Monsieur Minimal: «Κάνω αυτό που αγαπώ και με τον τρόπο που θέλω να το κάνω!»
Το project “Alternative Electronica”, έχοντας στο ιστορικό του πολλές συνεργασίες με τον Monsieur Minimal, τον προσκαλέι στη Θεσσαλονίκη για ένα μοναδικό full band Live Show, την Πέμπτη 24 Μαρτίου, στο club του Μύλου. Ο «μεσιέ» που όλοι αγαπήσαμε, έρχεται με σκοπό να μοιραστεί μαζί μας παλιά αγαπημένα τραγούδια, κομμάτια από τον τελευταίο του δίσκο, αλλά και για να μας δείξει πόσο πολύ εκτιμά την πόλη και το κοινό που τον ανέδειξε. Μιλήσαμε μαζί του, μέσα από 9 ερωτήσεις, για να τον γνωρίσουμε καλύτερα, αλλά και για να μάθουμε τα μελλοντικά του σχέδια!
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ποιες ήταν οι πρώτες σου επαφές με τη μουσική;
Ο έρωτας για τη μουσική άρχισε όταν ήμουν πέντε με έξι χρονών. Είμαι γεννημένος την δεκαετία του ‘80, οπότε και πέτυχα, για εμένα, την καλύτερη δεκαετία. Μουσικά τουλάχιστον. Τα 80s! Είχα πάθει έρωτα με το αμερικάνικο MTV και τα βιντεοκλίπ του Michael Jackson! Εκεί άρχισε ο πρώτος έρωτας. Στη συνέχεια, και στην εφηβεία, μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να αρχίσω να γράφω μουσική. Ξεκίνησα τα πρώτα μαθήματα κιθάρας.Tότε, έσκασε και το Grunge και με κάποιους φίλους κολλήσαμε εκεί. Φανατικά. Όλη τη σκηνή του Seattle. Nirvana, Soundgarden, Pearl Jam, κλπ. Εκμεταλλεύτηκα ένα χώρο υπόγειο, που υπήρχε κάτω από το σπίτι και έκανα ένα αυτοσχέδιο στούντιο, με τις αυγοθήκες από το μινι μάρκετ της μαμάς μου. Εκεί βαρούσαμε πρωί, μεσημέρι, βράδυ, μεγάλη Παρασκευή, δε ζούσαμε για κάτι άλλο. Μόνο για να παίζουμε. Αυτό ήταν μέχρι την εφηβεία. Μετά, ο καθένας πήρε το δρόμο του κι εγώ βρέθηκα, σε κάποια στιγμή, σχεδόν αυτοεξόριστος στην Ικαρία, όπου είχα πάει για τη θητεία μου. Εκεί, παράλληλα, άρχισα να σκαλίζω τον υπολογιστή μου, θέλοντας να αποτυπώσω τη μουσική που είχα στο μυαλό μου. Έπειτα, επέστρεψα στη Θεσσαλονίκη, πήγα στο «Σύγχρονο Ωδείο» και έκανα δύο χρόνια μουσική παραγωγή με έναν πολύ καλό δάσκαλο, τον Δημήτρη Αδάμ.
Περίμενες ποτέ ότι θα φτάσεις στο σημείο να ασχολείσαι επαγγελματικά με αυτό;
Ποτέ και τώρα δεν το αισθάνομαι σαν επάγγελμα με την πραγματική έννοια της λέξης. Νιώθω πως κάνω αυτό που αγαπώ και με τον τρόπο που θέλω να το κάνω. Τώρα αν αυτό μπορεί και με ζει, είναι μεγάλη ευχαρίστηση όποτε συμβαίνει.
Ποιοι καλλιτέχνες και είδη μουσικής πιστεύεις πως σε έχουν επηρεάσει περισσότερο στη μέχρι τώρα πορεία σου;
Στα 30 χρόνια που τα αυτιά μου άρχισαν να αντιλαμβάνονται τη μουσική, τα ακούσματα είναι πλέον αμέτρητα, τόσο αυτά που με επηρέασαν συνειδητά, όσο και αυτά που με επηρέασαν υποσυνείδητα. Με ενδιαφέρει,όμως, να συνεχίζω να έχω ανοιχτά τα αυτιά μου και στη μουσική του σήμερα.
Το 2011 ανέλαβες το opening act για τη συναυλία του Moby. Μπορείς να μας περιγράψεις τα συναισθήματα, αλλά και τις εμπειρίες σου γι’ αυτό;
Λίγο δύσκολο να ξεχάσω αυτή την ήμερα. Να φανταστείς πως λίγο πριν ξεκινήσουμε για το χώρο που θα γινόταν η συναυλία, ένας γερανός του δήμου είχε πάρει το αυτοκίνητό μου, μέσα στο οποίο είχα όλο τον εξοπλισμό μου, επειδή κινδύνευε να πέσει πάνω του ένα δέντρο. Έψαχνα το αυτοκίνητο, χωρίς να έχω καμιά πληροφορία για το τι και το πως. Ευτυχώς, ένας γείτονας μας ενημέρωσε για το τι έγινε και πήραμε την αστυνομία και το βρήκαμε. Παρόλη την ένταση και το άγχος, κατάφερα να απολαύσω την εμφάνισή μου και μετά να απολαύσω και τον Moby. Ήταν το πρώτο μου live μπροστά σε τόσο πολύ κοινό και λίγο πιο πριν, σε μια ιδιαίτερη στιγμή, με ένα από τα μουσικά μου πρότυπα, του είχα ζητήσει να ακούσει το live, οπότε ήταν και μια επιπλέον πρόκληση.
Η ικανοποίηση ήρθε την επόμενη μέρα, όταν ένας φίλος μου έστειλε το twit που έκανε ο Moby και αφού ευχαριστούσε το κοινό της Θεσσαλονίκης, έκανε ιδιαίτερη αναφορά με εγκωμιαστικό σχόλιο και για το δικό μου act.
Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότεροι Έλληνες αφήνουν τη χώρα μας, για μια καλύτερη ζωή. Πιστεύεις πως η καριέρα σου, θα ήταν μεγαλύτερη στο εξωτερικό; Τι είναι αυτό που σε κάνει να μένεις ακόμα στην Ελλάδα, κυρίως μέσα σε αυτά τα δύσκολα χρόνια που βιώνουμε;
Ναι, πιστεύω πως στο εξωτερικό θα μπορούσα να κυνηγήσω αυτό που κάνω, με μεγαλύτερες αξιώσεις. Είναι και το είδος της μουσικής, που ρεαλιστικά έχει μεγαλύτερο κοινό.
Προσπάθησα να το κάνω μένοντας στην Ελλάδα, αλλά δεν κατάφερα κάτι που να έχει συνέχεια. Μόνο κάποια μεμονωμένα, άλλα αρκετά σημαντικά πράγματα (Live εμφανίσεις, κυκλοφορίες,μουσική τοποθέτηση σε διαφημιστικά σποτ). Μ’αρέσει η χωρά μου και την αγαπώ, γιατί εδώ είναι οι άνθρωποι μου κι εδώ έμαθα να ζω. Με πληγώνει, όμως, και με απογοητεύει σε πάρα πολλά επίπεδα,οπότε η σκέψη του εξωτερικού είναι πάντα ένα σύννεφο, που πλανάται πάνω από το κεφάλι μου.
Τι ήταν αυτό που σε έκανε να δημιουργήσεις τη δική σου δισκογραφική εταιρία;
Η αλήθεια είναι ότι έτσι όπως έχει εξελιχθεί η μουσική βιομηχανία και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, ήταν μονόδρομος. Από την άλλη, η ανεξαρτησία και η ευελιξία είναι κάτι πολύ σημαντικό και επίσης, είναι σημαντικό να μαθαίνεις και γνωρίζεις την “αξία” και τον τρόπο που διακινείται η μουσική, πλέον, μέσα από ένα άλλο μάτι.
Ο τελευταίος σου δίσκος κυκλοφόρησε ένα χρόνο πριν. Είναι νωρίς ακόμα να ρωτήσουμε ποια είναι τα σχέδια για το μέλλον και αν υπάρχει κάτι καινούργιο, πάνω στο οποίο δουλεύεις αυτό το διάστημα;
Πάντα δουλεύω και γράφω νέα πράγματα. Έχω βρει τον ήχο και το ύφος που θέλω να προσεγγίσω στο επόμενο άλμπουμ και δουλεύω πάνω σε αυτό. Το Hightimes έχει ακόμα να δώσει πράγματα. Είναι ένα άλμπουμ, που οι εμπορικές και κοινωνικοπολιτικές συγκυρίες δεν το βοήθησαν. Ετοιμάζω για τον ένα χρόνο κυκλοφορίας του, κάποια remixes, για ομώνυμο κομμάτι και ένα video clip για το αγαπημένο μου τραγούδι από αυτό το δίσκο, το “Gaidadelic”.
Είναι ο “Monsieur Minimal” το όνειρο ζωής, που έχεις καταφέρει για σένα;
Ναι, απόλυτα, και είμαι ευγνώμων προς όλες τις κατευθύνσεις γι’ αυτό.
H Θεσσαλονίκη, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι μια πόλη που αγαπάς πολύ. Πώς αισθάνεσαι για το live που έρχεται και τί να περιμένει το κοινό σου από αυτό;
Χαίρομαι πολύ. Ειδικά που αυτό γίνεται στο club του Μύλου, που ήταν και η πρώτη σκηνή που έπαιξα Live τότε, με το coca cola soundwave, σχεδόν 9 χρόνια πριν.
Θα παίξουμε τραγούδια, τόσο από το Hightimes, όσο και από παλιότερα άλμπουμ. Υπάρχει και ένα καινούργιο τραγούδι, που δίνει μια μικρή γεύση για τον ήχο που θα ακολουθήσω στο επόμενο άλμπουμ.
______________________
Μοnsieur Minimal Full Band LIVE (Mo.Mi. Records) Θεσσαλονίκη
Πέμπτη 24 Μαρτίου, στο Club του Μύλου
Γεωργίου Ανδρέου 56, περιοχή Σφαγεία
Ώρα Προσέλευσης:21:00
Opening act : The Vagina Lips (Mo.Mi.Records)