Το νέο βιβλίο του John Fante κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δώμα!

Κάποτε είχε μεγάλες φιλοδοξίες, αλλά τώρα, στα πενηνταπέντε του, ο Χένρι Μολίσε αισθάνεται ξοφλημένος. Τα βιβλία του δεν πουλάνε, τα σενάριά του απορρίπτονται, λεφτά δεν βγάζει. Η γυναίκα του κλείνεται με τις ώρες στο μπάνιο και δεν θέλει να του μιλήσει, ενώ τα τέσσερα αχάριστα βλαστάρια του, όχι μόνο τον περιφρονούν, μα κι ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν την πατρική εστία. Ταλαντευόμενος μεταξύ κυνισμού και αυτο­οικτιρμού, ο Χένρι Μολίσε θέλει να τα παρατήσει όλα και να πάει στη Ρώμη, στην Πιάτσα Ναβόνα, να τρώει καρπούζια, παρέα με μια μελαχροινούλα. Και τότε, αναπάντεχα, ένας τεράστιος, εκκεν­τρικός σκύλος εγκαθίσταται με το στανιό στο σπίτι και δεν λέει να ξεκουμπιστεί.

Μασκαρεμένη σαν μια βέβηλη κωμωδία, η νουβέλα αυτή είναι μια σπουδή στην ανδρική ψυχή ― της διχασμένης της ανάγκης για επιβεβαίωση και αγάπη, μαζί με το φόβο της για την αποτυχία και τη μοναξιά.

«Το κακόμοιρο το πλασματάκι, παρέα ήθελε» είπε η Χάριετ.

Τότε είδαμε το καρότο. Το είδαμε όλοι ταυτόχρονα, να φεγγοβολά σαν φλόγιστρο. Το είδε και ο Κολπ.

Ο Κολπ έκανε να σηκωθεί. Αυτό δεν άρεσε του σκύλου, κι ακούστηκε ένα γρύλισμα, τα δόντια φάνηκαν, και το σκυλί ξαφνικά βρέθηκε από πάνω από τον Κολπ, πατών­τας του την πλάτη, τα άγρια δόντια πάνω απ’ το λαιμό του νεα­ρού άνδρα, απειλητικά, δείχνοντάς του ότι έπρεπε να μείνει ακίνητος, να υποταχθεί ειρηνικά, όσο το καρότο χτυπιόταν πάνω στο τζιν του. Ζαπ ζαπ ζαπ! Ο Κολπ έμεινε ακίνητος, με το μεγάλο αφρισμένο στόμα του σκυλιού πάνω απ’ το πρόσωπό του.

Η Τίνα τσίριξε, η Χάριετ κάλυψε τα μάτια της και φώναξε «Ω Θεέ μου!». Εγώ παρακολουθούσα το σκηνικό εκστασιασμένος. Κράτησε περίπου πέντε δευτερόλεπτα. Με το που ακούμ­πησε το καρότο τη σκληρή υφή του τζιν απογοητεύτηκε και γρήγορα υποχώρησε στο θηκάρι του. Ζοχαδιασμένος ο σκύλος κατέβηκε απ’ τον Κολπ κι άρχισε να περιφέρεται στην κουζίνα.

---

«Όταν διαβάζεις Φάντε, ξεχνάς ν’ αναπνεύσεις»
The Guardian

«Τον Τζων Φάντε ή δεν τον ξέρεις ή δεν μπορείς να τον ξεχάσεις»
The New York Times

«Ένα βιβλίο μεθυσμένο από ζωή»
Ζαν-Πωλ Ντυμπουά

---

Ο John Fante (1909-1983), γιος Ιταλών μεταναστών, γεννήθηκε στο Ντένβερ του Κολοράντο και έζησε στην Καλιφόρνια. Σ’ όλα του τα λογοτεχνικά έργα, δεν κάνει άλλο παρά να αφηγείται την ιστορία της ζωής του και της οικογένειάς του. Πολύ νέος γνώρισε τη δόξα, ιδίως με το μυθιστόρημα Ask The Dust (Ρώτα τη σκόνη, Μεταίχμιο), αλλά πέρασε τη ζωή του στο ημίφως, χαμένος στο Χόλιγουντ ως σεναριογράφος. Μετά το θάνατό του, αναγνωρίστηκε ως γίγαντας της αμερικάνικης λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, πλάι στον Χέμινγουεϊ, τον Φώκνερ και τον Στάινμπεκ.

Το Ο σκύλος μου ο Ηλίθιος γράφτηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60, όταν ο συγγραφέας ήδη ταλαιπωρούνταν απ’ το διαβήτη, που τελικά τον οδήγησε στην τύφλωση και στον ακρωτηριασμό των δύο ποδιών του. Η νουβέλα πρωτοδημοσιεύτηκε το 1985, μετά το θάνατο του συγγραφέα.

---

ΤΖΩΝ ΦΑΝΤΕ
Ο σκύλος μου ο Ηλίθιος
Μια πατρική νουβέλα

Μετάφραση: Θάνος Σαμαρτζής
Σχεδιασμός εξωφύλλου: Λουκάς Μπάκας

173 σελ.
15€
Σειρά: τα πεζά / 6
ISBN: 978-618-84459-5-6