«Όταν η αγάπη υπερβεί ένα ορισμένο σημείο», το ποίημα της Παρασκευής.

Όταν η αγάπη υπερβεί ένα ορισμένο σημείο- φθάσει, δηλαδή, στο σημείο της λατρείας (και ίσως μόνον αυτή είναι η πραγματική αγάπη, αυτή που δε γυρεύει ανταλλάγματα), αδιαφορεί τελείως για την ανταπόδοσή της, δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το αν ανταγαπάται, και τρέφεται από την ίδια της την φλόγα χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να τροφοδοτείται απ’εξω- από την πληρωμή της, δηλαδή, με το ίδιο νόμισμα, από μέρους του αγαπωμένου προσώπου. Είναι πλήρης και άρτια, όπως είναι- αυτάρκης, επομένως ευτυχής…