Metamorphoses [Μεταμορφώσεις] & The Tribe [Η Φυλή] | #tiff55

Της Χρύσας Λαγού

Metamorphoses [Μεταμορφώσεις], France 2014

Σκηνοθέτης: Christophe Honore

Μία συνηθισμένη κοπέλα, η Ευρώπη, πέφτει θύμα αποπλάνησης, από έναν ωραίο νεαρό, ονόματι Δία. Ο Δίας, όμως, δεν είναι άνθρωπος, αλλά αυτό ακριβώς που δηλώνει το όνομά του, δηλαδή ένας Θεός. Ο ίδιος μπορεί να πάρει διάφορες μορφές, έχει αδυναμία στις γυναίκες και είναι ικανός να τιμωρήσει όποιον σταθεί εμπόδιο στον δρόμο του. Στην αρχή, η Ευρώπη αρνείται να πιστέψει την θεϊκή του υπόσταση. Αργότερα, όμως, μπαίνει, άθελά της, σε ένα παιχνίδι μύησης, όπου πρωτοστατούν οι αντιπαραθέσεις και οι ιστορίες ανάμεσα σε θεούς και σε θνητούς. Σε αυτό το μαγευτικό ταξίδι, η Ευρώπη θα βρει στον δρόμο της τον Δία, τον Βάκχο και τον Ορφέα, όπου ο καθένας, με την ξεχωριστή του προσωπικότητα, θα προσπαθήσει να της μεταδώσει κάποιες αρετές και να την μάθει να αντιμετωπίζει την ζωή.

Η ταινία, αν και από τα πρώτα λεπτά την είχα καταδικάσει, θεωρώντας την “ψευτοκουλτουρέ”, στην συνέχεια, με γοήτευσε, χάρη στην απελευθερωμένη ματιά του σκηνοθέτη για τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, την ενηλικίωση και το σεξ. Αργή στις σκηνές που έπρεπε, με μπόλικο χιούμορ και με πρωταγωνιστές νέα παιδιά, με μπόλικο ταλέντο. Επίσης, αξιοσημείωτη είναι η προσπάθεια του σκηνοθέτη να γυμνώσει τους χαρακτήρες του, ψυχικά και σωματικά, σπάζοντας κάθε ηθικό φραγμό, μέσα από μία διαδικασία λύτρωσης. Ουσιαστικά, στις “Μεταμορφώσεις” βλέπουμε αναφορές στην ελληνική μυθολογία, δοσμένες με μοντέρνο τρόπο. Δεν μπορούσα, ποτέ, να φανταστώ ότι ο Δίας ήθελε να αλλάξει φύλο, διότι πίστευε ότι οι γυναίκες αισθάνονται μεγαλύτερη ηδονή, ότι ο Βάκχος διέθετε μία στρατιά από γυναίκες, που μεταμόρφωνε όποτε ήθελε, και ότι ο Ορφέας κήρυττε σε κακόφημες συνοικίες. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την παράξενη μουσική, δεν άργησαν να οδηγήσουν σε ευτράπελα γεγονότα και κωμικοτραγικές καταστάσεις. Τέλος, το μόνο μείον, κατά την γνώμη μου, στην ταινία ήταν οι απότομες εναλλαγές “ακαταλαβίστικων” αργών σκηνών, που εξηγούσαν το παρελθόν των θεών, άσχετες με όλη την υπόθεση. Must ταινία του φεστιβάλ!

Επόμενη Προβολή: 5/11 17:30

The Tribe [Η ΦΥΛΗ], Ukraine 2014

Σκηνοθέτης: Myroslav Slaboshpytskiy

Κι εδώ, ερχόμαστε στα βαριά.. Επέλεξα να πω λίγα πράγματα για το “The Tribe”, αφού και μόνο στην θύμηση του, μου έρχεται να σταματήσω να γράφω. Είπανε πολλά: ότι είναι κινηματογραφική εμπειρία, ότι είναι αριστούργημα, και συμφωνώ με όλα αυτά, μόνο που δεν μπορώ να δεχθώ την βία, που ξεπερνά την ανθρώπινη ύπαρξη και ωθεί τον θεατή στα όρια του.

Παρακολουθούμε τους μαθητές, σε ένα σχολείο κωφών, σε μία κοινωνία με τους δικούς της κανόνες, όπου επικρατούν οι ισχυροί και η εκμετάλλευση έχει κυρίαρχο ρόλο. (σημείωση: το φιλμ δεν έχει υπότιτλους, ούτε διαλόγους). Ένα νεόφερτο αγόρι, θα προσπαθήσει να γίνει κοινωνικά αποδεκτός, ακολουθώντας τους δυνατούς, μέχρι που θα γνωρίσει την αγάπη. Θα μπορέσει να γίνει μέλος ή όλο αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα, να αλλάξει τον ίδιο του τον εαυτό? Εικόνες που μιλάνε από μόνες τους, έμφαση στην ανθρώπινη φύση, σώματα γυμνά που αναζητούν την ηδονή, βία και αίμα, συνθέτουν αυτό το παράξενο ταξίδι ενηλικίωσης. Ένα, μόνο, είναι το σίγουρο: ότι το ανθρώπινο σώμα, όποια ιδιαιτερότητα και να έχει, βιώνει τον ίδιο σωματικό και ψυχικό πόνο και αντιδρά ανάλογα.

Δεν θα σας την συνιστούσα, αλλά για όσους θέλουν, προειδοποιώ από τώρα, ότι δύο σκηνές ξεπερνούν τα όρια της βίας. Στην προβολή που παρακολούθησα, μία κοπέλα λιποθύμησε και είχαμε αρκετές αποχωρήσεις. Από εκεί και πέρα, η επιλογή είναι δική σας…

Επόμενη Προβολή: 2/11, 17:30