Πέντε νέες κυκλοφορίες βιβλίων που αξίζει να μπουν στη λίστα με τα καλοκαιρινά σου αναγνώσματα!
Η ΧΟΡΤΟΦΑΓΟΣ
Kang Han, Εκδόσεις Καστανιώτης
Είναι το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως που κυκλοφορεί μεταφρασμένο στη χώρα μας και ήδη πολύ γνωστό στον αναγνωστικό κύκλο, καθώς είχε κερδίσει το βραβείο Booker το 2016. Το αλλόκοτο αυτό βιβλίο περιγράφει τη μονότονη σχέση ενός ζευγαριού, όταν ξαφνικά η σύζυγος αποφασίζει να γίνει χορτοφάγος.
Περίληψη
Η ΓιόνγκΧιε και ο σύζυγός της είναι δύο άνθρωποι του μέσου όρου. Εκείνος πηγαινοέρχεται δουλοπρεπώς στο γραφείο του, δεν διακατέχεται από καμία φιλοδοξία. Εκείνη δεν τη χαρακτηρίζει κανένα πάθος, είναι απλώς μια αφοσιωμένη νοικοκυρά. Η μονοτονία του γάμου τους ανατρέπεται όταν η ΓιόνγκΧιε αποφασίζει μια μέρα να μην ξαναφάει κρέας. Δεν δίνει εξηγήσεις. «Είδα ένα όνειρο», αυτό λέει μονάχα. Πρόκειται για μια μικρή ένδειξη ανεξαρτησίας, η οποία όμως μπορεί να θεωρηθεί ακραία και να αποδειχθεί ιδιαίτερα επικίνδυνη σε μια χώρα όπως η Νότια Κορέα. Και δεν φτάνει αυτό.
Η παθητική αντίσταση της ΓιόνγκΧιε, μια διαδικασία ιδιότυπης μεταμόρφωσης, ξεπερνά κάθε όριο γκροτέσκου. Ποτέ δεν φορούσε με ευχαρίστηση σουτιέν, αλλά τώρα αρχίζει να το κάνει και δημοσίως. Επιπλέον, ονειρεύεται να ζήσει σαν φυτό. Σύσσωμη η οικογένεια θα στραφεί τελικά εναντίον της. Η βραβευμένη Χορτοφάγος είναι μια ιστορία καφκικής σύλληψης που αναπτύσσεται σε τρεις πράξεις. Ένα μυθιστόρημα σαγηνευτικό και αλλόκοτο, βίαιο και αισθησιακό, με το οποίο η Χαν Γκανγκ, από τις δημοφιλέστερες λογοτεχνικές φωνές της Άπω Ανατολής, διερευνά την επιθυμία και την ντροπή, την καταπίεση και την εξουσία.
Space Invaders
Nona Fernández, εκδόσεις Gutenberg
Το Space Invaders είναι επίσης το πρώτο βιβλίο της Χιλιανής συγγραφέως που κυκλοφορεί στη χώρα μας και τρομερή προσθήκη στο χώρο του βιβλίου. Εκδόθηκε στη σειρά Aldina από τις εκδόσεις Gutenberg μέσω των οποίων έχω γνωρίσει κατά καιρούς πολύ ιδιαίτερα βιβλία. Αυτό το βιβλίο αφορά τη μυστηριώδη εξαφάνιση ενός κοριτσιού. Fun Fact: Πρόκειται για την αγαπημένη συγγραφέα της αγαπημένης μας Patti Smith.
Περίληψη
Χιλή 1980: Σε ένα σχολείο του Σαντιάγο έρχεται να φοιτήσει η δεκάχρονη Εστρέγια, κόρη ενός στελέχους της κυβέρνησης Πινοτσέτ. Θα εξαφανιστεί μυστηριωδώς λίγο καιρό αργότερα. Εικοσιπέντε χρόνια μετά, όνειρα και αναμνήσεις στοιχειώνουν τους συμμαθητές της, τη γενιά που μεγάλωσε σε μια χώρα βυθισμένη στον τρόμο.
Από τις διασημότερες προσωπικότητες της Χιλής η Νόνα Φερνάντες (γενν. 1971), με έντονη συμμετοχή σε όλες τις πολιτικές διαδηλώσεις στη χώρα της, θεωρείται κορυφαία εκπρόσωπος της γενιάς των συγγραφέων που μεγάλωσαν την περίοδο διακυβέρνησης του Πινοτσέτ – για τους συγγραφείς αυτούς ο Χιλιανές συγγραφέας Ρ. Μπολάνιο είχε πει, «Γράφουν σαν δαίμονες […] θα κατατροπώσουν όλους μας.»
Ανάμεσα στα πολλά βραβεία με τα οποία η Φερνάντες έχει τιμηθεί είναι και το Sor Juana Ines de la Cruz για την καλύτερη ισπανόφωνη συγγραφέα.
ΦΡΑΟΥΛΕΣ
Joseph Roth, εκδόσεις Άγρα
Ένα ακόμα βιβλίο του πολυγραφότατου συγγραφέα Joseph Roth που έγινε πολύ γνωστός με το βιβλίο Το Εμβατήριο του Ραντέτσκυ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγρα. Ο Γιόζεφ Ροτ ήταν Αυστριακός συγγραφέας και δημοσιογράφος εβραϊκής καταγωγής, που έζησε και έγραψε την περίοδο του Μεσοπολέμου και τα μυθιστορήματά του αντικατοπτρίζουν όλες τις πτυχές της ζωής σε εκείνη την ταραγμένη εποχή. Οι Φράουλες περιγράφουν τη μυθική Γαλικία που στοίχειωνε τον συγγραφέα από το βιβλίο του Hotel Savoy και έπειτα. Το aftermath ενός πολέμου.
Περίληψη
«Ο πόλεμος και η πείνα την ξεκλήρισαν τη μικρή μας πόλη. Και σήμερα βόσκουν γελάδια εκεί που πριν έπαιζαν παιδιά.
Είναι παράξενο να χάνεις την πόλη όπου γεννήθηκες. Νιώθεις σαν να ‘σαι εκατό φορές εκατό χρονών, σαν να ξαναγυρίζεις από τον τάφο. Όταν με ρωτούν που γεννήθηκα δεν ξέρω τί ν’ απαντήσω. Κι επειδή ο τόπος μου δεν υπάρχει πια, δεν έχω πατρίδα πουθενά, πουθενά δεν είμαι σπίτι μου.
Στην ίδια κατάσταση είναι κι ο φίλος μου Ναφτάλι Κρόυ, αλλά αυτός δεν δίνει σημασία. Ο Ναφτάλι Κρόυ είναι όπου γη και πατρίδα και σίγουρα σήμερα νιώθει εκεί που είναι σαν στο σπίτι του, σαν να ‘ταν γέννημα θρέμμα του Μπουένος Άιρες.»
Η Γαλικία που περιγράφει ο Γιόζεφ Ροτ σ’ ετούτο το μακροσκελές μυθιστορηματικό σπάραγμα είναι η μυθική Γαλικία, στα ιστορικά σύνορα της παλαιάς ανατολικής επαρχίας της Αυστρο-Ουγγαρίας, που δεν έχει πάψει να τον στοιχειώνει από το Hotel Savoy (1924) και μετά. Οι κάτοικοί της παρελαύνουν εμπρός μας, σοφοί και τρελοί, ντόπιοι, πρόσφυγες και περαστικοί, όλη η λαθραία πανίδα των συνόρων, φτωχοί και μικροκτηματίες ευγενείς της επαρχίας, ταλαντευόμενοι ανάμεσα στο απλό και γεμάτο δεισιδαιμονίες σύμπαν της παράδοσης από τη μια και στο άνοιγμα προς τον δυτικό μοντερνισμό από την άλλη. Βασικός πρωταγωνιστής του, ωστόσο, παραμένει αναμφισβήτητα η ίδια η Φύση: τα μελαγχολικά τοπία, που τους επιτίθενται οι απότομες αλλαγές των εποχών· οι μυρωδιές του καπνού· το συναισθητικό παιχνίδι των εικόνων και των χρωμάτων (από το χρυσό στο ασημί, περνώντας από το μπλε, το μαύρο, το γκρίζο και το άσπρο)· τα αινιγματικά πουλιά – αυτή η ατμοσφαιρική ποίηση στο σύνολό της, η πεμπτουσία της γραφής του Ροτ. Για τον Ντέηβιντ Μπρόνσεν η Γαλικία που βλέπουμε στις «Φράουλες» είναι ένα «πουθενά», ένας ου-τόπος στο περιθώριο των συσπάσεων της Ιστορίας. Και το ειδυλλιακό του πρόσωπο, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, προβάλλει ανάγλυφο στις ετήσιες εξορμήσεις στα γύρω δάση, σ’αυτό το ψάξιμο για θαυμάσιες, μαγικές, άγριες φράουλες.
Δεν κατοικούν όλοι οι άνθρωποι τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο
Jean-Paul Dubois, εκδόσεις ΔΩΜΑ
Φυσικά, δε θα μπορούσαν να λείπουν οι εκδόσεις ΔΩΜΑ απ’ αυτήν τη λίστα. Πρόκειται για ένα βιβλίο που ακόμα κι ο τίτλος του σε μαγνητίζει. Βραβεύτηκε το 2019 με το βραβείο Goncourt. Ο Ζαν-Πολ Ντιµπουά γεννήθηκε το 1950 στην Τουλούζη. Δούλεψε για χρόνια ως δημοσιογράφος, κυρίως στο Nouvel Observateur. Έχει δημοσιεύσει πάνω από είκοσι μυθιστορήματα και ταξιδιωτικά βιβλία. Για το μυθιστόρημα O φωτογράφος της Tουλούζης τιµήθηκε µε το βραβείο Femina, 2004, καθώς και με το βραβείο των βιβλιοπωλών της FNAC.
Περίληψη
Είναι δυο χρόνια τώρα που ο Πωλ Χάνσεν εκτίει την ποινή του στις φυλακές του Μοντρεάλ. Μοιράζεται ένα κελί με τον Πατρίκ Ορτόν, έναν άνδρα που μετράει για ενάμισης, θηρίο έτοιμο να χιμήξει και ν’ ανοίξει στα δύο όποιον δεν συμμερίζεται την αγάπη του για τις Harley Davidson.
Στη φυλακή ο Πωλ έχει χρόνο να αναλογιστεί τη ζωή του. Από τα παιδικά του χρόνια στην Τουλούζη, με την επαναστάτρια μητέρα του και τον πρωτοποριακό της κινηματογράφο, μέχρι τη χερσόνησο του Σκάγκεν στη Δανία, πατρίδα του πάστορα πατέρα του. Κι από τα ορυχεία του Θέτφορντ Μάινς, μιας πόλης θαμμένης κάτω απ’ τη σκόνη του αμίαντου, μέχρι το κτήριο Excelsior στο Μοντρεάλ, όπου ο Πωλ εργάζεται ως επιστάτης, κηπουρός, άνθρωπος για όλες τις δουλειές, μα κι όπου γίνεται ο παρηγορητής των ψυχών και ο συμπαραστάτης των ανήμπορων.
Όταν δεν συντρέχει τους ένοικους του κτηρίου του, ο Πωλ πετάει στους αιθέρες επιβιβασμένος στο υδροπλάνο της Γουινόνα, της Ινδιάνας γυναίκας του, πάνω απ’ τα αχανή τοπία του Καναδά. Μέχρι που μια μέρα ένας νέος διαχειριστής αναλαμβάνει καθήκοντα στο κτήριο. Κι όλα παίρνουν την κάτω βόλτα.
Ιστορία μιας ζωής ταγμένης στην αγάπη, την πραότητα και τη φροντίδα, το “Δεν κατοικούν όλοι οι άνθρωποι τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο” διαποτίζεται από ένα πνεύμα ανοχής και κατανόησης για τις αδυναμίες των ανθρώπων, για τους άπειρους τρόπους με τους οποίους αυτοί μπορούν να χαραμίσουν τη ζωή τους αλλά κι από ένα βαθύ αίσθημα δικαιοσύνης έτοιμο να εξεγερθεί ενάντια στην απανθρωπιά.
Ο Βασιλιάς της
Χωμενίδης Χρήστος, εκδόσεις Πατάκης
Το νέο βιβλίο του Χωμενίδη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκης και «παίζει» με τη μυθολογία και τον Όμηρο. Δοκιμάζει να μας παρουσιάσει μια διαφορετική ιστορία για την Ελένη και τον Πάρη και γεννώντας ξανά τους ήρωες που όλοι γνωρίζουμε.
Περίληψη
«Δεν ήταν για σένα, Μενέλαε, η Ελένη…» μου ‘χε πει κάποτε ο Οδυσσέας.
«Για κανέναν δεν ήταν. Τέτοια ομορφιά πόσο να την αντέξεις;»
Ακούγονταν πειστικά τα λόγια του. Ότι με έπνιγε η καλλονή της ή το πένθος της ή η μπερδεμένη, αξεδίψαστη ψυχή της. Έπειθαν. Μα δεν ίσχυαν. Ακούστε τη δική μου αλήθεια.
Την άφησα να φύγει επειδή την αγαπούσα. Και ήξερα, ένιωθα, λαχταρούσα να ξαναρχίσει τη ζωή της αλλιώς. Τι θα πει αγαπάω; Ανάθεμα αν έχετε προφέρει αυτό το ρήμα πέντε φορές σε όλη σας τη ζωή, τις τέσσερις για τη μάνα σας. Το τρέμετε – σας έχουν μάθει να το τρέμετε. Αγαπάω σημαίνει γίνομαι εκείνη που αγαπάω. Η μοίρα της δική μου μοίρα. Αν πέθαινε η Ελένη, θα θαβόταν η καρδιά μου. Όταν την είδα να σαλπάρει με τον Πάρη, φρέσκος αέρας, δροσερός, φύσηξε εντός μου.
«Σου άρπαξε τη γυναίκα το κωλόπαιδο!» Καγχάζω. Μου ανήκε η Ελένη; Δε μας ανήκει τίποτα – το παρελθόν; το μέλλον; ό,τι μπορούμε να αγκαλιάσουμε ή να κουβαλήσουμε στην πλάτη μας; όχι! τίποτα, τίποτα! Τη στιγμή μόνο έχουμε. Και για να μη μας φύγει, τη λιώνουμε μες στην παλάμη μας. Εγώ δεν την έλιωσα τη στιγμή. Την άφησα να φτερουγίσει. Μακριά μου.
Η ιστορία μας βάφτηκε στο αίμα και στο ψέμα. Συνέβησαν όλα διαφορετικά από ό,τι τα έχετε ακούσει, συνέβησαν πάντως και θα ξανασυμβούν χίλιες χιλιάδες φορές ως τη συντέλεια του κόσμου – και λοιπόν; Βρίσκετε τίποτα ωραίο σε αυτά;
Ωραίο ήταν το δειλινό που το ‘σκασε η Ελένη με τον Μενέλαο. Ωραίο ήταν το χάραμα που ανοίχτηκε στο πέλαγος με τον Πάρη. Παραδομένη στη θεϊκή χαρά της. Εγκαταλείποντας τα πάντα πίσω της. Αυτό θα έπρεπε να ψάλλουν οι αοιδοί.
