Skip to content

Lucky Shots: Η rock μπάντα που αγαπάμε.

DATE

SHARE THIS ARTICLE

Οι Lucky Shots είναι όντως αυτό που λέει ο τίτλος κι αυτό οφείλεται στον βαθύ τους ήχο, την ιδιαίτερη μουσική τους ταυτότητα, αλλά και την ευθύτητά τους, ενώ αποδείχθηκε -φυσικά- και από την κουβέντα που είχαμε μαζί τους, με αφορμή τόσο τη νέα τους δισκογραφική δουλειά, όσο και το επερχόμενο live τους. Όσοι δεν τους γνωρίζετε, ήρθε η ώρα να τους γνωρίσετε, και όσοι τους γνωρίζετε, ήρθε η ώρα να τους αγαπήσετε περισσότερο.

Οι Lucky Shots, λοιπόν, επιστρέφουν στις ζωντανές εμφανίσεις με αφορμή την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους με τίτλο Armadillos & Giant Burritos. Τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία της πρώτης τους δισκογραφικής δουλειάς California Grizzly, επιστρέφουν παρουσιάζοντας το σύνολο των δικών τους κομματιών, μαζί με επιλεγμένες διασκευές που ξεχώρισαν και έπαιξαν τα τελευταία χρόνια της παρουσίας τους στην ανεξάρτητη σκηνή.

Μετά την εμφάνιση τους σε αγαπημένες πόλεις της Ελλάδας, την Κυριακή 9 Απριλίου θα εμφανιστούν για πρώτη φορά στην Θεσσαλονίκη στο Rover bar, μαζί με τους αγαπημένους φίλους τους Buzzhound. Πριν από αυτό, καθίσαμε μαζί τους και συζητήσαμε για τον δίσκο, τις επιρροές τους, τις στιγμές τους ως μπάντα κατά τη διάρκεια του Covid και άλλα!

Διαβάστε εδώ!

Καλωσήρθατε στο Beater.gr και συγχαρητήρια για την κυκλοφορία του νέου σας δίσκου. Πώς αισθάνεστε που το Armadillos & Giant Burritos είναι πλέον διαθέσιμο προς τον κόσμο;

Αρχικά, ευχαριστούμε για την συνέντευξη και για την φιλοξενία.

Αισθανόμαστε ενθουσιασμένοι μια και -επιτέλους, μετά από τόσο κόπο και χρόνο ο δίσκος κυκλοφόρησε online και σε μορφή cd, προς το παρόν έστω. Βλέπουμε ότι ενώ είναι ακόμα στις πρώτες μέρες κυκλοφορίας του, ήδη αρέσει αρκετά στο κόσμο, είτε πρόκειται για το κοινό μας, είτε για κριτικούς, δημοσιογράφους και μέσα.

Τι σημαίνουν για εσάς αυτά τα εννέα νέα τραγούδια;

Αυτά τα εννέα τραγούδια για εμάς είναι εννέα διαφορετικές ιστορίες. Εννέα  διαφορετικές βιωματικές καταστάσεις που ζήσαμε και μοιραστήκαμε μαζί σαν μπάντα και σαν φίλοι στα χρόνια που συνυπάρχουμε ως Lucky Shots.

Στα αυτιά μου, το Armadillos & Giant Burritos είναι τόσο κοντά, αλλά παράλληλα και τόσο μακριά από το πρώτο σας EP, California Grizzly του 2019. Για εσάς, ποια είναι η σχέση μεταξύ αυτών των δύο δουλειών σας;

Ναι, θα λέγαμε πως οι δουλείες μας είναι πολύ κοντά η μία με την άλλη σε ότι αφορά την επίγευση. Όταν μας δημιουργήθηκε η ανάγκη να φτιάξουμε καινούρια κομμάτια, το πρώτο πράγμα που αποφασίσαμε ήταν να φτιάξουμε έναν full length δίσκο αυτή τη φορά και το δεύτερο να είναι όσο πιο κοντά γίνεται με το California Grizzly. Αισθητικά, σε πρώτη φάση, νομίζουμε ότι τα καταφέραμε αρκετά καλά σε αυτό το κομμάτι. Θεωρούμε τον ένα δίσκο σαν μια συνέχεια του άλλου. Ίσως το Armadillos & Giant Burritos να είναι -αν μπορούμε να το πούμε εμείς αυτό- μια πιο ώριμη, πιο δεμένη αισθητικά, μουσικά, ηχητικά και στιχουργικά δουλεία σε σχέση με την πρώτη.

Θεωρούμε ότι αυτός ο δίσκος έχει αρχή μέση και τέλος και ότι δεν γράφτηκε τίποτα τυχαία μέσα σε αυτόν, καθότι -στιχουργικά τουλάχιστον- η κεντρική ιδέα και μουσικά, η rock n’ roll στόχευση υπήρχαν εξ αρχής. Δεν θέλαμε τίποτα λιγότερο ούτε και περισσότερο από αυτό τον  δίσκο. Είμαστε πλήρως ικανοποιημένοι ακριβώς ως έχει και νομίζουμε πως είμαστε επιτέλους σε θέση να φωνάξουμε ότι τα καταφέραμε!

Ποιες είναι οι μουσικές επιρροές πίσω από δυνατές ηλεκτρικές κιθάρες του Αμερικανικού Νότου που επιλέξατε να βασίσετε το Armadillos & Giant Burritos;

Πολύ καλή ερώτηση! Στην οικογένεια των Lucky Shots από την πρώτη ημέρα υπάρχει μία παράνοια στις επιρροές μας. Ακούμε και ακούγαμε σχεδόν όλα τα μουσικά είδη και επηρεαζόμαστε απ’ όλα. Δεν έχουμε εμμονές ότι θα ακούμε και θα μελετάμε ένα συγκεκριμένο είδος ή έναν καλλιτέχνη για να παίξουμε ή να ακουγόμαστε όπως αυτός.

Ο Λουκιάνος αγαπάει Bruce Springsteen και Stray Cats το ίδιο με Queens of the stone age και Madrugada.

Ο Σπύρος είναι άρρωστος με Led Zeppelin. Σκέψου την φάτσα του όταν το κομμάτι μας Show me some good love μπήκε στο Classic Rock magazine, με εξώφυλλο τον Robert Plant… ακόμα μας ζαλίζει. Αλλά ακούει και Beatles, Radiohead, Royal blood κ.α..

Ο Νίκος την μία στιγμή ακούει Foo Fighters και την άλλη στιγμή ό,τι πιο funky κυκλοφορεί εκεί έξω. Είναι ο πιο σκληροπυρηνικός σε ακούσματα από τους τέσσερις μας.

Ο Στάθης είναι άρρωστος με Radiohead, Pulp, Blur, Oasis.. με ότι υπάρχει στην βρετανική μουσική σκηνή. Όταν παίξαμε στο Λονδίνο στην ίδια pub που είχαν παίξει οι Pulp και οι Blur, είχε χαζέψει λίγο (γέλια). Και συγχρόνως ακούει Βoy Ηarsher, Chemical Brothers, Orbital καθώς και Cure, Kraftwerk κ.α.

Στιχουργικά, αυτά τα τριάντα λεπτά του δίσκου, αναφέρονται, είτε έμμεσα, είτε άμεσα σε μια… διαμάχη μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Είναι αυτό κάτι που θέλατε να επιτύχετε ή βγήκε πηγαία από πρόσφατες εμπειρίες σας σαν μπάντα;

Σε αυτόν τον δίσκο, όπως αναφερθήκαμε πιο πάνω, ό,τι γράφτηκε μουσικά και στιχουργικά ήταν στοχευμένο. Σαφώς όταν αυτά που περιγράφονται δεν είναι βιωματικά, γεννιέται το στοιχείο του σουρεαλισμού και του περίεργου στο πρώτο άκουσμα στον ακροατή. Eπειδή, όμως, το συνειδητό θα ήταν ένα τίποτα χωρίς το ασυνείδητο, ακόμα και οι φανταστικές καταστάσεις που περιγράφονται στους στίχους κάποιων τραγουδιών έχουν μια βάση και μια αφετηρία σε κάτι που συνέβη στην πραγματικότητα. Κάτι που ενέπνευσε σε όλους μας την υπόλοιπη ιστορία, ώστε να τη διηγηθούμε και να τη ντύσουμε μουσικά.

Ουσιαστικά, πρόκειται για τη διαμάχη ανάμεσα στην πραγματικότητα και την φαντασία όπως τη βιώναμε σαν μπάντα από την πρώτη στιγμή που βγάλαμε το California grizzly, μέσα στη διετία εγκλεισμού του covid αλλά και έως και σήμερα.

Γνωρίζω πως τα τραγούδια του δίσκου γράφτηκαν τη διετία 2020-2022. Μέσα δηλαδή στα χρόνια του covid-19, που πολλοί θα έλεγαν ότι ανήκει πλέον στο παρελθόν. Ωστόσο πάντα με ενδιαφέρει να ρωτώ μπάντες και καλλιτέχνες πώς κράτησαν τη δημιουργικότητά τους ενεργή σε τέτοιους καιρούς κοινωνικής κρίσης. Κρίνοντας από το αποτέλεσμα, θα έλεγα πως η έμπνευση υπήρχε. Αλλά πώς το βιώσατε γενικότερα ως μέλη μιας μπάντας και καλλιτέχνες;

Ναι ήταν μια προτόγνωρη και δύσκολη περίοδος και για εμάς όπως και για όλο τον πλανήτη.

Η αλήθεια είναι πώς όταν κυκλοφορίσαμε το California Grizzly το 2019  ήδη  είχαμε κάποιες αρχικές ιδέες για νέο υλικό. Το κομμάτι I will rise θέλαμε να το βάλουμε στο California Grizzly για παράδειγμα τότε, αν και το είχαμε σε εντελώς διαφορετική μορφή, με διαφορετική ενορχήστρωση κ.λπ..

Πάλι καλά που μετά από συμβουλή του παραγωγού μας και φίλου μας Αλέξη Μπόλπαση καταλάβαμε πως δεν ταιριάζει στο California Grizzly, αλλά σε κάποια άλλη μελλοντική δουλεία. Δικαιωθήκαμε, τελικά, επειδή είναι από τα αγαπημένα μας κομμάτια σε αυτή την  μορφή που του δώσαμε σε αυτό το δίσκο.

Έτσι, όταν ξεκίνησε η πρώτη καραντίνα, είχαμε ήδη κάποιο υλικό να μας κρατάει σε επαφή. Οπότε ο καθένας από το σπίτι του έστελνε ηχητικά μηνύματα στον άλλον με τις ιδέες μας και κάπως έτσι κρατήσαμε αυτή την ιδιότυπη και απρόσωπη μουσική επαφή.

Όταν βγήκαμε από τις καραντίνες, ξεκινήσαμε αμέσως τις πρόβες για την υλοποίηση των ιδεών μας, αλλά πραγματικά ήταν μία πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση προφανώς για πολλούς λόγους αλλά και για ψυχολογικούς. Είμαστε μια ομάδα και η δημιουργικότητά μας είχε μπει ουσιαστικά στον πάγο. Μας πήρε λίγο καιρό να βρούμε ξανά τις ισορροπίες και τον ήχο μας, αλλά στο τέλος ευτυχώς βγήκαμε κερδισμένοι από όλο αυτό.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη δοκιμασία-δυσκολία-πρόκληση στη διαδικασία δημιουργίας του album;

Ο Covid -19. Μας πήρε πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα να γράψουμε το Armadillos & Giant Burritos λόγω  των συνεχόμενων καραντινων. Ήταν πάρα πολύ δύσκολο να είμαστε συγκεντρωμένοι σε αυτό που θέλαμε να κάνουμε, αφού ό,τι φτιάχναμε το ξεκινούσαμε, το σταματούσαμε, γράφαμε, σβήναμε… Πολύ ψυχοφθόρα διαδικασία, όταν ξεκινάς με μεράκι και αγάπη να φτιάξεις ένα δίσκο.

Ποιο από τα νέα σας τραγούδια ξεχωρίζετε ο καθένας και γιατί;

Σπύρος: Αrmadillo του αρέσει η χημεία όλων των οργάνων και ο σουρεαλισμός στο στίχο.

Νίκος: Armadillo του αρέσει η γκρούβα και η διαφορετική προσέγγιση που έχει μουσικά το κομμάτι.

Λουκιανός: Welcome to my show. Είναι το πρώτο κομμάτι και απ’ τους δύο δίσκους που οι στίχοι του γράφτηκαν εκτός Αθηνών. Μέχρι τότε, οι στίχοι λειτουργούσαν ως συνέχεια της μουσικής. Σε αυτή την περίπτωση γράφτηκαν πρώτα οι στίχοι και απλά κούμπωσαν στο μέτρο του τραγουδιού, σαν να ήταν προμελετημένο. Επίσης, επειδή είναι το κομμάτι που ανοίγουμε πλέον τα live μας.

Στάθης: I will rise. Του αρέσει η ενέργεια που βγάζει το κομμάτι.

Ποια είναι τα πλάνα σας για την άνοιξη και το ερχόμενο καλοκαίρι;

Έχουμε ξεκινήσει μια μικρή περιοδεία στο πλαίσιο προώθησης του νέου μας δίσκου. Έχουμε παίξει ήδη στην Σπάρτη, Καλαμάτα, Αθήνα. Το Σάββατο 8/4 θα παίξουμε στα Ιωάννινα στο Θυμωμένο Πορτραίτο και την Κυριακή 9/4 θα παίξουμε στην Θεσσαλονίκη στο Rover Bar, μαζί με τους ντόπιους BUZZHOUND.

Το καλοκαίρι θα κυνηγήσουμε επιλεκτικά κάποια φεστιβάλ, αν μας δοθεί η ευκαιρία για να παίξουμε. Από Σεπτέμβρη-Οκτώβρη ξεκινάμε να σχεδιάζουμε μία καινούρια τουρνέ. Λογικά,  θα παίξουμε πάλι στην Αγγλία και σίγουρα θα  ξεκινήσουμε να δουλεύουμε και να γράφουμε στο στούντιο τις νέες μας ιδέες.

Τι να περιμένουν οι fans σας από τα live σας;

Σε όλα μας τα Live προσπαθούμε να βάλουμε το κοινό μας στον δικό μας κόσμο. Σίγουρα να περιμένουν πολύ ιδρώτα, πολλά χαμόγελα, πολύ fuzz και πολλή αγάπη!

Έχετε κάτι άλλο που θέλετε να προσθέσετε πριν σας αποδεσμεύσω και σας ευχηθώ καλή επιτυχία;

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Άλκη Μισυρλή που έπαιξε drums στο κομμάτι μας Stop. Τον Γιώργο Ζερβό που έπαιξε lead guitar- solo part στο κομμάτι μας Nothing Left To Say. Τον Ορέστη Μπενέκα για τα keyboards – organs στα κομμάτια μας Αrmadillo, I Will Rise, Welcome To My Show και Change The Color. Την Σοφία Καμινά για τα Backing Vocals σε όλο τον δίσκο. Τον Βασίλη Δελή για το artwork του δίσκου.

______________________

Lucky Shots & Buzzhound Live

Rover Bar
Σαλαμίνο 6, Λαδάδικα

Είσοδος Ελέυθερη

επιστρέφουν στις ζωντανές εμφανίσεις με αφορμή την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους με τίτλο ‘’Armadillos & Giant Burritos’’.

Δείτε περισσότερα για τους Lucky Shots εδώ και ακολουθήστε τους στο Instagram.

AUTHOR

Αλέξανδρος Τσώνης

Εάν ήταν τραγούδι θα ήταν το «Αλλιώτικο Παιδί» της Μαρίζας Ρίζου. Ένας space cowboy που ζει στο Άμστερνταμ, αγαπά το Star Wars, την country μουσική και τις queer τέχνες.

Loading...
Beater Essentials #105: Τα τραγούδια της εβδομάδας!
«Έλα να φύγουμε», το ποίημα της Παρασκευής.