O Πέτρος Φραγκόπουλος και η Σοφία Σακελλαρίου γελάνε άγρια!

Στη σκηνή Vis Motrix, έκανε την προηγούμενη Παρασκευή την πρεμιέρα της η παράσταση “Γελώντας Άγρια”, με πρωταγωνιστές τον Πέτρο Φραγκόπουλο και τη Σοφία Σακελλαρίου, από την Push Your Art Company. Αφού απολαύσαμε το έργο, δώσαμε και στους δύο τα συγχαρητήριά μας και τους προτείναμε μια συνέντευξη, για να μας λύσουν ορισμένες απορίες, αλλά και να μας πουν τι είναι αυτό που κάνει και τους ίδιους, μερικές φορές, να γελούν άγρια.

Για ποιο λόγο επιλέξατε να παίξετε σε αυτή την παράσταση; Τι ήταν αυτό που σας κίνησε το ενδιαφέρον;

Πέτρος – Το κείμενο μας ήταν γνωστό και αγαπημένο από τη δραματική σχολή και υπήρχε πάντα στο μυαλό μας να το ανεβάσουμε κάποια στιγμή. Φέτος, που οι συνθήκες γύρω μας γίνονται ακόμα πιο βίαιες είχαμε την ανάγκη να ξορκίσουμε όλο αυτό το χαμό με μία κωμωδία. Διαβάσαμε πολλά έργα, σύγχρονα κυρίως, ελλήνων και ξένων συγγραφέων και μετά από λίγο ξαναθυμηθήκαμε την ατάκα του Μπέκετ «Γελώντας άγρια εν τω μέσω αδυσώπητης θλίψης», θεωρώντας έτσι πως είναι η κατάλληλη στιγμή και ,δυστυχώς, οι καταλληλότερες συνθήκες. Είναι ενδιαφέρον το ότι με «όχημα» το γέλιο, μιλάμε για τις πιο σκληρές προσωπικές και κοινωνικές καταστάσεις της σύγχρονης ζωής, της ζωής μας.

Βασικός άξονας του έργου είναι τα άγχη και οι ψυχώσεις που δημιουργεί η μοναξιά της αστικής κοινωνίας. Ποια άλλα πράγματα πιστεύετε ότι πραγματεύεται ή σατιρίζει και γιατί;

Σοφία – Οι νευρώσεις και οι ψυχώσεις των ηρώων του έργου είναι αποτέλεσμα ενός συστήματος που νοσεί, το παράλογο, που επιβάλλεται στο πλαίσιο αυτής της κοινωνίας ως λογικό, είναι αυτό που οι ήρωες δεν μπορούν να διαχειριστούν, προσπαθούν να στραφούν σε διαφόρους δρόμους για να επιβιώσουν, αλλά οι ίδιοι αυτοί δρόμοι είναι επιλογές που έχουν σε αυτό το λάθος πλαίσιο. Οι ήρωες έχουν συσσωρευμένο θυμό για μια ζωή που ονειρευτήκαν και ναυάγησε, για ευκαιρίες που δεν τους δοθήκαν, για πρότυπα που τους επιβάλλονται, για μια ευτυχία που περίμεναν και δεν ήρθε ποτέ, όλο αυτό το θυμό τον γυρνούν στον εαυτό τους και στο διπλανό τους αντί να πιαστούν από το χέρι και να αλλάξουν αυτή την εκδοχή του κόσμου.

Έχετε κοινά στοιχεία με τους χαρακτήρες που ενσαρκώνετε;

Σ – Κοινά με τη γυναίκα στο σουπερμάρκετ, σαφώς και έχω, ο τρόπος που επιλέγει να διεκδικήσει το δίκιο της διαφέρει. Είναι μια γυναίκα διαταραγμένη, αλλά αυτά που λέει νομίζω πως όλοι τα έχουμε σκεφτεί, όλοι μπορούμε να την καταλάβουμε και να τη νιώσουμε σε μεγάλο βαθμό, αυτή είναι και δύναμη του έργου ότι όλοι μπορούν να βρουν κοινά στοιχεία με τους χαρακτήρες του.

Λόγω της συνεργασίας σας με την Push Your Art Company, έχετε συμπρωταγωνιστήσει ξανά στο παρελθόν. Είχε κάτι διαφορετικό αυτή η συνεργασία σε σχέση με τις προηγούμενες, ιδίως αν λάβουμε υπόψιν το γεγονός ότι είσαστε μόνο δύο ηθοποιοί σε αυτή την παράσταση;

Π – Το «Γελώντας άγρια» είναι η τέταρτη παραγωγή της Push Your Art Company, μιας εταιρίας που δημιουργήθηκε από ένα αντάμωμα ανθρώπων σε ένα κάλεσμα της Κικής Στρατάκη. Με λίγα λόγια, η Push Your Art είμαστε εμείς. Πέρα όμως από αυτό όμως, φέτος το πράγμα είναι λίγο πιο προσωπικό, αν σκεφτεί κανείς ότι με τη Σοφία, εκτός από το ότι συμμετείχαμε και οι δύο σε όλες τις προηγούμενες παραγωγές, είμαστε αγαπημένοι φίλοι και συμαθητές από τη δραματική σχολή. Τα χρόνια λοιπόν της σχολής δουλέψαμε αρκετά μαζί και μετά από αυτήν, έχουμε σχεδόν κοινή πορεία στη θεατρική μας δράση, με απότέλεσμα να έχουμε αρκετά κοινά βιώματα και ανεπτυγμένο κώδικα επικοινωνίας μεταξύ μας. Το διαφορετικό φέτος βρίσκεται στο ότι είμαστε μόνο εμείς οι δύο επί σκηνής και ότι αυτό το έργο θέλαμε να το κάνουμε κάποια στιγμή από όταν το πρωτοδιαβάσαμε στη σχολή (η Σοφία έκανε με αυτό την Πτυχιακή της).

Ο συγγραφέας του κειμένου κάνει λόγο και για τη θρησκεία. Εσάς ποια είναι η σχέση σας με αυτή;

Π – Θα έλεγα ότι ασχολείται με την εκκλησία και όχι με κάποια θρησκεία, σχολιάζει τον τρόπο που αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι, τα ζητήματα περί Θεού ή το τι λέει και πως στέκεται η εκκλησία απένατι σε κοινωνικά θέματα. Απο εκεί και πέρα, το ζήτημα του καθενώς με τη θρησκεία είναι ζήτημα πολύ προσωπικό και θεωρώ ότι δεν πρέπει να αφορά κανέναν. Προσωπικά, εμένα τα σχόλια του συγγραφέα με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο. Λυπάμαι που το λέω, αλλά θεωρώ ότι η εκκλησία – θρησκεία προσπαθεί συνήθως να διχάσει παρά να ενώσει τον κόσμο, άλλωστε το βλέπουμε συχνά αυτό. Είναι τραγικό να ζούμε σήμερα μεσαιωνικές καταστάσεις με θρησκευτικούς πολέμους, να βγάινουν Ιεράρχες από άμβωνος και να επιδίδονται σε ρατσιστικά παραλήρηματα μίσους, ενώ από κάτω υπάρχει πλήθος που τους ακούει και συμφωνεί μαζί τους, δε σχολιάζω καν το πόσο προκλητική είναι η συσσώρευση πλούτου υπό τη σκέπη της, τη στιγμή που πεινάει ο λαός.

Τι σημαίνει να γελάει κανείς «άγρια»;

Π – Να δώσω ένα παράδειγμα πως εγώ αντιλαμβάνομαι αυτόν όρο. Είναι όταν το ένα κακό διαδέχεται το άλλο, το συσσωρεύεις μέσα σοτ και στο τέλος, αντί να τα σπάσεις όλα η να καταρρεύσεις, αρχίζεις και γελάς όσο πιο δυνατά μπορείς.

Υπάρχει κάτι που σας αγχώνει πριν από κάθε παράσταση;

Σ – Πάντα υπάρχει άγχος πριν την παράσταση, αυτό έγκειται στην επίτευξη του στόχου, να καταφέρεις να επικοινωνήσεις μέσω του ρόλου το κείμενο, με τον πλέον ρεαλιστικό τρόπο και το κοινό να φύγει ευχαριστημένο προβληματισμένο, ενώ εσύ έχεις δώσει με ειλικρίνεια το καλύτερο που μπορείς.

Ποιο θεατρικό ήρωα θα θέλατε, κάποια στιγμή, να ενσαρκώσετε;

Π – Τον Χλεστιακώφ από τον «Επιθεωρητή» του Γκόγκολ, όποιον ρόλο από Τσέχωφ και πολλούς άλλους.

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το εγγύς μέλλον;

Π – Επειδή μόλις ξεκίνησε αυτή η παράσταση, θέλουμε να κάνει ένα μεγάλο κύκλο παραστάσεων και να καταφέρουμε να γελάμε άγρια για πολύ καιρό ακόμα. Ένα επόμενο σχέδιο μας είναι η δημιουργία μια παράστασης με έντονα εικαστικά στοιχεία, μια εξερεύνηση ορίων μεταξύ των εικαστικών και των παραστατικών τεχνών, πράγμα όμως πολύ άγουρο ακόμα για να σας το περιγράψω αναλυτικότερα.

______________________

Περισσότερες Πληροφορίες

Συντελεστές
Μετάφραση: Χριστίνα Παπαδάκη, Δημήτρης Φραγκιόγλου
Σκηνοθεσία, μουσική επιμέλεια: Νίκος Ορτετζάτος
Σκηνικά, κοστούμια: Πέτρος Φραγκόπουλος
Επιμέλεια φωτισμών: Πολύβιος Σερδάρης
Φωτογραφίες: Ιωάννα Τοκμακίδου
Promo trailer: Πάρης Γρηγοράκης
Βοηθοί σκηνοθέτη: Νίκη Ιωαννίδου, Ελισάβετ Παρασκευοπούλου
Βοηθός παραγωγής: Θωμαή Ουζούνη
Ξύλινες κατασκευές σκηνικού: Woodetails
Κατασκευή κοστουμιού (το Βρέφος της Πράγας): Κική Ιωαννίδου

Παίζουν: Σοφία Σακελλαρίου, Πέτρος Φραγκόπουλος

Διάρκεια: 85 λεπτά

Ημέρες παραστάσεων: Παρασκευή 24 και Σάββατο 25 Μαρτίου
Χώρος: Δημοτικό Θέατρο ΑΝΕΤΟΝ

Τιμές εισιτηρίων: 10€, 8€ (μειωμένο), 5€ (ανέργων – ατέλειες)

Πληροφορίες – κρατήσεις: 6977 201817 (καθημερινά 5:30 – 8:30)

Διοργάνωση:
Δήμος Θεσσαλονίκης – Διεύθυνση Πολιτισμού
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΚΗΝΗ – ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ 2017