Το Little Islands Festival μας ταξίδεψε στη Σίκινο για ένα πλούσιο καλλιτεχνικό τριήμερο! 

Σίκινος, ένα νησί που οι περισσότεροι φίλοι σου, ίσως κι εσύ, δεν έχουν ιδέα για το που βρίσκεται όμως σε περίπτωση που το επισκεφτείς, αποκλείεται να το ξεχάσεις! Ένα μικρό νησί με μια χαρακτηριστική αγνή, κυκλαδίτικη ομορφιά. Αφήνοντας πίσω σου το λιμάνι στην Αλοπρόνοια, θα βρεθείς μπροστά στη χώρα και στο κάστρο τα οποία είναι χτισμένα αντικριστά. Θα περπατήσεις σε στενά πλακόστρωτα σοκάκια ανάμεσα από τα περιποιημένα παρτέρια και τα ασβεστωμένα παραδοσιακά σπίτια. Θα διασχίσεις μονοπάτια για να δεις απομεινάρια αρχαίων οικισμών, βυζαντινές εκκλησίες και απομονωμένες παραλίες. Θα σταθείς απέναντι από το πέλαγος για να απολαύσεις το ηλιοβασίλεμα. 

Εκεί, το περασμένο Σαββατοκύριακο, από τις 23 έως και τις 25 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία το δεύτερο Little Islands Festival (LIF) δίνοντας στο νησί μια άλλη πνοή. 

Δεύτερη χρονιά διεξαγωγής η φετινή, με βασικό θέμα την «Ταυτότητα». Τι είναι αυτό που μας ορίζει; Τι είμαστε; Τι θα θέλαμε να γίνουμε; Για τρεις ημέρες οι επισκέπτες του νησιού είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ψηφιακές διαδρομές, αλλά και open air screenings, σε καίρια σημεία και κτίρια του οικισμού «Κάστρο». Το LIF επιχειρεί να δημιουργήσει νέα τοπία σε παλιούς τόπους, όπως αναφέρει η Ιωάννα Λύκου art director του φεστιβάλ. Οι θεατές είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν όλο το οπτικοακουστικό υλικό, δωρεάν, εξερευνώντας ταυτόχρονα τον οικισμό.  

Την πρώτη μέρα η ομάδα του φεστιβάλ μας υποδέχθηκε στην αυλή του παλιού σχολείου με ένα vj live video των GlitchA, εισάγοντάς μας στην ατμόσφαιρα του νησιού και στη θεματολογία. 

Στη συνέχεια, το πρόγραμμα περιελάμβανε το εμβληματικό ντοκιμαντέρ «Θηραϊκός Όρθρος» (1967) των Σταύρο Τορνέ και Κώστα Σφήκα, που γυρίστηκε στη Σαντορίνη στην έναρξη της δικτατορίας. Ο πρόλογος έγινε μέσω μιας performance του καλλιτέχνη Κωνσταντίνου Χατζηνικολάου. Παράλληλα, προβλήθηκε φωτογραφικό υλικό του Σ. Τορνέ, ενώ ενδιαφέρον είχε ο παραλληλισμός της ζωής του με το περιεχόμενο του ντοκιμαντέρ. Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους με την ιδιαίτερη και καινοτόμα -για εκείνη την εποχή- μουσική επένδυση με αποσπάσματα του Όρθρου.  

Αφήνοντας πίσω το σχολείο  οι επισκέπτες μπόρεσαν να παρακολουθήσουν 17 video art σε διαφορετικά σημεία μέσα στον οικισμό. Πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό που ζωντάνεψε τα σοκάκια με ήχους και εικόνες. Το πρόγραμμα τους οδηγούσε από την κεντρική πλατεία στο «γκρέμι», στο «στεγάδι» κ.ο.κ.

Μεταξύ άλλων, στόχος του φεστιβάλ είναι η αλληλεπίδραση καλλιτεχνών, επισκεπτών και τοπικής κοινότητας. Μία τέτοια επιτυχημένη στιγμή λοιπόν ήταν όταν μερικά παιδιά «πήραν μέρος» σε προβολή στο αξιοπρόσεκτο μισογκρεμισμένο σπίτι της πλατείας, το λεγόμενο «γκρέμι», με αποτέλεσμα η δράση να γίνει διαδραστική και να κερδίσει το θερμό χειροκρότημα του κοινού. 

Το κλείσιμο της ημέρας ανέλαβε ο Γιάννης Λιανός, ως Λυρικό Φώσφορο, χαρίζοντας μια live οπτικοακουστική performance. Το «γκρέμι» καλύφθηκε από abstract σχηματισμούς οι οποίοι συνομιλούσαν αρμονικά  με το ηχητικό του κομμάτι. 

Η δεύτερη μέρα μας βρήκε και πάλι στο παλιό σχολείο, αυτή τη φορά για την προβολή ταινιών μικρού μήκους από Έλληνες δημιουργούς. Προβλήθηκαν  οι ταινίες :«Τηγάνια» του Στέλιου Μουρατόγλου, «Young Fish» του Χρύσανθου Μαργώνη, «Fake News» του Δημήτρη Κατσιμίρη και «Πολυέλαιος» του Αντώνη Γλάρου. 

Οι προβολές σε ενδιαφέροντα σημεία συνεχίστηκαν και το Σάββατο και η περιπλάνηση πλέον ήταν γνωστή για το κοινό. 14 video art σε 4 σημεία. Λίγο αργότερα τη σκυτάλη πήραν οι Isabella Derigo & Salvatore Cultera για να μας παρουσιάσουν την performance “Who Am I?”. 

-I am a superhero. You are a superhero! 

Το κλείσιμο δε θα μπορούσε να γίνει κάπου αλλού, πέρα από το «γκρέμι». Η ομάδα GlitchA δημιούργησε ένα 3d mapping ειδικά για την περίσταση. Το “Liquid Element” πλημμύρισε τον χώρο με εντυπωσιακές εικόνες και μουσικές που ταξίδεψαν τους θεατές και απέσπασαν τα καλύτερα σχόλια.

Η τελευταία μέρα ήταν μέρα animation και -σίγουρα- ήταν τυχεροί όσοι μπόρεσαν να είναι εκεί. 12 animation από Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες, προβλήθηκαν σε κεντρικά σημεία του Κάστρου. Μικροί και μεγάλοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν κινούμενα σχέδια με ποικίλες τεχνικές και ενδιαφέρουσα αισθητική. 

Και κάπως έτσι, ήρθε η σειρά του AENIGMA. Οι δημιουργοί του ήταν εκεί και μας μίλησαν για τη δουλειά τους. Οι Αντώνης Ντούσιας και Άρης Φατούρος δημιούργησαν και ολοκλήρωσαν πριν 3 χρόνια το πολυβραβευμένο στερεοσκοπικό animation. 

Γιατί ΑΙΝΙΓΜΑ; 

Στην ταινία υπάρχουν πολλοί συμβολισμοί και είναι μια ιστορία που μπορεί να ερμηνευθεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, έτσι η πλοκή αποτελεί ένα αίνιγμα προς τον θεατή. Πρόκειται για μια δουλειά που βασίστηκε στα έργα του σουρεαλιστή ζωγράφου Θεόδωρου Πανταλέωντα. Ήταν ένα σχέδιο που υπήρχε πολλά χρόνια πριν και προέκυψε μετά τη γνωριμία του Α. Ντούσια και του Α. Φατούρου με τον ζωγράφο. Η εμβάθυνση στο έργου του δημιούργησε την επιθυμία να βυθιστούν στο ζωγραφικό κόσμο, πράγμα που ήταν σημαντικό για τη στερεοσκοπία, αναφέρει ο Α. Ντούσιας. Η στερεοσκοπία δίνει περισσότερο την αίσθηση στον θεατή πως βρίσκεται μέσα στο έργο κι όχι ότι το παρακολουθεί απ’ έξω, και στη συγκεκριμένη ταινία υπάρχει τολμηρή στερεοσκοπία στο σύνολο, δίχως όμως να κουράζει τον θεατή, μιας και διαρκεί μόλις 10 λεπτά.

Η όλη διαδικασία διήρκησε τέσσερα χρόνια, δύο χρόνια για έρευνα και δοκίμια και δύο χρόνια για παραγωγή. Ως πρώτη ύλη υπήρξαν τα έργα του Θ. Πανταλέωντα, ενώ ο Α. Ντούσιας δούλεψε σε ανασυνθέσεις αυτών με αποτέλεσμα καρέ που έχουν αναφορές ίσως σε 30-40 πίνακες. Ο Α. Φατούρος εστιάζει στο σύνορο κινηματογράφου και ζωγραφικής και μιλά για μια «εικαστική δραματουργία». Παράλληλα, όλη αφήγηση γίνεται με εικαστικούς κώδικες, καθώς η ταινία «γεννήθηκε στις εκβολές της ζωγραφικής». Σημαντικό κομμάτι αποτέλεσε η στενή φιλία των δημιουργών και η γνώση του ενός για τον άλλον, όπως και η συνεργασία με τον μουσικό Μάριο Αριστόπουλο, που συνέθεσε πρωτότυπη μουσική και ανέλαβε όλον το μουσικό σχεδιασμό μέσω μιας δημιουργικής συνομιλίας με τους Α. Ντούσια και Α. Φατούρο. Αναμφίβολα, είναι μια εξαιρετικη δουλειά που αποτελεί σημείο αναφοράς για το ελληνικό animation.

Η προβολή πραγματοποιήθηκε στην κεντρική πλατεία αρχικά όμως την παράσταση έκλεψε η συμπληρωματική προβολή στο «γκρέμι» όπου η εντυπωσιακή εικόνα κι ο ήχος ήρθαν πιο κοντά στον θεατή!  

Μπορείτε να δείτε το trailer του AENIGMA εδώ.

Λίγο πριν το τέλος ο Γιάννης Λιανός «έντυσε» τις «Περιπέτειες του Βιλλάρ», μια ασπρόμαυρη ταινία του 1924, με μουσική που του έδωσε μια νέα και διαφορετική προσέγγιση!   

Ένα τριήμερο σαν αυτό δε θα μπορούσε να λήξει με καλύτερο τρόπο από το Dj &Vj Set των Loopool. Το “Future Is Yours” έριξε απολαυστικά την αυλαία του φεστιβάλ. 

Εμείς περάσαμε υπέροχα! Στο επόμενο LIF να είστε εκεί! 

Εις το επανιδείν.

Το Little Islands Festival πραγματοποιείται υπο την αιγίδα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του Δήμου Σίκινου.

Δείτε περισσότερα: www.littleislandsfest.com