Ανακοινώθηκαν τα βραβεία Νόμπελ Λογοτεχνίας 2018 και 2019
Στους Olga Tokarczuk και Peter Handke απονεμήθηκε το διπλό Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η Όλγκα Τοκάρτσουκ τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2018 και ο Πέτερ Χάντκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2019.
Για πρώτη φορά στην ιστορία των βραβείων η Σουηδική Ακαδημία ανακοίνωσε διπλό Νόμπελ Λογοτεχνίας, τόσο για το 2018, που δεν είχε δοθεί λόγω των αποκαλύψεων για οικονομικά και σεξουαλικά σκάνδαλα μέσα στους κόλπους της Ακαδημίας, όσο και για το 2019.
Η Olga Tokarczuk, κάτοικος πλέον του Βρότσλαβ, έχει σπουδάσει ψυχολογία και έχει εργαστεί ως ψυχοθεραπεύτρια, είναι ακτιβίστρια των Πράσινων, έχει ιδρύσει έναν μικρό, ανεξάρτητο, περιφερειακό εκδοτικό οίκο, όμως όλες αυτές οι ιδιότητες χωνεύονται σε μια ποιητική, φιλοσοφική, αλλά ταυτόχρονα νατουραλιστική ματιά στην πραγματικότητα, που γεννά μυθιστορήματα ιδεών, τελείως αντισυμβατικά.
Οι ιστορίες της Τοκάρτσουκ δεν είναι μανιφέστα, αλλά μια κατάδυση στην πολωνική ψυχή και μια ανατομία της σε συνάρτηση με τα μεγάλα ζητήματα του σημερινού κόσμου που μετασχηματίζεται.
Ο Peter Handke γεννήθηκε το 1942 στην Καρινθία της Αυστρίας. Η μητέρα του ήταν σλοβενικής καταγωγής, ο πατέρας του Γερμανός στρατιώτης. Σπούδασε νομικά στο Γκρατς, αλλά διέκοψε τις σπουδές του το 1966, όταν δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο “Σφήκες”. Την ίδια χρονιά ανέβηκε στη Φρανκφούρτη σε σκηνοθεσία Κλάους Πάιμαν το θρυλικό θεατρικό του “Βρίζοντας το κοινό”. Χαλκέντερος συγγραφέας, ο Χάντκε δημοσίευσε έκτοτε δεκάδες μυθιστορήματα, νουβέλες και θεατρικά έργα και θεωρείται πια ένας από τους κλασικούς μοντέρνους του 20ού αιώνα.
Μετέφρασε επίσης ξένους συγγραφείς στα γερμανικά, μεταξύ άλλων τραγωδίες του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη. Η φιλοδοξία του ήταν να δημιουργήσει μια σύγχρονη επική γραφή που θα απελευθερώνει την πραγματικότητα από τα τετριμμένα σχήματα πρόσληψης. Τιμήθηκε με πολλά διεθνή βραβεία. Τάχθηκε κατά της διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας και κυρίως κατά της αποκλειστικής ενοχοποίησης των Σέρβων για τον πόλεμο. Για το έργο του τιμήθηκε με τα βραβεία Μπύχνερ (1973) και Κάφκα (1979). Έχει προταθεί πολλές φορές για το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Από το 1985 ζει στη Σαβίλ, έξω από το Παρίσι.
