές εμφανίσεις στη χώρα μας τα τελευταία 10 χρόνια, o Wax Tailor επιστρέφει στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στο Release Athens Festival, όπου θα κάνει την εμφάνισή του για πρώτη φορά σε ελληνικό φεστιβάλ και μάλιστα μαζί με 2 πολύ μεγάλα ονόματα της σύγχρονης μουσικής, τους Jamiroquai και τον Michael Kiwanuka. Με αφορμή λοιπόν την επιστροφή και τη live εμφάνισή του στο ελληνικό κοινό, μιλήσαμε μαζί του για να τον γνωρίσουμε καλύτερα, αλλά και για να μάθουμε τα μελλοντικά του σχέδια.
Ποιος ήταν ο πρώτος δίσκος που αγόρασες;
Το Θρίλερ του Michael Jackson, το1983. Πριν από αυτό, συνήθιζα να ψάχνω μόνο κάποια 7″ βινύλια.
Ποιους καλλιτέχνες είχες ως πρότυπο όταν ξεκίνησες να γράφεις μουσική και ποιες ήταν οι κύριες επιρροές σου;
Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 80’ όταν ξεκίνησα, στη χρυσή εποχή του hip hop, με ονόματα που έκαναν θραύση τότε, όπως οι Run DMC, Public Enemy, ATCQ. Τότε ήμουν πιο προσηλωμένος σε καλλιτέχνες όπως The Bomb Squad (P.E, Ice Cube), Prince Paul (De La Soul, 3rd Bass) και αργότερα στους Dj Premier, Pete Rock, RZA και Dj Muggs. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν και το κίνητρο που με έκανε να ανακαλύψω περισσότερα για την soul, funk και jazz μουσική των 60’s, καθώς επίσης και μερικούς συνθέτες κινηματογραφικής μουσικής.
Τα τελευταία χρόνια οι πωλήσεις βινυλίων έχουν αυξηθεί. Θεωρείς ότι όλο αυτό είναι απλά μια μόδα που κάποτε θα περάσει ή πως ο κόσμος έχει γνωρίσει και έχει αγαπήσει περισσότερο τον αναλογικό ήχο;
Νομίζω πως συμβαίνει κάτι το ενδιάμεσο. Πέρυσι σκηνοθέτησα ένα ντοκιμαντέρ για τα δισκάδικα στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τίτλο “In Wax We Trust”, το οποίο μπορείτε να βρείτε και εδώ. Η ιδέα του ντοκιμαντέρ βασίστηκε στη συνάντηση και στη συζήτηση με τους ιδιοκτήτες, μέσα από μερικές ερωτήσεις σχετικά τη ζωή και την εμπειρία τους μέσα στα δισκάδικα. Είχα ήδη την προσωπική μου άποψη γι’ αυτό το θέμα, αλλά ήταν πολύ ενδιαφέρον γιατί αποκόμισα περισσότερα επιχειρήματα. Θεωρώ ότι το βινύλιο είναι μια μοναδική εμπειρία για τους ακροατές του. Μου αρέσει να ακούω μουσική από το Internet και κομμάτια σε μορφή mp3 και είναι φανταστικό που μπορείς να ακούσεις παντού τα πάντα. Ταυτόχρονα όμως, σε μια εποχή που όλα εξελίσσονται ταχύρρυθμα, υπάρχουν στιγμές που έχεις ανάγκη μια πιο ιδιωτική επαφή με τη μουσική. Αυτό είναι κάτι που σου προσφέρει το βινύλιο. Μια μοναδική στιγμή όταν χαλαρώνεις και συγκεντρώνεσαι περισσότερο σε αυτό που ακούς, παρά στις εικόνες που έχεις γύρω σου.
Ανέφερε μερικούς καλλιτέχνες που θα ήθελες να συνεργαστείς και δεν το έχεις κάνει ακόμα.
Υπάρχει μεγάλη λίστα καλλιτεχνών που θα ήθελα να δουλέψω μαζί τους, αλλά συνδέεται αποκλειστικά με τη μουσική και δεν εξαρτάται από εμένα. Εννοώ, ό,τι για να συμβεί αυτό, θα πρέπει πρώτα να έχω μια πρόταση από κάποιον άλλον καλλιτέχνη. Δεν μπορώ έτσι ξαφνικά μια μέρα να χτυπήσω το κουδούνι κάποιου και να του πω «Καλησπέρα, τι κάνεις; Έλα να δουλέψουμε μαζί!». Πάντα επικοινωνώ με καλλιτέχνες όταν έχω μια ολοκληρωμένη δουλειά ή κάποιο ιδιαίτερο κομμάτι στο μυαλό μου. Αν είχα την κατάλληλη ιδέα και ευκαιρία θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με τους Jack White, Nas, Thom Yorke & Q-Tip for ex.
Πες μας μερικά πράγματα για τη γαλλική rap/hip-hop μουσική σκηνή.
Όλα ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 80’. Τότε υπήρχε μόνο ένα μικρό σκηνικό με grafitti και breakdance. Έπειτα, στα μέσα της ίδιας δεκαετίας εμφανίστηκε το γαλλικό ραπ, το οποίο άνθισε στις αρχές των 90’s, με μια πολύ μεγάλη άνοδο το 1995, που προσωπικά πιστεύω ότι ήταν η καλύτερη χρονιά του γαλλικού ραπ. Νομίζω πως στις αρχές των 90’s ήταν μια φανταστική περίοδος για τη Γαλλία και τo συγκεκριμένο είδος. Τα πάντα ήταν καινούργια και ήμασταν ενθουσιασμένοι, γιατί μπορούσαμε να τα ανακαλύψουμε όλα, όμως ταυτόχρονα ήμασταν πολύ αφελείς με τη μουσική βιομηχανία. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχει κάτι αξιόλογο στις τωρινές κυκλοφορίες. Οι Mc’s, τεχνικά, είναι συνήθως καλύτεροι από τις προηγούμενες γενιές, αλλά είναι δύσκολο να ξαναβρείς την «φρεσκάδα» που υπήρχε τότε, μιας και το παιχνίδι παίζετε καθαρά σε πιο εμπορικά επίπεδα.
Ποια είναι η αγαπημένη σου γαλλική ταινία;
“Un Singe en Hiver” (αγγλικός τίτλος “A Monkey in the Winter”) του Henri Verneuil. Είναι μια ταινία του 1962 με διαλόγους του Michel Audiard. Μου είναι δύσκολο να την περιγράψω αλλά πραγματικά την αγαπώ! Οι διάλογοι είναι φανταστικοί, αστείοι και ποιητικοί ταυτόχρονα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Για πρώτη φορά, μετά από 15 χρόνια, δεν έχω κάποια συγκεκριμένα σχέδια. Έχω ακόμα πολλά live και ένα tour στην Ασία καθώς και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έπειτα, θέλω να επιστρέψω και να δουλέψω στο στούντιο, χωρίς να έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Θέλω να κάνω κάτι μόνο για’ μένα.
Τι έχεις αποκομίσει από το ελληνικό κοινό όσες φορές έχεις έρθει να παίξεις στη χώρα μας και πως αισθάνεσαι που θα επισκεφτείς ξανά την Ελλάδα;
Με την Ελλάδα έχω μια πολύ ιδιαίτερη σχέση και δεν το λέω απλά από ευγένεια αυτό, όπως κάνουν μερικοί καλλιτέχνες που πηγαίνουν σε μια πόλη για 2 ώρες, λένε συνέχεια πως είναι καταπληκτικά και κάνουν σχόλια του τύπου «Μου αρέσει το Παρίσι, αγαπώ τη Ρώμη..» και έπειτα φεύγουν. Θυμάμαι το πρώτο μου live στην Ελλάδα, περίπου 10 χρόνια πριν. Για να είμαι ειλικρινής έμεινα έκπληκτος όταν με κάλεσαν στην Αθήνα και δεν είχα ιδέα για το πως θα αντιδρούσε ο κόσμος με τη μουσική μου. Έχω κάνει αρκετά tour από τότε, αλλά όσες φορές επιστρέφω πάντα νιώθω την αγάπη του κόσμου. Είναι λες και οι άνθρωποι έχουν αυτή τη μουσική στην κουλτούρα τους. Το Release Athens Festival είναι η πρώτη μου φεστιβαλική εμπειρία στην Ελλάδα και πραγματικά ανυπομονώ να ανέβω στη σκηνή.
**O Wax Tailor είναι ένας από τους καλλιτέχνες που θα εμφανιστούν στην τρίτη ημέρα του Athens Release Festival.
Το καλοκαίρι του 2017, το Release Athens Festival επιστρέφει δυναμικά, διατηρώντας αναλλοίωτο το πνεύμα που το διακατέχει από το ξεκίνημά του, ευελπιστώντας να μας “απελευθερώσει” από τις δυσκολίες και την πίεση της καθημερινότητας μέσα από τη δυναμική της καλής μουσικής (από όποια εποχή / είδος / χώρα κι αν προέρχεται), του πολιτισμού και της διαδραστικότητας που πρέπει να χαρακτηρίζει μία τέτοια διοργάνωση.
Η ίδια υπόσχεση ισχύει και για ότι αφορά στον ήχο, τα φώτα, τη σκηνή, τις συνθήκες παρακολούθησης κατά τη διάρκεια ολόκληρου του επερχόμενου Release Athens 2017.
Full Line Up
Παρασκευή 2 Ιουνίου: ROYKSOPP + MODERAT + LARRY GUS + THE RATTLER PROXY + ETTEN
Παρασκευή 16 Ιουνίου: THIEVERY CORPORATION + ARCHIVE + KADEBOSTANY + OMEGA RAY + CHINESE BASEMENT
Σάββατο 17 Ιουνίου: JAMIROQUAI + MICHAEL KIWANUKA + WAX TAILOR + ΣTELLA + THE BLUE SQUARE
Εισιτήρια
Η διάθεση των εισιτηρίων ξεκινά στα 35 ευρώ (μονό εισιτήριο) και 65 ευρώ (διπλό).
Στην επόμενη φάση της προπώλησης, η τιμή θα διαμορφωθεί στα 38 (μονό) και 70 ευρώ (διπλό).
Στις δύο τελευταίες φάσεις της προπώλησης, οι τιμές θα διαμορφωθούν στα 42 (μονό) / 76 (διπλό) και 45 (μονό) / 80 (διπλό) ευρώ.
Στο ταμείο, η τιμή θα είναι 50 ευρώ.
Επίσης, θα διατεθεί πολύ περιορισμένος αριθμός VIP εισιτηρίων, αρχικά προς 90 και στη συνέχεια προς 100 ευρώ. Στη συγκεκριμένη κατηγορία περιλαμβάνονται οι εξής προνομιακές παροχές: ξεχωριστή υπερυψωμένη περιοχή διαμορφωμένη με stands & stools για όλους, open bar με service, προτεραιότητα πρόσβασης στον χώρο, ιδιωτικό parking, ξεχωριστές τουαλέτες, αναμνηστικό δώρο του φεστιβάλ.
Η διάθεση των τριήμερων εισιτηρίων ξεκινά στα 90 ευρώ.
Στην επόμενη φάση της προπώλησης, η τιμή τους θα είναι 100 ευρώ.
Στις τελευταίες φάσεις της προπώλησης, η τιμή τους θα διαμορφωθεί στα 110 ευρώ.
Όπως και πέρσι, υπάρχει η δυνατότητα αγοράς των εισιτηρίων μέχρι και σε 5 άτοκες δόσεις, με τη χρήση πιστωτικής κάρτας, στο www.viva.gr
Συγκεκριμένα:
μέχρι και την 30/1, 5 δόσεις
μέχρι και την 28/2, 4 δόσεις
μέχρι και την 31/3, 3 δόσεις
Διάθεση: τηλεφωνικά στο 11 876, στα καταστήματα Public, Seven Spots, Reload, Media Markt, Ευριπίδης και το www.viva.gr
Επισκεφτείτε το site και τη facebook page του Release Athens για περισσότερες πληροφορίες:
www.releaseathens.gr
facebook.com/releaseathens